جواد صفی نژاد: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۳۳ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
جواد صفینژاد (شهر ری 9 شهریور 1308 - تهران 2 دی 1404ش) | {{جعبه زندگینامه|عنوان=جواد صفینژاد|نام=Javad Safi-Nejad|نام دیگر=|نام اصلی=|نام مستعار=|لقب=|زادروز=شهر ری 9 شهریور 1308ش|تاریخ مرگ=تهران 2 دی 1404ش|دوره زندگی=|ملیت=ایرانی|محل زندگی=|تحصیلات و محل تحصیل=کارشناسی ارشد علوم اجتماعی - دانشگاه تهران|شغل و تخصص اصلی=انسانشناس|شغل و تخصص های دیگر=جغرافیدان|سبک=|مکتب=|سمت=|جوایز و افتخارات=برگزیدۀ سی و ششمین دوره کتاب سال ایران|آثار=متن مقاله|خویشاوندان سرشناس=|گروه مقاله=مردمشناسی|دوره=|فعالیت های مهم=|رشته=|پست تخصصی=|باشگاه=}} | ||
[[پرونده:2042189866.jpg|بندانگشتی|360x360پیکسل|جواد صفینژاد]] | |||
جواد صفینژاد (شهر ری 9 شهریور 1308 - تهران 2 دی 1404ش) Javad Safi-Nejad | |||
انسانشناس و جغرافیدان ایرانی. او را پدر مطالعات و پژوهشهای «قنات» در ایران نامیدهاند و به او «پدر کاریز ایران» میگویند. صفینژاد برای نگارش اثری با عنوان ''کاریز در ایران و شیوههای سنتی بهرهگیری از آن'' برگزیدۀ اولِ دهمین دورۀ جشنواره بینالمللی فارابی و نیز برگزیدۀ کتاب سال ایران شد. | انسانشناس و جغرافیدان ایرانی. او را پدر مطالعات و پژوهشهای «قنات» در ایران نامیدهاند و به او «پدر کاریز ایران» میگویند. صفینژاد برای نگارش اثری با عنوان ''کاریز در ایران و شیوههای سنتی بهرهگیری از آن'' برگزیدۀ اولِ دهمین دورۀ جشنواره بینالمللی فارابی و نیز برگزیدۀ کتاب سال ایران شد. عمدتاً به خاطر پژوهشهایش در حوزهٔ اقوام و عشایر ایرانی معروف است. همکاری با پژوهشکدههای متعدد علمی، انجام دهها طرح تحقیقاتی چون مطالعات میدانی در میان عشایر، تحقیق دربارۀ سبزیکاری شهر ری، پیشینۀ جغرافیایی و تاریخی شمال خراسان و...، انتشار دهها مقاله و کتاب و همچنین حدود 30سال تدریس در دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه تهران از جمله فعالیتهای او بود. | ||
پدربزرگش از لرهای بختیاری و خانوادۀ مادریاش اهل تجریش شمیران بودند. تحصیلات ابتدایی را در شهر ری، و دورۀ متوسطه را در آموزشگاه شبانۀ تهران گذراند. در سال 1332ش در دانشکده ادبیات دانشگاه تهران در رشتۀ تاریخ و جغرافیا پذیرفته و با گذراندن امتحان دیگری بورسیه دانشسرای عالی شد. پس از گرفتن مدرک کارشناسی به کار تدریس در دبیرستان پرداخت، اما با توصیه و راهنمایی استادش دکتر [[گنجی، محمدحسن (بیرجند ۱۲۹۱ـ۱۳۹۱ش)|محمدحسن گنجی]] تعهد دبیری خود را لغو و در دانشکده ادبیات دانشگاه تهران استخدام شد. در سال 1337ش با تأسیس مؤسسۀ مطالعات و تحقیقات دانشگاه تهران، در آنجا به کار پژوهش پرداخت. سال بعد نیز در دورۀ کارشناسی ارشد علوم اجتماعی همان مؤسسه پذیرفته شد و در سال 1340ش فارغالتحصیل گردید. اولین پژوهش خود را در سال 1337ش با نام ''سبزیکاری و سبزیکاران شهر ری'' نوشت، اما آغاز پژوهشهای دانشگاهی او از سال 1338ش که به عضویت گروه تحقیق جامعهشناسی شهری مؤسسۀ مطالعات و تحقیقات اجتماعی دانشگاه تهران پذیرفته شد، بوده است. اولین اثر چاپی صفینژاد مونوگرافی ده ''طالبآباد'' (1345ش) است که برای پژوهش و جمعآوری اطلاعات آن زمان درازی را در روستای طالبآباد شهر ری گذراند. در سال ۱۳۴۵ش با مدیریت نادر افشارنادری (1305 - 1358ش) بخش مستقل مطالعات و تحقیقات عشایری را پایهگذاری کرد و کاشف شیوۀ سنتی کشاورزی ایران «بُنه» است. به دنبال چاپ کتاب ''مونوگرافی ده طالبآباد،'' در سال 1368ش کتاب ''بنه: نظامهای