خاشین، فؤاد: تفاوت میان نسخهها
DaneshGostar (بحث | مشارکتها) (جایگزینی متن - '\\1' به '<!--1') |
Mohammadi3 (بحث | مشارکتها) جز (Mohammadi3 صفحهٔ خاشین، فواد (شویفات ۱۹۲۵) را به خاشین، فؤاد منتقل کرد) |
(بدون تفاوت)
| |
نسخهٔ ۶ مهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۰۵:۰۲
خاشین، فؤاد (شُوَیفات ۱۹۲۵)
| فواد خاشین | |
|---|---|
| زادروز |
شویفات ۱۹۲۵م |
| ملیت | لبنانی |
| تحصیلات و محل تحصیل | دانش آموخته مدرسه تربیت معلم لبنان (۱۹۴۶) |
| شغل و تخصص اصلی | شاعر |
| آثار | عشق آدونیس و عشتاروت (بیروت، ۱۹۶۵) |
| گروه مقاله | ادبیات عربی |
| جوایز و افتخارات | برنده جایزه وزارت آموزش لبنان |
شاعر دروزی لبنانی. دانشآموختۀ مدرسۀ تربیت معلم لبنان (۱۹۴۶) بود. در ۱۹۵۲، به ونزوئلا مهاجرت کرد و عضو «گروه کوهستان خلاق» شد. در ۱۹۶۰، به لبنان بازگشت. در شعر، به عشق تمثیلی گرایش دارد و از نمادهای دروزی و اسطورههای مدیترانهای بهره میگیرد و مانند نزار قَبّانی از هوسهای جنسی زنان سخن میگوید. خاشین از شاعران پیشگام در سرودن شعر هموزن در مصاریع متفاوت و با قافیۀ متغیر است. با منظومۀ حماسی فینیقیـیونانی عشق آدونیس و عشتاروت (بیروت، ۱۹۶۵) برندۀ جایزۀ وزارت آموزش لبنان شد. از آثار دیگرش: جنگل زیتون (بیروت، ۱۹۶۳)؛ معبد شوق (بیروت، ۱۹۶۶).