سنگ رج: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۴: | خط ۴: | ||
در سرشماری سراسری سال 1395ش، جمعیت سنگرج 21نفر بوده است. شغل مردم این روستا کشاورزی و دامداری، و محصولات اصلی آنها گندم و جو و لبنیات است. مردم سنگرج به زبان طبری (گویش سوادکوهی) سخن میگویند. | در سرشماری سراسری سال 1395ش، جمعیت سنگرج 21نفر بوده است. شغل مردم این روستا کشاورزی و دامداری، و محصولات اصلی آنها گندم و جو و لبنیات است. مردم سنگرج به زبان طبری (گویش سوادکوهی) سخن میگویند. | ||
---- | |||
[[رده:جغرافیای ایران]] | [[رده:جغرافیای ایران]] | ||
[[رده:مازندران]] | [[رده:مازندران]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۱ دسامبر ۲۰۲۵، ساعت ۰۵:۳۷
سنگرج (Sang Raj)
روستایی در دهستان ولوپی، بخش مرکزیِ شهرستان سوادکوه، استان مازندران. در فاصلۀ 24کیلومتری غرب جنوبی پل سفید، 58کیلومتری جنوب غربی شهر ساری، 75کیلومتری جنوب دریای خزر، 130کیلومتری شمال شرقی تهران، و در ارتفاع 2,600متری از سطح دریاهای آزاد قرار دارد. در منطقهای کوهستانی و جنگلی در ارتفاعات شمالی البرز مرکزی واقع شده و راه آن پس از طی حدود 8کیلومتر مسیر کوهستانی در شرق، به جادۀ آلاشت متصل میشود. اراضی آن در غرب به شهرستان بابل و در جنوب و شرق به جنگلهای سوادکوه محدود شده است. نزدیکترین آبادیها به آن دو ییلاق لاکوم و لرزنه در شمال شرق است. علاوه بر جنگل و کوههای مرتفع، چند چشمه اطراف روستا وجود دارد.
در سرشماری سراسری سال 1395ش، جمعیت سنگرج 21نفر بوده است. شغل مردم این روستا کشاورزی و دامداری، و محصولات اصلی آنها گندم و جو و لبنیات است. مردم سنگرج به زبان طبری (گویش سوادکوهی) سخن میگویند.