پتگر، علی اصغر (تبریز ۱۲۹۷ـ۱۳۷۱ش): تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
بدون خلاصۀ ویرایش
 
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
[[پرونده:13071200- 3.jpg|جایگزین=علی اصغر پتگر |بندانگشتی|علی‌اصغر پتگر ]]
{{جعبه زندگینامه|عنوان=جعبه زندگینامه|نام=|نام دیگر=|نام اصلی=|نام مستعار=|لقب=|زادروز=|تاریخ مرگ=|دوره زندگی=|ملیت=|محل زندگی=|تحصیلات و محل تحصیل=|شغل و تخصص اصلی=|شغل و تخصص های دیگر=|سبک=|مکتب=|سمت=|جوایز و افتخارات=|آثار=|خویشاوندان سرشناس=|گروه مقاله=|دوره=|فعالیت های مهم=|رشته=|پست تخصصی=|باشگاه=}}[[پرونده:13071200- 3.jpg|جایگزین=علی اصغر پتگر |بندانگشتی|علی‌اصغر پتگر ]]
پِتْگَر، علی‌اصغر (تبریز ۱۲۹۷ـ۱۳۷۱ش)<br>
پِتْگَر، علی‌اصغر (تبریز ۱۲۹۷ـ۱۳۷۱ش)<br>
[[پرونده: 13071200.jpg | بندانگشتی|از آثار پتگر|جایگزین=]]<p>نقاش ایرانی. خلق آثارش را با شیوۀ کلاسی‌سیسم غربی آغاز کرد، و سپس به سبک‌های ناتورالیسم، رئالیسم، و بعدها به امپرسیونیسم و اکسپرسیونیسم گرایید. در نقاشی‌هایش از مردم کوچه و بازار بسیار تأثیر گرفت، و گوشه‌هایی از کار و زندگی مردمان فرودست شهری و روستایی را به‌تصویر کشید، ازجمله تابلوی ''رختشوی و کودکش'' (۱۳۱۷ش)، و ''محلۀ گازران''. آثار متأخرش از قلمزنی آزاد و رنگین برخوردارند. نزد میرمصوّر ارژنگی، و سپس در هنرستان هنرهای زیبای تهران (مدرسۀ صنایع مستظرفه) هنر آموخت. علاوه‌بر نقاشی، شعر نیز می‌سرود.</p>
[[پرونده: 13071200.jpg | بندانگشتی|از آثار پتگر|جایگزین=]]<p>نقاش ایرانی. خلق آثارش را با شیوۀ کلاسی‌سیسم غربی آغاز کرد، و سپس به سبک‌های ناتورالیسم، رئالیسم، و بعدها به امپرسیونیسم و اکسپرسیونیسم گرایید. در نقاشی‌هایش از مردم کوچه و بازار بسیار تأثیر گرفت، و گوشه‌هایی از کار و زندگی مردمان فرودست شهری و روستایی را به‌تصویر کشید، ازجمله تابلوی ''رختشوی و کودکش'' (۱۳۱۷ش)، و ''محلۀ گازران''. آثار متأخرش از قلمزنی آزاد و رنگین برخوردارند. نزد میرمصوّر ارژنگی، و سپس در هنرستان هنرهای زیبای تهران (مدرسۀ صنایع مستظرفه) هنر آموخت. علاوه‌بر نقاشی، شعر نیز می‌سرود.</p>

نسخهٔ ‏۲۶ سپتامبر ۲۰۲۵، ساعت ۰۸:۲۵

جعبه زندگینامه
علی اصغر پتگر
علی‌اصغر پتگر

پِتْگَر، علی‌اصغر (تبریز ۱۲۹۷ـ۱۳۷۱ش)

از آثار پتگر

نقاش ایرانی. خلق آثارش را با شیوۀ کلاسی‌سیسم غربی آغاز کرد، و سپس به سبک‌های ناتورالیسم، رئالیسم، و بعدها به امپرسیونیسم و اکسپرسیونیسم گرایید. در نقاشی‌هایش از مردم کوچه و بازار بسیار تأثیر گرفت، و گوشه‌هایی از کار و زندگی مردمان فرودست شهری و روستایی را به‌تصویر کشید، ازجمله تابلوی رختشوی و کودکش (۱۳۱۷ش)، و محلۀ گازران. آثار متأخرش از قلمزنی آزاد و رنگین برخوردارند. نزد میرمصوّر ارژنگی، و سپس در هنرستان هنرهای زیبای تهران (مدرسۀ صنایع مستظرفه) هنر آموخت. علاوه‌بر نقاشی، شعر نیز می‌سرود.