جابوالا، روت پروئر: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه زندگینامه | {{جعبه زندگینامه | ||
|عنوان =روت پرویر جابوالا | |عنوان =روت پرویر جابوالا | ||
| خط ۳۰: | خط ۲۸: | ||
|باشگاه = | |باشگاه = | ||
}} | }} | ||
جابوالا، روت پروئر (۱۹۲۷-2013)(Jhabvala, Ruth Prawer)<br> | |||
[[پرونده: 16001300.jpg | بندانگشتی|جابْوالا، روت پروئر]] | |||
رمان‌نویس، نویسندۀ داستان کوتاه، و فیلم‌نامه‌نویس آلمانی‌تبار. جابوالا در کُلنِ<ref>Cologne </ref> آلمان زاده شد؛ پدرش لهستانی و مادرش آلمانی بود. چون خانواده‌اش یهودی بودند، در ۱۹۳۹ برای فرار از شکنجۀ نازی‌ها به انگلستان گریختند. در لندن به مدرسه رفت و در ۱۹۵۱ از کالج کویین مِری<ref>Queen Mary College </ref>، دانشگاه لندن، فارغ‌التحصیل شد، با سی اس اِچ جابوالا، آرشیتکت هندی، ازدواج و در هند اقامت کرد و ۲۴ سال در آن‌جا بود. موضوع رمان‌ها و داستان‌هایش برگرفته از زندگی در دهلی بود. این داستان‌ها نوعاً شرحی طنزآمیز از زندگی هندی‌های طبقۀ متوسط است که می‌کوشند تضاد میان ارزش‌های سنتی هندی و گرایش روزافزون به غرب را بپذیرند. نخستین رمانش، ''برای چه کسی می‌خواهد''<ref>''To Whom She Will'' </ref>، در ۱۹۵۵ به‌چاپ رسید. رمان دومش به نام ''طبیعت هیجان''<ref>''The Nature of Passion'' </ref> سال بعد منتشر شد. موضوع دیگر، که به نظر برخی از منتقدان موفق‌تر است، این بود که غربی‌ها می‌کوشیدند با فرهنگ هندی ارتباط برقرار کنند و جابوالا این را در ''اِسموند در هند''<ref>''Esmond in India'' </ref> (۱۹۵۸) و ''گرما و غبار'' بررسی کرده است. درخلال این دوره مرتباً داستان‌هایی برای ''نیویورکر''<ref>''New Yorker'' </ref> نوشت و مجموعه‌های متعددی ازجمله ''مثل پرنده‌ها، مثل ماهی‌ها''<ref>''Like Birds, Like Fishes''</ref> (۱۹۶۳) و ''چگونه من مادر مقدس شدم''<ref>''How I Became a Holy Mother'' </ref> (۱۹۷۶) را منتشر کرد. در دهۀ ۱۹۶۰، با فیلم‌سازانی مانند [[مرچنت، اشمایل (۱۹۳۶ـ۲۰۰۵)|اشمایل مرچنت]]<ref>Ismail Merchant </ref> و [[آیوری، جیمز (۱۹۲۸)|جیمز آیوری]]<ref>James Ivory </ref> همکاری طولانی را آغاز کرد و برای فیلم‌هایی همچون ''متولی شکسپیر''<ref>''Shakespeare Wallah''</ref> (۱۹۶۵)، ''گرما و غبار'' (۱۹۸۳، بر پایۀ رمان خودش)، ''بوستونی‌ها''<ref>''The Bostonians'' </ref> (۱۹۸۴، براساس رمانی از [[جیمز، هنری (۱۸۴۳ـ۱۹۱۶)|هنری جیمز]]<ref>Henry James </ref>) و هواردز اِند<ref>Howards End</ref> (براساس رمان [[فورستر، ادوارد مورگن (۱۸۷۹ـ۱۹۷۰)|ای ام فورستر]]) فیلم‌نامه نوشت. در ۱۹۷۵ در نیویورک اقامت کرد، و این شهر فضای داستان‌هایش به‌ویژه رمان‌های ''در جست‌وجوی عشق و زیبایی''<ref>''In Search of Love and Beauty'' </ref> (۱۹۸۳) و ''شاعر و رقصنده''<ref>''Poet and Dancer''</ref> (۱۹۹۳) را