حسینعلی مویدپردازی: تفاوت میان نسخه‌ها

حسینعلی مویدپردازی;
زادروز	تهران 1262ش;
درگذشت	1351ش
ملیت	ایرانی
تحصیلات و محل تحصیل	دانش‌آموخته‌ی مدرسه‌ی دارالفنون/ نقاشی- مدرسه‌ی صنایع مستظرفه
شغل و تخصص اصلی	نقاش
شغل و تخصص های دیگر	خوش‌نویس
مکتب	کمال‌الملک
آثار	کتاب دستور نقاشی مخصوص دبیرستان‌ها
گروه مقاله	نگارگری و مجسمه‌سازی

دیداریویکی‌متن

نسخهٔ کنونی تا ‏۶ ژانویهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۰۵:۰۱

تصویر شاه عباس اول از مویدپردازی — تصویر شاه عباس اول اثر مویدپردازی

حسینعلی مویدپردازی (تهران 1262- 1351ش)

نقاش و خوش‌نویس ایرانی. از سال 1276ش به مدت سه سال با همکاری و دستور امین‌الدوله (صدر اعظم مظفرالدین‌شاه) امکان تحصیلش در دارالفنون فراهم شد. پس از آن به دلایل خانوادگی، در حالی که در نقاشی و خوش‌نویسی مهارت یافته بود، تحصیل را رها کرد و به کار در اداره‌ی پست مشغول شد. او خارج از ساعات کار به خوش‌نویسی و نقاشی می‌پرداخت و برای بعضی نشریات کاریکاتور می‌کشید. به خاطر علاقه‌ای که به هنر داشت کار اداره‌ی پست را رها کرد و در مدرسه‌ی صنایع مستظرفه به آموختن نقاشی نزد کمال‌الملک مشغول شد. بعد از مدتی تهیه‌ی پرچم‌ها و مدال‌های مختلف و همچنین تهیه‌ی زمینه‌ی برخی مدارک مثل دیپلم‌ها و گواهی‌نامه‌ها از طرف کمال‌الملک به او واگذار شد. برای این کار او از جانب دولت نائل به دریافت نشان علمی شد. جز این‌ها طراحی چند اسکناس دوره‌ی پهلوی با نقوشی چون آثار ملی، ابنیه باستانی و شیر و خورشید کار او بوده است. در سال 1310 به مشهد رفت و به مدت چهارده ‌سال در دبیرستان‌های آن شهر به تدریس نقاشی پرداخت. در همان دوره کتاب دستور نقاشی مخصوص دبیرستان‌های دخترانه و پسرانه را تالیف کرد که این اثر اولین کتاب آموزش نقاشی در ساختار جدید آموزش و پرورش کشور بوده.

مویدپردازی به خاطر تهیه‌ی تصاویر خیالی از شاعران بزرگ ایران (از قبیل سعدی، حافظ، فردوسی، نظامی، خیام، سنایی، عطار، مهستی، وحشی بافقی و...) به دریافت نشان علمی از طرف دولت نائل شده است. برخی از این تصاویر شهرت زیادی یافته‌اند؛ از جمله چهره‌ی سعدی که در فرهنگ لاروس به چاپ رسیده است (1925م). چهره‌ی برخی رجال سیاسی پهلوی و شاهان قدیم ایران هم در آثار او دیده می‌شود؛ مثل تابلویی که از چهره‌ی علی‌اکبر داور (از وزرای دوره‌ی رضاشاه) کشیده است.

منابع:

ماهنامه‌ی هنر و مردم، شماره‌ی 81، تیر 1348
مکتب کمال‌الملک: شهروز مهاجر- محمدحسن حامدی؛ پیکره: 1393

