میرفخرایی، مهشید

میرفَخرایی، مهشید (تهران ۱۳۲۷ش)

پژوهشگر و زبان‌شناس ایرانی. تحصیلات ابتدایی و متوسطه را در زادگاه خود گذراند و پس از دریافت لیسانس مترجمی زبان انگلیسی‌‌، در رشتۀ فرهنگ و زبان‌های باستانی از دانشگاه تهران دانشنامۀ دکتری گرفت. خدمات اداری را در ۱۳۴۸ش، به‌عنوان مترجم در سازمان زمین‌شناسی کشور آغاز کرد و در ۱۳۵۵ش، به فرهنگستان زبان ایران منتقل شد و سپس به عضویت هیئت علمی پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی درآمد و در ضمن به تدریس زبان‌های ایرانی باستان در پژوهشگاه علوم انسانی، دانشگاه تهران و دانشگاه آزاد اسلامی پرداخت. بیش از ۴۰ مقالۀ تحقیقی از او به‌چاپ رسیده است. از ترجمه‌های اوست: فرهنگ کوچک زبان پهلوی (۱۳۷۳ش)؛ هفت‌های اوستا. از تألیفات اوست: آفرینش در ادیان؛ فرشتۀ نور، مانی و آموزه‌های او؛ بغان یسن (۱۳۸۲ق).