سنگ سی: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۵: خط ۵:
در سرشماری سراسری سال 1395ش، جمعیت سنگ‌سی 63نفر بوده است. شغل مردم این روستا کشاورزی، دامداری، و کسب‌وکارهای مرتبط با گردشگری، و محصولاتشان برنج و تولیدات دامی است. مردم سنگ‌سی به زبان طبری (گویش سوادکوهی) سخن می‌گویند.
در سرشماری سراسری سال 1395ش، جمعیت سنگ‌سی 63نفر بوده است. شغل مردم این روستا کشاورزی، دامداری، و کسب‌وکارهای مرتبط با گردشگری، و محصولاتشان برنج و تولیدات دامی است. مردم سنگ‌سی به زبان طبری (گویش سوادکوهی) سخن می‌گویند.
----
----
[[رده:جغرافیای ایران]]
[[رده:مازندران]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۳ دسامبر ۲۰۲۵، ساعت ۰۴:۳۰

سنگ‌سی (Sang Si)

روستایی در دهستان لفور، بخش مرکزیِ شهرستان سوادکوه شمالی، استان مازندران. در فاصلۀ 18کیلومتری جنوب غربی شهر شیرگاه، 50کیلومتری جنوب غربی شهر ساری، 56کیلومتری جنوب دریای خزر، 130کیلومتری شمال شرقی تهران، و در ارتفاع 600متری از سطح دریا قرار دارد. روستایی جنگلی - کوهپایه‌ای در ارتفاعات شمالی البرز مرکزی و در مجاورت جنگل‌های حفاظت‌شدۀ لفور (بخشی از جنگل‌های هیرکانی) است. رود بابلکان در جنوب روستا به سمت شمال شرق جریان دارد و در بالادست سد البرز به رود بابل می‌پیوندد. دریاچۀ سد البرز در 6کیلومتری شرق سنگ‌سی قرار دارد. سنگ‌سی از طریق روستاهای شمال شرقی و شمال غربی به ترتیب به شیرگاه و گلوگاه دسترسی دارد. روستاهای مجاور آن عبارتند از رئیس‌کلا در شمال و امام‌کلا (شاه‌کلا) در جنوب. در منطقه‌ای با نرخ گردشگری نسبتاً بالا واقع شده و اقامتگاه‌های اجاره‌ای دارد. مردم این آبادی از امکانات رفاهی رئیس‌کلا استفاده می‌کنند.

در سرشماری سراسری سال 1395ش، جمعیت سنگ‌سی 63نفر بوده است. شغل مردم این روستا کشاورزی، دامداری، و کسب‌وکارهای مرتبط با گردشگری، و محصولاتشان برنج و تولیدات دامی است. مردم سنگ‌سی به زبان طبری (گویش سوادکوهی) سخن می‌گویند.