@@ خط ۳۳: / خط ۳۳: @@
 نقاش و خوش‌نویس ایرانی. از سال 1276ش به مدت سه سال با همکاری و دستور امین‌الدوله (صدر اعظم مظفرالدین‌شاه) امکان تحصیلش در دارالفنون فراهم شد. پس از آن به دلایل خانوادگی، در حالی که در نقاشی و خوش‌نویسی مهارت یافته بود، تحصیل را رها کرد و به کار در اداره‌ی پست مشغول شد. او خارج از ساعات کار به خوش‌نویسی و نقاشی می‌پرداخت و برای بعضی نشریات کاریکاتور می‌کشید. به خاطر علاقه‌ای که به هنر داشت کار اداره‌ی پست را رها کرد و در مدرسه‌ی صنایع مستظرفه به آموختن نقاشی نزد [[محمد کمال الملک (تهران ۱۲۲۷ـ۱۳۱۹ش)|کمال‌الملک]] مشغول شد. بعد از مدتی تهیه‌ی پرچم‌ها و مدال‌های مختلف و همچنین تهیه‌ی زمینه‌ی برخی مدارک مثل دیپلم‌ها و گواهی‌نامه‌ها از طرف کمال‌الملک به او واگذار شد. برای این کار او از جانب دولت نائل به دریافت نشان علمی شد. جز این‌ها طراحی چند اسکناس دوره‌ی [[پهلوی، سکه|پهلوی]] با نقوشی چون آثار ملی، ابنیه باستانی و [[شیر و خورشید، نقش|شیر و خورشید]] کار او بوده است. در سال 1310 به مشهد رفت و به مدت چهارده ‌سال در دبیرستان‌های آن شهر به تدریس نقاشی پرداخت. در همان دوره کتاب دستور نقاشی مخصوص دبیرستان‌های دخترانه و پسرانه را تالیف کرد که این اثر اولین کتاب آموزش نقاشی در ساختار جدید آموزش و پرورش کشور بوده.
-مویدپردازی به خاطر تهیه‌ی تصاویر خیالی از شاعران بزرگ ایران (از قبیل [[سعدی، مصلح الدین (شیراز ح ۶۰۶ـ ح ۶۹۱ق)|سعدی]]، [[حافظ]]، [[فردوسی]]، [[نظامی گنجوی، ابومحمد الیاس (گنجه ح ۵۳۵ـ۶۱۴ق)|نظامی]]، [[خیام، عمر بن ابراهیم (نیشابور ۴۳۹ـ۵۲۶ق)|خیام]]، [[سنایی، ابوالمجد مجدود بن آدم (غزنه ۴۷۳ ـ ۵۳۵ ق)|سنایی]]، [[عطار، فریدالدین محمد (کدکن ۵۴۰ـ نیشابور ح ۶۱۸ق)|عطار]]، [[مهستی گنجوی|مهستی]]، [[وحشی بافقی، محمد (بافق ۹۳۹ـ یزد ۹۹۱ق)|وحشی بافقی]] و...) به دریافت نشان علمی از طرف دولت نائل شده است. برخی از این تصاویر شهرت زیادی یافته‌اند؛ از جمله چهره‌ی سعدی که در فرهنگ لاروس به چاپ رسیده است (1925م). چهره‌ی برخی رجال سیاسی پهلوی و شاهان قدیم ایران هم در آثار او دیده می‌شود؛ مثل تابلویی که از چهره‌ی [[داور، میرزا علی اکبر خان (۱۲۶۷ـ۱۳۱۵ش)|علی‌اکبر داور]] (از وزرای دوره‌ی رضاشاه) کشیده است.
+مویدپردازی به خاطر تهیه‌ی تصاویر خیالی از شاعران بزرگ ایران (از قبیل [[سعدی، مصلح الدین (شیراز ح ۶۰۶ـ ح ۶۹۱ق)|سعدی]]، [[حافظ، شمس الدین محمد ( ـ شیراز ۷۹۲/۷۹۱ق)|حافظ]]، [[فردوسی طوسی، ابوالقاسم (طوس ۳۲۹ـ ۴۱۷/۴۱۱ق)|فردوسی]]، [[نظامی گنجوی، ابومحمد الیاس (گنجه ح ۵۳۵ـ۶۱۴ق)|نظامی]]، [[خیام، عمر بن ابراهیم (نیشابور ۴۳۹ـ۵۲۶ق)|خیام]]، [[سنایی، ابوالمجد مجدود بن آدم (غزنه ۴۷۳ ـ ۵۳۵ ق)|سنایی]]، [[عطار، فریدالدین محمد (کدکن ۵۴۰ـ نیشابور ح ۶۱۸ق)|عطار]]، [[مهستی گنجوی|مهستی]]، [[وحشی بافقی، محمد (بافق ۹۳۹ـ یزد ۹۹۱ق)|وحشی بافقی]] و...) به دریافت نشان علمی از طرف دولت نائل شده است. برخی از این تصاویر شهرت زیادی یافته‌اند؛ از جمله چهره‌ی سعدی که در فرهنگ لاروس به چاپ رسیده است (1925م). چهره‌ی برخی رجال سیاسی پهلوی و شاهان قدیم ایران هم در آثار او دیده می‌شود؛ مثل تابلویی که از چهره‌ی [[داور، میرزا علی اکبر خان (۱۲۶۷ـ۱۳۱۵ش)|علی‌اکبر داور]] (از وزرای دوره‌ی رضاشاه) کشیده است.
 ----