دوتیو، هانری (۱۹۱۶): تفاوت میان نسخه‌ها
Mohammadi2 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
[[پرونده:Dutilleux, Henri.jpg|بندانگشتی|هانری دوتیو]] | |||
دوتیّو، | دوتیّو، هانری (۱۹۱۶-2013م)(Dutilleux, Henri) | ||
{{جعبه زندگینامه | {{جعبه زندگینامه | ||
| خط ۳۱: | خط ۳۱: | ||
}}آهنگ‌ساز فرانسوی. موسیقی‌سازی او سبک والای نئورُمانتیک<ref>Neo-Romantic | }}آهنگ‌ساز فرانسوی. موسیقی‌سازی او سبک والای نئورُمانتیک<ref>Neo-Romantic | ||
</ref> را داشت. ازجمله آثار اوست: ''متابول''<ref>''Métaboles'' </ref> (۱۹۶۲ـ۱۹۶۵) برای ارکستر و ''اینک شب''<ref>''Ainsi la nuit/Thus The Night'' </ref> (۱۹۷۶) برای کوآرتت زهی. دوتیّو در کنسرواتوار پاریس<ref>Paris Conservatory </ref> تحصیل کرد و در ۱۹۳۸ برندۀ جایزۀ رم<ref>Prix de Rome </ref> شد؛ در ۱۹۷۰ به استادی همان کنسرواتوار رسید. موسیقی او را ادامه‌دهندۀ سنّت راول<ref>Ravel </ref>، دبوسی<ref>Debussy </ref>، و مسیان<ref>Messiaen</ref> می‌دانند. | </ref> را داشت. ازجمله آثار اوست: ''متابول''<ref>''Métaboles'' </ref> (۱۹۶۲ـ۱۹۶۵) برای ارکستر و ''اینک شب''<ref>''Ainsi la nuit/Thus The Night'' </ref> (۱۹۷۶) برای [[کوآرتت زهی]]. دوتیّو در کنسرواتوار پاریس<ref>Paris Conservatory </ref> تحصیل کرد و در ۱۹۳۸ برندۀ جایزۀ رم<ref>Prix de Rome </ref> شد؛ در ۱۹۷۰ به استادی همان کنسرواتوار رسید. موسیقی او را ادامه‌دهندۀ سنّت [[راول ، موریس (۱۸۷۵ـ۱۹۳۷)|راول]]<ref>Ravel </ref>، [[دبوسی، کلود (۱۸۶۲ـ۱۹۱۸)|دبوسی]]<ref>Debussy </ref>، و [[مسیان ، اولیویه (۱۹۰۸ـ۱۹۹۲)|مسیان]]<ref>Messiaen</ref> می‌دانند. | ||
| | ||
نسخهٔ ۵ مهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۰۵:۵۳
دوتیّو، هانری (۱۹۱۶-2013م)(Dutilleux, Henri)
| هانری دوتیو Henri Dutilleux | |
|---|---|
| زادروز |
۱۹۱۶م |
| درگذشت | 2013م |
| ملیت | فرانسوی |
| تحصیلات و محل تحصیل | تحصیل در کنسرواتوار پاریس |
| شغل و تخصص اصلی | آهنگ ساز |
| آثار | متابول (۱۹۶۲ـ۱۹۶۵) برای ارکستر؛ اینک شب (۱۹۷۶) برای کوآرتت زهی |
| گروه مقاله | موسیقی |
| جوایز و افتخارات | برنده جایزه رم در ۱۹۳۸ |
آهنگ‌ساز فرانسوی. موسیقی‌سازی او سبک والای نئورُمانتیک[۱] را داشت. ازجمله آثار اوست: متابول[۲] (۱۹۶۲ـ۱۹۶۵) برای ارکستر و اینک شب[۳] (۱۹۷۶) برای کوآرتت زهی. دوتیّو در کنسرواتوار پاریس[۴] تحصیل کرد و در ۱۹۳۸ برندۀ جایزۀ رم[۵] شد؛ در ۱۹۷۰ به استادی همان کنسرواتوار رسید. موسیقی او را ادامه‌دهندۀ سنّت راول[۶]، دبوسی[۷]، و مسیان[۸] می‌دانند.