گلوگاه: تفاوت میان نسخه‌ها
DaneshGostar (بحث | مشارکتها) (جایگزینی متن - '\\3' به '<!--3') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
گَلوگاه | گَلوگاه Galugah | ||
<br><!--36128400--> | شهری در استان مازندران، شهرستان بهشهر، مرکز اداری بخش گلوگاه. جمعیت این شهر در سرشماری سال 1395ش، ۴۰,۰۷۸نفر بوده است. این شهر در فاصله ۷۵کیلومتری شمال شرقی ساری، ۳۵۳کیلومتری شمال شرقی تهران و در ارتفاع ۳۵متری از سطح دریا قرار دارد. شهرستان گلوگاه، شرقی‌ترین شهرستان مازندران است و از جنوب به دامنه‌های جنوبی رشته‌کوه البرز و استان سمنان، از شمال به خلیج گرگان، از شرق به استان گلستان و از غرب به شهرستان بهشهر محدود می‌شود. وسعت این شهرستان ۴۵۱کیلومتر مربع است و دارای یک شهر و دو بخش مرکزی است. | ||
اقلیم این شهر معتدل و نیمه‌مرطوب است. میانگین دمای سالانه آن 18درجه سلسیوس، با بیشینه 43 و کمینه 8- درجه سلسیوس است. رود گلوگاه در غرب شهر روان است. میانگین بارش سالانه آن در حدود 600میلی‌متر و میانگین رطوبت سالانه بیش از 70درصد است. محصولات کشاورزی این منطقه شامل گندم، جو، پنبه، برنج، توتون، انجیر، انار و میوه‌های تابستانی است. جشنواره انجیر هرساله در این شهرستان برگزار می‌شود. | |||
گلوگاه در محدوده تاریخی نامیه، کلباد و کبودجامه تأسیس شده است. در دوران حکومت آقامحمدخان قاجار، در سال ۱۱۹۵ق، به منظور حفاظت از این منطقه، شماری از ساکنان قراباغ قفقاز به اینجا منتقل شدند. گلوگاه از گذشته مرز و نقطه اتصال طبرستان و استرآباد/گرگان بوده و بخشی از بهشهر به شمار می‌رفته است. در ۱۳۳۳ش، که بهشهر به شهرستان ارتقاء یافت، گلوگاه به عنوان مرکز دهستان معرفی شد. شهرداری گلوگاه در سال 1335ش تأسیس و در ۲۲ تیرماه 1336ش، رسماً به عنوان یک شهر اعلام شد. بسیاری از اماکن تاریخی این منطقه در فهرست آثار ملی ثبت شده‌اند. مردم گلوگاه به زبان فارسی، ترکی و گویش طبری سخن می‌گویند. | |||
----<br><!--36128400--> | |||
[[رده:جغرافیای ایران]] | [[رده:جغرافیای ایران]] | ||
[[رده:مازندران]] | [[رده:مازندران]] | ||
نسخهٔ ۲۰ نوامبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۸:۱۳
گَلوگاه Galugah
شهری در استان مازندران، شهرستان بهشهر، مرکز اداری بخش گلوگاه. جمعیت این شهر در سرشماری سال 1395ش، ۴۰,۰۷۸نفر بوده است. این شهر در فاصله ۷۵کیلومتری شمال شرقی ساری، ۳۵۳کیلومتری شمال شرقی تهران و در ارتفاع ۳۵متری از سطح دریا قرار دارد. شهرستان گلوگاه، شرقی‌ترین شهرستان مازندران است و از جنوب به دامنه‌های جنوبی رشته‌کوه البرز و استان سمنان، از شمال به خلیج گرگان، از شرق به استان گلستان و از غرب به شهرستان بهشهر محدود می‌شود. وسعت این شهرستان ۴۵۱کیلومتر مربع است و دارای یک شهر و دو بخش مرکزی است.
اقلیم این شهر معتدل و نیمه‌مرطوب است. میانگین دمای سالانه آن 18درجه سلسیوس، با بیشینه 43 و کمینه 8- درجه سلسیوس است. رود گلوگاه در غرب شهر روان است. میانگین بارش سالانه آن در حدود 600میلی‌متر و میانگین رطوبت سالانه بیش از 70درصد است. محصولات کشاورزی این منطقه شامل گندم، جو، پنبه، برنج، توتون، انجیر، انار و میوه‌های تابستانی است. جشنواره انجیر هرساله در این شهرستان برگزار می‌شود.
گلوگاه در محدوده تاریخی نامیه، کلباد و کبودجامه تأسیس شده است. در دوران حکومت آقامحمدخان قاجار، در سال ۱۱۹۵ق، به منظور حفاظت از این منطقه، شماری از ساکنان قراباغ قفقاز به اینجا منتقل شدند. گلوگاه از گذشته مرز و نقطه اتصال طبرستان و استرآباد/گرگان بوده و بخشی از بهشهر به شمار می‌رفته است. در ۱۳۳۳ش، که بهشهر به شهرستان ارتقاء یافت، گلوگاه به عنوان مرکز دهستان معرفی شد. شهرداری گلوگاه در سال 1335ش تأسیس و در ۲۲ تیرماه 1336ش، رسماً به عنوان یک شهر اعلام شد. بسیاری از اماکن تاریخی این منطقه در فهرست آثار ملی ثبت شده‌اند. مردم گلوگاه به زبان فارسی، ترکی و گویش طبری سخن می‌گویند.