گیلفورد: تفاوت میان نسخه‌ها

نسخهٔ ‏۱ مهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۱۳:۵۹

گیلْفورْد (Guildford)

شهر و مرکز کاونتی (بخش)^[۱] ساری^[۲] (از ۱۲۵۷م)، در جنوب شرقی انگلستان، کنار رود وِی^[۳]، به فاصلۀ ۴۸کیلومتری جنوب غربی لندن. جمعیت آن 77,057 نفر است (۲۰۱۱). صنایع آن عبارت‌اند از ارتباطات راه دور، علوم مهندسی و تولید پلاستیک و دارو. گیلفورد ویرانه‌های قلعه‌ای نورمانی، کلیسای جامع (تأسیس در ۱۹۳۶ و تقدیس در ۱۹۶۱) و محوطه اصلی دانشگاه سارِی^[۴] (۱۹۶۶) را دربر می‌گیرد. فقط خرابه‌هایی از دروازۀ قلعۀ قرن ۱۲م نورمانی، که زمانی اقامتگاه سلطنتی بود، برجا مانده است. حدود ۸۸۰م آلفرد کبیر^[۵] شهر را به برادرزاده‌اش اتلولف^[۶] واگذار کرد و توسعۀ آن به‌منزلۀ مرکز دفاعی و تجاری آغاز شد. گیلفورد تا ۱۱۰۰م ضرابخانۀ سلطنتی بود و نخستین منشور آن به ۱۲۵۷م باز می‌گردد. در قرون وسطا مرکز تجارت پشم و در قرن ۱۷ نقطۀ حرکت کشتی‌ها بود. راه‌آهن در ۱۸۴۵ به این شهر رسید.

↑ county
↑ Surrey
↑ River Wey
↑ University of Surrey
↑ Alfred the Great
↑ Ethelwold

[1] unty

[2] Surrey

[3] River Wey

[4] University of Surrey

[5] Alfred the Great

[6] Ethelwold

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

[۵]

[۶]

@@ خط ۲: / خط ۲: @@
 گیلْفورْد (Guildford)<br/> [[File:36202500.jpg|thumb|قلعه گيلفورد]]شهر و مرکز کاونتی (بخش)<ref>county
-</ref> ساری<ref>Surrey</ref> (از ۱۲۵۷م)، در جنوب شرقی انگلستان، کنار رود وِی<ref> River Wey </ref>، به فاصلۀ ۴۸کیلومتری جنوب غربی لندن. جمعیت آن ۶۰هزار نفر است (۱۹۹۱). صنایع آن عبارت‌اند از ارتباطات راه دور، علوم مهندسی و تولید پلاستیک و دارو. گیلفورد ویرانه‌های قلعه‌ای نورمانی، کلیسای جامع (تأسیس در ۱۹۳۶ و تقدیس در ۱۹۶۱) و محوطه اصلی دانشگاه سارِی<ref>University of Surrey </ref> (۱۹۶۶) را دربر می‌گیرد. فقط خرابه‌هایی از دروازۀ قلعۀ قرن ۱۲م نورمانی، که زمانی اقامتگاه سلطنتی بود، برجا مانده است. حدود ۸۸۰م آلفرد کبیر<ref>Alfred the Great</ref> شهر را به برادرزاده‌اش اتلولف<ref>Ethelwold</ref>&nbsp;واگذار کرد و توسعۀ آن به‌منزلۀ مرکز دفاعی و تجاری آغاز شد. گیلفورد تا ۱۱۰۰م ضرابخانۀ سلطنتی بود و نخستین منشور آن به ۱۲۵۷م باز می‌گردد. در قرون وسطا مرکز تجارت پشم و در قرن ۱۷ نقطۀ حرکت کشتی‌ها بود. راه‌آهن در ۱۸۴۵ به این شهر رسید.
+</ref> ساری<ref>Surrey</ref> (از ۱۲۵۷م)، در جنوب شرقی انگلستان، کنار رود وِی<ref> River Wey </ref>، به فاصلۀ ۴۸کیلومتری جنوب غربی لندن. جمعیت آن 77,057 نفر است (۲۰۱۱). صنایع آن عبارت‌اند از ارتباطات راه دور، علوم مهندسی و تولید پلاستیک و دارو. گیلفورد ویرانه‌های قلعه‌ای نورمانی، کلیسای جامع (تأسیس در ۱۹۳۶ و تقدیس در ۱۹۶۱) و محوطه اصلی دانشگاه سارِی<ref>University of Surrey </ref> (۱۹۶۶) را دربر می‌گیرد. فقط خرابه‌هایی از دروازۀ قلعۀ قرن ۱۲م نورمانی، که زمانی اقامتگاه سلطنتی بود، برجا مانده است. حدود ۸۸۰م آلفرد کبیر<ref>Alfred the Great</ref> شهر را به برادرزاده‌اش اتلولف<ref>Ethelwold</ref>&nbsp;واگذار کرد و توسعۀ آن به‌منزلۀ مرکز دفاعی و تجاری آغاز شد. گیلفورد تا ۱۱۰۰م ضرابخانۀ سلطنتی بود و نخستین منشور آن به ۱۲۵۷م باز می‌گردد. در قرون وسطا مرکز تجارت پشم و در قرن ۱۷ نقطۀ حرکت کشتی‌ها بود. راه‌آهن در ۱۸۴۵ به این شهر رسید.
 &nbsp;