د کوئینسی، تامس: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
Mohammadi3 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه زندگینامه | |||
|عنوان =تامس د کوئینسی | |||
|عنوان =تامس د | |||
|نام =Thomas De Quincey | |نام =Thomas De Quincey | ||
|نام دیگر= | |نام دیگر= | ||
خط ۱۹: | خط ۱۸: | ||
|سمت = | |سمت = | ||
|جوایز و افتخارات = | |جوایز و افتخارات = | ||
|آثار =اعترافات یک انگلیسی افیونی ( | |آثار =اعترافات یک انگلیسی افیونی (۱۸۲۱م)؛ مقالات در باب صحنه دق الباب در مکبث (۱۸۲۵م) و در باب قتل به مثابه هنری زیبا (در سه قسمت، ۱۸۲۷، ۱۸۳۹، ۱۸۵۴م) | ||
|خویشاوندان سرشناس = | |خویشاوندان سرشناس = | ||
|گروه مقاله =ادبیات غرب | |گروه مقاله =ادبیات غرب | ||
خط ۲۷: | خط ۲۶: | ||
|پست تخصصی = | |پست تخصصی = | ||
|باشگاه = | |باشگاه = | ||
}}نویسندۀ انگلیسی. ازجمله آثار اوست: ''اعترافات یک انگلیسی افیونی''<ref>''Confessions of an English Opium-Eater''</ref> (۱۸۲۱) و مقالاتِ «در باب صحنۀ دقالباب در مکبث<ref>''On the Knocking at the Gate in Macbeth ''</ref>» (۱۸۲۵) و «در باب قتل به مثابۀ هنری زیبا<ref>''On Murder Considered as One of the Fine Arts ''</ref>» (در سه قسمت، ۱۸۲۷، ۱۸۳۹، ۱۸۵۴). دوست ویلیام وردزورث<ref>William Wordsworth | }}[[پرونده:20136800.jpg|بندانگشتی|تامس د کویینسی]] | ||
دِ کوئینسی، تامِس (۱۷۸۵ـ۱۸۵۹م)(De Quincey, Thomas) | |||
نویسندۀ انگلیسی. ازجمله آثار اوست: ''اعترافات یک انگلیسی افیونی''<ref>''Confessions of an English Opium-Eater''</ref> (۱۸۲۱) و مقالاتِ «در باب صحنۀ دقالباب در مکبث<ref>''On the Knocking at the Gate in Macbeth ''</ref>» (۱۸۲۵) و «در باب قتل به مثابۀ هنری زیبا<ref>''On Murder Considered as One of the Fine Arts ''</ref>» (در سه قسمت، ۱۸۲۷، ۱۸۳۹، ۱۸۵۴). دوست ویلیام وردزورث<ref>William Wordsworth | |||
</ref> و ساموئل تیلور کولریج<ref>Samuel Taylor Coleridge </ref>، شاعران انگلیسی بود و آثارش تأثیر بسزایی بهویژه بر شارل بودلر<ref>Charles Baudelaire</ref> و ادگار آلن پو<ref> Edgar Allen Poe </ref> داشت. شهرتش بهسبب سبکگرایی وی بود. آگاهانه از نثر آراستۀ قرن ۱۷ تقلید میکرد. در مقالاتش «آههایی از ته دل<ref>''Suspiria de Profundis ''</ref>» (۱۸۴۵) و «دلیجان پست انگلیسی<ref>''The English Mail Coach'' | </ref> و ساموئل تیلور کولریج<ref>Samuel Taylor Coleridge </ref>، شاعران انگلیسی بود و آثارش تأثیر بسزایی بهویژه بر شارل بودلر<ref>Charles Baudelaire</ref> و ادگار آلن پو<ref> Edgar Allen Poe </ref> داشت. شهرتش بهسبب سبکگرایی وی بود. آگاهانه از نثر آراستۀ قرن ۱۷ تقلید میکرد. در مقالاتش «آههایی از ته دل<ref>''Suspiria de Profundis ''</ref>» (۱۸۴۵) و «دلیجان پست انگلیسی<ref>''The English Mail Coach'' | ||
</ref>» (۱۸۴۹) به مطالعۀ روانشناختی رؤیا پرداخت و شرح داد که چگونه تجربیات کودکی از طریق نمادها در رؤیا بر شخصیت بزرگسالان تأثیر میگذارد. بدینطریق تجلی ماندگاری به تصاویر گریزان و هولناک رؤیاهایش میداد و میتوان گفت که پیش از کشف ضمیر ناخودآگاه از سوی فروید به وجود آن پیبرده بود.<br /> <!--20136800--> | </ref>» (۱۸۴۹) به مطالعۀ روانشناختی رؤیا پرداخت و شرح داد که چگونه تجربیات کودکی از طریق نمادها در رؤیا بر شخصیت بزرگسالان تأثیر میگذارد. بدینطریق تجلی ماندگاری به تصاویر گریزان و هولناک رؤیاهایش میداد و میتوان گفت که پیش از کشف ضمیر ناخودآگاه از سوی فروید به وجود آن پیبرده بود.<br /> <!--20136800--> |
نسخهٔ ۱۹ ژانویهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۱۶:۰۱
تامس د کوئینسی Thomas De Quincey | |
---|---|
زادروز |
۱۷۸۵م |
درگذشت | ۱۸۵۹م |
ملیت | انگلیسی |
شغل و تخصص اصلی | نویسنده |
آثار | اعترافات یک انگلیسی افیونی (۱۸۲۱م)؛ مقالات در باب صحنه دق الباب در مکبث (۱۸۲۵م) و در باب قتل به مثابه هنری زیبا (در سه قسمت، ۱۸۲۷، ۱۸۳۹، ۱۸۵۴م) |
گروه مقاله | ادبیات غرب |
دِ کوئینسی، تامِس (۱۷۸۵ـ۱۸۵۹م)(De Quincey, Thomas)
نویسندۀ انگلیسی. ازجمله آثار اوست: اعترافات یک انگلیسی افیونی[۱] (۱۸۲۱) و مقالاتِ «در باب صحنۀ دقالباب در مکبث[۲]» (۱۸۲۵) و «در باب قتل به مثابۀ هنری زیبا[۳]» (در سه قسمت، ۱۸۲۷، ۱۸۳۹، ۱۸۵۴). دوست ویلیام وردزورث[۴] و ساموئل تیلور کولریج[۵]، شاعران انگلیسی بود و آثارش تأثیر بسزایی بهویژه بر شارل بودلر[۶] و ادگار آلن پو[۷] داشت. شهرتش بهسبب سبکگرایی وی بود. آگاهانه از نثر آراستۀ قرن ۱۷ تقلید میکرد. در مقالاتش «آههایی از ته دل[۸]» (۱۸۴۵) و «دلیجان پست انگلیسی[۹]» (۱۸۴۹) به مطالعۀ روانشناختی رؤیا پرداخت و شرح داد که چگونه تجربیات کودکی از طریق نمادها در رؤیا بر شخصیت بزرگسالان تأثیر میگذارد. بدینطریق تجلی ماندگاری به تصاویر گریزان و هولناک رؤیاهایش میداد و میتوان گفت که پیش از کشف ضمیر ناخودآگاه از سوی فروید به وجود آن پیبرده بود.