ووسترشر: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۶: | خط ۶: | ||
کاونتی (بخشی)<ref>county | کاونتی (بخشی)<ref>county | ||
</ref> در غرب مرکزی | </ref> در غرب مرکزی [[انگلستان]]، با ۱,۷۳۵ کیلومتر مربع مساحت و۵۳۵,۷۰۰ نفر جمعیت (۱۹۹۶). شهرهای مهم آن عبارتاند از [[ووستر (انگلستان)|ووستر]] (مرکز اداری)، بیودلِی<ref>Bewdley </ref>، برامزگروو<ref>Bromsgrove </ref>، ایوشم<ref>Evesham </ref>، کیدرمینستر<ref>Kidderminster </ref>، پرشور<ref>Pershore</ref>، استورپورت<ref>Stourport T</ref>، و تنبری ولز<ref>enbury wells </ref>. مالْوِرْن هیلز<ref>Malvern Hills </ref> در جنوب غربی، بلندترین نقطۀ ووستر بیکن<ref>Worcester Beacon </ref> به ارتفاع ۴۲۵ متر، و رود سِوِرن<ref>Severn </ref> با ریزابههایش، استور<ref>Stour </ref>، تیم<ref>Teme </ref> و ایون<ref>Avon </ref> که در درّۀ ایوشَم<ref>Vale of Evesham </ref> جریان دارند در این بخش واقع شدهاند. کشت [[غلات (گیاهان)|غلات]]، [[میوه]]، بذرک، [[سبزیجات|سبزی]] و تولید شراب سیب در ووسترشر رواج دارد. بیشتر زمینهای آن زیر کشت است و بخش بزرگی از آنها برای پرورش [[گاو]] اختصاص یافته است. صنایع آن عبارتاند از قالیبافی، علوم مهندسی، فرآوری [[مواد غذایی]]، تولید مواد شیمیایی، [[سوزن]] و قلاب ماهیگیری، ظروف چینی، و [[نمک]]. بخش بزرگی از ووسترشر زمانی در دست کلیسا بود و حدود سیزده بنای مذهبی بزرگ در آن قرار داشت، که ویرانههایی از این ساختمانها در پِرْشور و ایوشم قرار دارند که هر دو از قرن ۸م برجا ماندهاند. قدمت کلیسای جامع ووستر<ref>Worcester Cathedral</ref> و کلیسای بخش مالورن نیز بههمان دوران بازمیگردد. | ||
| | ||
نسخهٔ ۵ مهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۰۷:۵۱
ووسْتِرْشِر (Worcestershire)
کاونتی (بخشی)[۱] در غرب مرکزی انگلستان، با ۱,۷۳۵ کیلومتر مربع مساحت و۵۳۵,۷۰۰ نفر جمعیت (۱۹۹۶). شهرهای مهم آن عبارتاند از ووستر (مرکز اداری)، بیودلِی[۲]، برامزگروو[۳]، ایوشم[۴]، کیدرمینستر[۵]، پرشور[۶]، استورپورت[۷]، و تنبری ولز[۸]. مالْوِرْن هیلز[۹] در جنوب غربی، بلندترین نقطۀ ووستر بیکن[۱۰] به ارتفاع ۴۲۵ متر، و رود سِوِرن[۱۱] با ریزابههایش، استور[۱۲]، تیم[۱۳] و ایون[۱۴] که در درّۀ ایوشَم[۱۵] جریان دارند در این بخش واقع شدهاند. کشت غلات، میوه، بذرک، سبزی و تولید شراب سیب در ووسترشر رواج دارد. بیشتر زمینهای آن زیر کشت است و بخش بزرگی از آنها برای پرورش گاو اختصاص یافته است. صنایع آن عبارتاند از قالیبافی، علوم مهندسی، فرآوری مواد غذایی، تولید مواد شیمیایی، سوزن و قلاب ماهیگیری، ظروف چینی، و نمک. بخش بزرگی از ووسترشر زمانی در دست کلیسا بود و حدود سیزده بنای مذهبی بزرگ در آن قرار داشت، که ویرانههایی از این ساختمانها در پِرْشور و ایوشم قرار دارند که هر دو از قرن ۸م برجا ماندهاند. قدمت کلیسای جامع ووستر[۱۶] و کلیسای بخش مالورن نیز بههمان دوران بازمیگردد.