داوری شیرازی، محمد (شیراز ۱۲۳۸ـ۱۲۸۳ق): تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
(جایگزینی متن - '00-->\' به '00-->')
 
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۱: خط ۱:


داوری شیرازی، محمد (شیراز ۱۲۳۸ـ۱۲۸۳ق)<br>
{{جعبه زندگینامه|عنوان=محمد داوری شیرازی|نام=|نام دیگر=|نام اصلی=|نام مستعار=|لقب=|زادروز=شیراز ۱۲۳۸ق|تاریخ مرگ=۱۲۸۳ق|دوره زندگی=|ملیت=ایرانی|محل زندگی=|تحصیلات و محل تحصیل=|شغل و تخصص اصلی=نقاش و خوشنویس|شغل و تخصص های دیگر=ادیب، شاعر|سبک=|مکتب=|سمت=|جوایز و افتخارات=|آثار=سخنور نامی، داوری فرزند وصال شیرازی|خویشاوندان سرشناس=وصال شیرازی (پدر)|گروه مقاله=|دوره=|فعالیت های مهم=|رشته=|پست تخصصی=|باشگاه=}}داوری شیرازی، محمد (شیراز ۱۲۳۸ـ۱۲۸۳ق)<br>
<p>ادیب، شاعر، نقاش و خوشنویس ایرانی، فرزند سوم وصال شیرازی بود. آموزش علوم ادبی و عربی و خوشنویسی و نقاشی را از کودکی آغاز کرد و در شماری از رشته‌های علمی و هنری، از آن شمار فن تذهیب کتاب، استادی یافت. کتابی در معانی و بیان و نیز یک جلد ''شاهنامه'' به خط و تذهیب و نقاشی او به یادگار مانده است. اشعار او به کوشش نورانی وصال با عنوان ''سخنور نامی، داوری فرزند وصال شیرازی'' به‌چاپ رسیده است (شیراز، ۱۳۳۰ش).</p>
<p>ادیب، شاعر، نقاش و خوشنویس ایرانی، فرزند سوم [[وصال شیرازی، محمدشفیع (شیراز ۱۱۹۷ـ ۱۲۶۲ق)|وصال شیرازی]] بود. آموزش علوم ادبی و عربی و خوشنویسی و نقاشی را از کودکی آغاز کرد و در شماری از رشته‌های علمی و هنری، از آن شمار فن تذهیب کتاب، استادی یافت. کتابی در معانی و بیان و نیز یک جلد ''شاهنامه'' به خط و تذهیب و نقاشی او به یادگار مانده است. اشعار او به کوشش [[نورانی وصال، عبدالوهاب (شیراز ۱۳۰۲ـ تهران ۱۳۷۳ش)|نورانی وصال]] با عنوان ''سخنور نامی، داوری فرزند وصال شیرازی'' به‌چاپ رسیده است ([[شیراز، شهر|شیراز]]، ۱۳۳۰ش).</p>
<br><!--20053100-->
<br><!--20053100-->
[[رده:ادبیات فارسی]]
[[رده:ادبیات فارسی]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۶ ژوئیهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۰۶:۴۸

محمد داوری شیرازی
زادروز شیراز ۱۲۳۸ق
درگذشت ۱۲۸۳ق
ملیت ایرانی
شغل و تخصص اصلی نقاش و خوشنویس
شغل و تخصص های دیگر ادیب، شاعر
آثار سخنور نامی، داوری فرزند وصال شیرازی
خویشاوندان سرشناس وصال شیرازی (پدر)

داوری شیرازی، محمد (شیراز ۱۲۳۸ـ۱۲۸۳ق)

ادیب، شاعر، نقاش و خوشنویس ایرانی، فرزند سوم وصال شیرازی بود. آموزش علوم ادبی و عربی و خوشنویسی و نقاشی را از کودکی آغاز کرد و در شماری از رشته‌های علمی و هنری، از آن شمار فن تذهیب کتاب، استادی یافت. کتابی در معانی و بیان و نیز یک جلد شاهنامه به خط و تذهیب و نقاشی او به یادگار مانده است. اشعار او به کوشش نورانی وصال با عنوان سخنور نامی، داوری فرزند وصال شیرازی به‌چاپ رسیده است (شیراز، ۱۳۳۰ش).