زراعتی سنتی در ایران'' را نوشت. صفینژاد علاوه بر فعالیتهای پژوهشیاش در ایران، به مدت یکسال نیز در مؤسسۀ شرقشناسی دانشگاه مونیخ در بخش ایرانشناسی به فعالیت و پژوهش پرداخت و همراه با دکتر ابرهارد کروگر<ref>Eberhard Kruger</ref> کتاب مشترکی به نام ''کشاورزی سنتی ایران براساس اسناد دوران ناصری در جنوب تهران'' تهیه کرد که در سال 1375ش توسط «مؤسسۀ جغرافیائی و کارتوگرافی سحاب» منتشر شد. در سال 1379ش کتاب سد زیرزمینی قنات وزوان- میمه اصفهان برای «گنجینۀ ملی آب ایران» وابسته به وزارت نیرو منتشر شد. صفینژاد در دورههای مدیریت دکتر نادر نادرافشاری بر مؤسسۀ مطالعات و تحقیقات اجتماعی و دانشکدۀ علوم اجتماعی دانشگاه تهران تحت نظر و سرپرستی او تحقیقات مردمشناسی و قومنگاری پردامنهای را در میان عشایر غرب ایران انجام داد. | |||
'''گزیدۀ کتابشناسی''' | |||
* ''طالبآباد: نمونهٔ جامعی از بررسی یک ده'' (تهران: دانشگاه تهران، ۱۳۴۵ش) | |||
* ن''ظامهای آبیاری سنتی در ایران'': جلد ۲ (تهران: آستان قدس رضوی، ۱۳۶۸ش) | |||
* ''بنه: نظامهای زراعتی سنتی در ایران'' (تهران: امیرکبیر، ۱۳۶۹ش) | |||
* ''لرهای ایران: لر بزرگ، لر کوچک'' (تهران: آتیه، ۱۳۸۱ش) | |||
* ''سفرهای سلیمان سیرافی از خلیجفارس تا چین'' (تهران: موسسه مطالعات تاریخ معاصر ایران، چاپ: ۱۳۸۴ش) | |||
* ''مبانی جغرافیای انسانی'' (تهران: موسسه چاپ و انتشارات دانشگاه تهران، ۱۳۸۸ش) | |||
* ''ایل بهمئی: جغرافیای بهمئی، مونوگرافی ایل بهمئی، جمعیت بهمئی، مسکن در ایل بهمئی'' (نادر افشارنادری، جواد صفینژاد، الویا رسترپو، تهران: خجسته، ۱۳۹۱ش) | |||
* ''جامعهشناسی ایلات و عشایر ایران'' (تهران: سمت، ۱۳۹۵) | |||
* ''اماکن تاریخی ری'' (تهران: موسسه فرهنگی دارالحدیث، ۱۳۹۶ش) | |||
* ''کاریز در ایران و شیوههای سنتی بهرهگیری از آن'' (مؤسسۀ فرهنگی هنری پویه مهر اشراق، ۱۳۹۶ش) | |||
* ن''ظامهای بهرهگیری از آب با تکیه بر قنات در جزیره کیش'' (تهران: مناطق آزاد تجاری صنعتی، ۱۴۰۲ش) | |||
---- | |||
<references /> | |||
[[رده:علوم اجتماعی]] | |||
[[رده:مردم شناسی]] | |||
[[رده:جغرافیای عمومی]] | |||
[[رده:(جغرافیای عمومی)ایران]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۲۶ دسامبر ۲۰۲۵، ساعت ۱۸:۴۴
| جواد صفینژاد Javad Safi-Nejad | |
|---|---|
| زادروز |
شهر ری 9 شهریور 1308ش |
| درگذشت | تهران 2 دی 1404ش |
| ملیت | ایرانی |
| تحصیلات و محل تحصیل | کارشناسی ارشد علوم اجتماعی - دانشگاه تهران |
| شغل و تخصص اصلی | انسانشناس |
| شغل و تخصص های دیگر | جغرافیدان |
| آثار | متن مقاله |
| گروه مقاله | مردمشناسی |
| جوایز و افتخارات | برگزیدۀ سی و ششمین دوره کتاب سال ایران |

جواد صفینژاد (شهر ری 9 شهریور 1308 - تهران 2 دی 1404ش) Javad Safi-Nejad
انسانشناس و جغرافیدان ایرانی. او را پدر مطالعات و پژوهشهای «قنات» در ایران نامیدهاند و به او «پدر کاریز ایران» میگویند. صفینژاد برای نگارش اثری با عنوان کاریز در ایران و شیوههای سنتی بهرهگیری از آن برگزیدۀ اولِ دهمین دورۀ جشنواره بینالمللی فارابی و نیز برگزیدۀ کتاب سال ایران شد. عمدتاً به خاطر پژوهشهایش در حوزهٔ اقوام و عشایر ایرانی معروف است. همکاری با پژوهشکدههای متعدد علمی، انجام دهها طرح تحقیقاتی چون مطالعات میدانی در میان عشایر، تحقیق دربارۀ سبزیکاری شهر ری، پیشینۀ جغرافیایی و تاریخی شمال خراسان و...، انتشار دهها مقاله و کتاب و همچنین حدود 30سال تدریس در دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه تهران از جمله فعالیتهای او بود.
