دولون، پیر لوئی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
Mohammadi3 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۷: | خط ۲۷: | ||
|پست تخصصی = | |پست تخصصی = | ||
|باشگاه = | |باشگاه = | ||
}}دولون، پیِر لوئی ( | }}دولون، پیِر لوئی (۱۷۸۵ـ۱۸۳۸م)(Dulong,Pierre Louis)<br/> [[File:20204400.jpg|thumb|پیر لوئی دولون]] شیمی‌دان و فیزیک‌دان فرانسوی. در ۱۸۱۹م، با آلکسی پتیِ<ref>Alexis Petit </ref> فیزیک‌دان، قانونی کشف کردند که اکنون به نام آن‌ها معروف است. بنابه قانون دولون و پتی<ref>Dulong and Petit's law </ref>، برای بسیاری از عناصر که در دمای متعارف جامدند، حاصل‌ضرب جرم اتمی نسبی<ref>relative atomic mass | ||
</ref> و ظرفیت گرمایی ویژه<ref>specific heat capacity </ref> تقریباً ثابت است. همچنین مادۀ منفجرۀ تری‌کلرید نیتروژن<ref>nitrogen trichloride </ref> را در | </ref> و ظرفیت گرمایی ویژه<ref>specific heat capacity </ref> تقریباً ثابت است. همچنین مادۀ منفجرۀ تری‌کلرید نیتروژن<ref>nitrogen trichloride </ref> را در ۱۸۱۱م کشف کرد. در ۱۸۲۹م، به این نتیجه رسید که تحت شرایط یکسان دما و فشار، وقتی حجمی مساوی از همۀ گازها به میزانِ مضرب معینی از حجم اولیه‌اش، ناگهان منبسط یا متراکم شود، مقدار گرمایی که جذب یا آزاد می‌کند برابر است. همچنین، استنتاج کرد که در حجم ثابت، تغییرات دمایی با ظرفیت گرمایی ویژۀ گازها نسبت معکوس دارد. در روآن<ref>Rouen </ref> زاده شد و در اِکول پلی‌تکنیک<ref>Ecole Polytechnique | ||
</ref> پاریس پزشکی خواند. از ۱۸۲۰ تا | </ref> پاریس پزشکی خواند. از ۱۸۲۰ تا ۱۸۳۰م، در پاریس استاد شیمی بود و سپس، مدیر تحقیقات اِکول پلی‌تکنیک شد. ضمن همکاری با پتی (۱۸۱۵ـ۱۸۲۰م)، به تحقیقاتش دربارۀ ظرفیت گرمایی ویژه ادامه داد و یافته‌‌هایش را در ۱۸۲۹م منتشر کرد. | ||
| | ||
نسخهٔ ۲۱ ژانویهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۰۴:۱۴
| پیر لویی دولون Pierre Louis Dulong | |
|---|---|
| زادروز |
۱۷۸۵م |
| درگذشت | ۱۸۳۸م |
| ملیت | فرانسوی |
| شغل و تخصص اصلی | شیمی دان |
| شغل و تخصص های دیگر | فیزیک دان |
| گروه مقاله | شیمی و بیوشیمی |
دولون، پیِر لوئی (۱۷۸۵ـ۱۸۳۸م)(Dulong,Pierre Louis)
شیمی‌دان و فیزیک‌دان فرانسوی. در ۱۸۱۹م، با آلکسی پتیِ[۱] فیزیک‌دان، قانونی کشف کردند که اکنون به نام آن‌ها معروف است. بنابه قانون دولون و پتی[۲]، برای بسیاری از عناصر که در دمای متعارف جامدند، حاصل‌ضرب جرم اتمی نسبی[۳] و ظرفیت گرمایی ویژه[۴] تقریباً ثابت است. همچنین مادۀ منفجرۀ تری‌کلرید نیتروژن[۵] را در ۱۸۱۱م کشف کرد. در ۱۸۲۹م، به این نتیجه رسید که تحت شرایط یکسان دما و فشار، وقتی حجمی مساوی از همۀ گازها به میزانِ مضرب معینی از حجم اولیه‌اش، ناگهان منبسط یا متراکم شود، مقدار گرمایی که جذب یا آزاد می‌کند برابر است. همچنین، استنتاج کرد که در حجم ثابت، تغییرات دمایی با ظرفیت گرمایی ویژۀ گازها نسبت معکوس دارد. در روآن[۶] زاده شد و در اِکول پلی‌تکنیک[۷] پاریس پزشکی خواند. از ۱۸۲۰ تا ۱۸۳۰م، در پاریس استاد شیمی بود و سپس، مدیر تحقیقات اِکول پلی‌تکنیک شد. ضمن همکاری با پتی (۱۸۱۵ـ۱۸۲۰م)، به تحقیقاتش دربارۀ ظرفیت گرمایی ویژه ادامه داد و یافته‌‌هایش را در ۱۸۲۹م منتشر کرد.