سنگ بن: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۴: خط ۴:


در سرشماری سراسری سال 1395ش، جمعیت سنگ‌بن 222نفر بوده است. شغل مردم این روستا کشاورزی و دامداری، و محصولات آنها برنج، گندم، جو، ارزن و تخمۀ آفتابگردان است. مردم سنگ‌بن به زبان طبری (گویش ساروی) سخن می‌گویند.  
در سرشماری سراسری سال 1395ش، جمعیت سنگ‌بن 222نفر بوده است. شغل مردم این روستا کشاورزی و دامداری، و محصولات آنها برنج، گندم، جو، ارزن و تخمۀ آفتابگردان است. مردم سنگ‌بن به زبان طبری (گویش ساروی) سخن می‌گویند.  
 
----
[[رده:جغرافیای ایران]]
[[رده:جغرافیای ایران]]
[[رده:مازندران]]
[[رده:مازندران]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۷ دسامبر ۲۰۲۵، ساعت ۰۴:۳۰

سنگ‌بن (Sang Bon)

روستایی در دهستان کلیجان‌رستاق علیا، بخش کلیجان‌رستاق شهرستان ساری، استان مازندران. در فاصلۀ 12کیلومتری جنوب شرقی شهر ساری، 40کیلومتری جنوب دریای خزر، 175کیلومتری شمال شرقی تهران، و در ارتفاع 180متری از سطح دریا قرار دارد. در دشت‌های میان دامنه‌های شمالی البرز مرکزی و بر سر راه ساری - کیاسر واقع شده است. رود تجن در یک کیلومتری شرق آن به سمت شمال جریان دارد. زمین‌های آن در شمال به کارخانۀ چوب و کاغذ مازندران، در شرق به رود تجن، در جنوب به روستای سلیم‌بهرام و در غرب به روستای سلیم‌شیخ محدود شده است. سنگ‌بن در غرب جنگلی‌ست. مسجد، بقالی، اقامتگاه اجاره‌ای و زیارتگاهی به نام امامزاده سیدحسن دارد.

در سرشماری سراسری سال 1395ش، جمعیت سنگ‌بن 222نفر بوده است. شغل مردم این روستا کشاورزی و دامداری، و محصولات آنها برنج، گندم، جو، ارزن و تخمۀ آفتابگردان است. مردم سنگ‌بن به زبان طبری (گویش ساروی) سخن می‌گویند.