محمد باقر اصفهانی (اصفهان قرن ۱۲ـ قرن ۱۳ق): تفاوت میان نسخهها
DaneshGostar (بحث | مشارکتها) (جایگزینی متن - '\\3' به '<!--3') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
محمّدباقر اصفهانی (اصفهان قرن ۱۲ـ قرن ۱۳ق)<br> | {{جعبه زندگینامه|عنوان=جعبه زندگینامه|نام=|نام دیگر=|نام اصلی=|نام مستعار=|لقب=|زادروز=|تاریخ مرگ=|دوره زندگی=|ملیت=|محل زندگی=|تحصیلات و محل تحصیل=|شغل و تخصص اصلی=|شغل و تخصص های دیگر=|سبک=|مکتب=|سمت=|جوایز و افتخارات=|آثار=|خویشاوندان سرشناس=|گروه مقاله=|دوره=|فعالیت های مهم=|رشته=|پست تخصصی=|باشگاه=}}محمّدباقر اصفهانی (اصفهان قرن ۱۲ـ قرن ۱۳ق)<br> | ||
<p>نقاش و قلمداننگار ایرانی. با نام آقاباقر شهرت داشت. از بنیادگذاران مکتب پیکرنگاری درباری بود. آثارش را با سجعهای مختلف، ازجمله «باقر»، «محمدباقر»، «یا امام محمدباقر»، «باقر از بعد علی اشرف شد»، «کمترین آقاباقر»، و بهویژه «باقرالعلوم» رقم میزد. نزد علی اشرف هنر آموخت. در ترسیم گل و مرغ، چهرهپردازی، و نقاشی از مجالس رزمی و بزمی مهارت داشت. در خلق نقاشیهایش از آبرنگ و سیاهقلم بهره میگرفت؛ و علم مناظر و مرایا را میدانست. ازجمله آثار برجامانده از او عبارتاند از ''زن جوانی نشسته بر صندلی'' ''در حال نظارۀ بازی مرغان و خرگوشان'' (۱۱۹۷ق)، ''زنی نشسته با بادبزنی در دست'' (۱۱۷۳ق)، تصویری از میرزا ابوالقاسم فندرسکی (۱۱۹۲ق)، تکچهرهای از ''درویشی با ریش انبوه'' (۱۱۹۲ق، کاخ گلستان) و یک نقاشی آبرنگ از زنی برهنه (۱۱۷۸ق).</p> | <p>نقاش و قلمداننگار ایرانی. با نام آقاباقر شهرت داشت. از بنیادگذاران مکتب پیکرنگاری درباری بود. آثارش را با سجعهای مختلف، ازجمله «باقر»، «محمدباقر»، «یا امام محمدباقر»، «باقر از بعد علی اشرف شد»، «کمترین آقاباقر»، و بهویژه «باقرالعلوم» رقم میزد. نزد علی اشرف هنر آموخت. در ترسیم گل و مرغ، چهرهپردازی، و نقاشی از مجالس رزمی و بزمی مهارت داشت. در خلق نقاشیهایش از آبرنگ و سیاهقلم بهره میگرفت؛ و علم مناظر و مرایا را میدانست. ازجمله آثار برجامانده از او عبارتاند از ''زن جوانی نشسته بر صندلی'' ''در حال نظارۀ بازی مرغان و خرگوشان'' (۱۱۹۷ق)، ''زنی نشسته با بادبزنی در دست'' (۱۱۷۳ق)، تصویری از میرزا ابوالقاسم فندرسکی (۱۱۹۲ق)، تکچهرهای از ''درویشی با ریش انبوه'' (۱۱۹۲ق، کاخ گلستان) و یک نقاشی آبرنگ از زنی برهنه (۱۱۷۸ق).</p> | ||
<br><!--38172300--> | <br><!--38172300--> | ||
[[رده:نگارگری و مجسمه سازی ایران]] | [[رده:نگارگری و مجسمه سازی ایران]] | ||
[[رده:(نگارگری و مجسمه سازی ایران)اشخاص و آثار]] | [[رده:(نگارگری و مجسمه سازی ایران)اشخاص و آثار]] | ||
نسخهٔ ۹ سپتامبر ۲۰۲۵، ساعت ۰۷:۵۰
| جعبه زندگینامه |
|---|
محمّدباقر اصفهانی (اصفهان قرن ۱۲ـ قرن ۱۳ق)
نقاش و قلمداننگار ایرانی. با نام آقاباقر شهرت داشت. از بنیادگذاران مکتب پیکرنگاری درباری بود. آثارش را با سجعهای مختلف، ازجمله «باقر»، «محمدباقر»، «یا امام محمدباقر»، «باقر از بعد علی اشرف شد»، «کمترین آقاباقر»، و بهویژه «باقرالعلوم» رقم میزد. نزد علی اشرف هنر آموخت. در ترسیم گل و مرغ، چهرهپردازی، و نقاشی از مجالس رزمی و بزمی مهارت داشت. در خلق نقاشیهایش از آبرنگ و سیاهقلم بهره میگرفت؛ و علم مناظر و مرایا را میدانست. ازجمله آثار برجامانده از او عبارتاند از زن جوانی نشسته بر صندلی در حال نظارۀ بازی مرغان و خرگوشان (۱۱۹۷ق)، زنی نشسته با بادبزنی در دست (۱۱۷۳ق)، تصویری از میرزا ابوالقاسم فندرسکی (۱۱۹۲ق)، تکچهرهای از درویشی با ریش انبوه (۱۱۹۲ق، کاخ گلستان) و یک نقاشی آبرنگ از زنی برهنه (۱۱۷۸ق).