پدربزرگش از لرهای بختیاری و خانوادۀ مادریاش اهل تجریش شمیران بودند. تحصیلات ابتدایی را در شهر ری، و دورۀ متوسطه را در آموزشگاه شبانۀ تهران گذراند. در سال 1332ش در دانشکده ادبیات دانشگاه تهران در رشتۀ تاریخ و جغرافیا پذیرفته و با گذراندن امتحان دیگری بورسیه دانشسرای عالی شد. پس از گرفتن مدرک کارشناسی به کار تدریس در دبیرستان پرداخت، اما با توصیه و راهنمایی استادش دکتر محمدحسن گنجی تعهد دبیری خود را لغو و در دانشکده ادبیات دانشگاه تهران استخدام شد. در سال 1337ش با تأسیس مؤسسۀ مطالعات و تحقیقات دانشگاه تهران، در آنجا به کار پژوهش پرداخت. سال بعد نیز در دورۀ کارشناسی ارشد علوم اجتماعی همان مؤسسه پذیرفته شد و در سال 1340ش فارغالتحصیل گردید. اولین پژوهش خود را در سال 1337ش با نام سبزیکاری و سبزیکاران شهر ری نوشت، اما آغاز پژوهشهای دانشگاهی او از سال 1338ش که به عضویت گروه تحقیق جامعهشناسی شهری مؤسسۀ مطالعات و تحقیقات اجتماعی دانشگاه تهران پذیرفته شد، بوده است. اولین اثر چاپی صفینژاد مونوگرافی ده طالبآباد (1345ش) است که برای پژوهش و جمعآوری اطلاعات آن زمان درازی را در روستای طالبآباد شهر ری گذراند. در سال ۱۳۴۵ش با مدیریت نادر افشارنادری (1305 - 1358ش) بخش مستقل مطالعات و تحقیقات عشایری را پایهگذاری کرد و کاشف شیوۀ سنتی کشاورزی ایران «بُنه» است. به دنبال چاپ کتاب مونوگرافی ده طالبآباد، در سال 1368ش کتاب بنه: نظامهای زراعتی سنتی در ایران را نوشت. صفینژاد علاوه بر فعالیتهای پژوهشیاش در ایران، به مدت یکسال نیز در مؤسسۀ شرقشناسی دانشگاه مونیخ در بخش ایرانشناسی به فعالیت و پژوهش پرداخت و همراه با دکتر ابرهارد کروگر[۱] کتاب مشترکی به نام کشاورزی سنتی ایران براساس اسناد دوران ناصری در جنوب تهران تهیه کرد که در سال 1375ش توسط «مؤسسۀ جغرافیائی و کارتوگرافی سحاب» منتشر شد. در سال 1379ش کتاب سد زیرزمینی قنات وزوان- میمه اصفهان برای «گنجینۀ ملی آب ایران» وابسته به وزارت نیرو منتشر شد. صفینژاد در دورههای مدیریت دکتر نادر نادرافشاری بر مؤسسۀ مطالعات و تحقیقات اجتماعی و دانشکدۀ علوم اجتماعی دانشگاه تهران تحت نظر و سرپرستی او تحقیقات مردمشناسی و قومنگاری پردامنهای را در میان عشایر غرب ایران انجام داد.
گزیدۀ کتابشناسی
- طالبآباد: نمونهٔ جامعی از بررسی یک ده (تهران: دانشگاه تهران، ۱۳۴۵ش)
- نظامهای آبیاری سنتی در ایران: جلد ۲ (تهران: آستان قدس رضوی، ۱۳۶۸ش)
- بنه: نظامهای زراعتی سنتی در ایران (تهران: امیرکبیر، ۱۳۶۹ش)
- لرهای ایران: لر بزرگ، لر کوچک (تهران: آتیه، ۱۳۸۱ش)
- سفرهای سلیمان سیرافی از خلیجفارس تا چین (تهران: موسسه مطالعات تاریخ معاصر ایران، چاپ: ۱۳۸۴ش)
- مبانی جغرافیای انسانی (تهران: موسسه چاپ و انتشارات دانشگاه تهران، ۱۳۸۸ش)
- ایل بهمئی: جغرافیای بهمئی، مونوگرافی ایل بهمئی، جمعیت بهمئی، مسکن در ایل بهمئی (نادر افشارنادری، جواد صفینژاد، الویا رسترپو، تهران: خجسته، ۱۳۹۱ش)
- جامعهشناسی ایلات و عشایر ایران (تهران: سمت، ۱۳۹۵)
- اماکن تاریخی ری (تهران: موسسه فرهنگی دارالحدیث، ۱۳۹۶ش)
- کاریز در ایران و شیوههای سنتی بهرهگیری از آن (مؤسسۀ فرهنگی هنری پویه مهر اشراق، ۱۳۹۶ش)
- نظامهای بهرهگیری از آب با تکیه بر قنات در جزیره کیش (تهران: مناطق آزاد تجاری صنعتی، ۱۴۰۲ش)
- ↑ Eberhard Kruger