فراهم کرد. جابوالا در سال 2013 در همین شهر درگذشت. | رمان‌نویس، نویسندۀ داستان کوتاه، و فیلم‌نامه‌نویس آلمانی‌تبار. جابوالا در کُلنِ<ref>Cologne </ref> آلمان زاده شد؛ پدرش لهستانی و مادرش آلمانی بود. چون خانواده‌اش یهودی بودند، در ۱۹۳۹ برای فرار از شکنجۀ نازی‌ها به انگلستان گریختند. در لندن به مدرسه رفت و در ۱۹۵۱ از کالج کویین مِری<ref>Queen Mary College </ref>، دانشگاه لندن، فارغ‌التحصیل شد، با سی اس اِچ جابوالا، آرشیتکت هندی، ازدواج و در هند اقامت کرد و ۲۴ سال در آن‌جا بود. موضوع رمان‌ها و داستان‌هایش برگرفته از زندگی در دهلی بود. این داستان‌ها نوعاً شرحی طنزآمیز از زندگی هندی‌های طبقۀ متوسط است که می‌کوشند تضاد میان ارزش‌های سنتی هندی و گرایش روزافزون به غرب را بپذیرند. نخستین رمانش، ''برای چه کسی می‌خواهد''<ref>''To Whom She Will'' </ref>، در ۱۹۵۵ به‌چاپ رسید. رمان دومش به نام ''طبیعت هیجان''<ref>''The Nature of Passion'' </ref> سال بعد منتشر شد. موضوع دیگر، که به نظر برخی از منتقدان موفق‌تر است، این بود که غربی‌ها می‌کوشیدند با فرهنگ هندی ارتباط برقرار کنند و جابوالا این را در ''اِسموند در هند''<ref>''Esmond in India'' </ref> (۱۹۵۸) و ''گرما و غبار'' بررسی کرده است. درخلال این دوره مرتباً داستان‌هایی برای ''نیویورکر''<ref>''New Yorker'' </ref> نوشت و مجموعه‌های متعددی ازجمله ''مثل پرنده‌ها، مثل ماهی‌ها''<ref>''Like Birds, Like Fishes''</ref> (۱۹۶۳) و ''چگونه من مادر مقدس شدم''<ref>''How I Became a Holy Mother'' </ref> (۱۹۷۶) را منتشر کرد. در دهۀ ۱۹۶۰، با فیلم‌سازانی مانند [[مرچنت، اشمایل (۱۹۳۶ـ۲۰۰۵)|اشمایل مرچنت]]<ref>Ismail Merchant </ref> و [[آیوری، جیمز (۱۹۲۸)|جیمز آیوری]]<ref>James Ivory </ref> همکاری طولانی را آغاز کرد و برای فیلم‌هایی همچون ''متولی شکسپیر''<ref>''Shakespeare Wallah''</ref> (۱۹۶۵)، ''گرما و غبار'' (۱۹۸۳، بر پایۀ رمان خودش)، ''بوستونی‌ها''<ref>''The Bostonians'' </ref> (۱۹۸۴، براساس رمانی از [[جیمز، هنری (۱۸۴۳ـ۱۹۱۶)|هنری جیمز]]<ref>Henry James </ref>) و هواردز اِند<ref>Howards End</ref> (براساس رمان [[فورستر، ادوارد مورگن (۱۸۷۹ـ۱۹۷۰)|ای ام فورستر]]) فیلم‌نامه نوشت. در ۱۹۷۵ در نیویورک اقامت کرد، و این شهر فضای داستان‌هایش به‌ویژه رمان‌های ''در جست‌وجوی عشق و زیبایی''<ref>''In Search of Love and Beauty'' </ref> (۱۹۸۳) و ''شاعر و رقصنده''<ref>''Poet and Dancer''</ref> (۱۹۹۳) را فراهم کرد. جابوالا در سال 2013 در همین شهر درگذشت. | ||
نسخهٔ ۶ ژوئن ۲۰۲۲، ساعت ۰۵:۵۱
| روت پرویر جابوالا Ruth Prawer Jhabvala | |
|---|---|
| زادروز |
کلن ۱۹۲۷م |
| محل زندگی | آلمان - انگلیس - امریکا |
| ملیت | آلمانی تبار |
| تحصیلات و محل تحصیل | کالج کویین مری دانشگاه لندن (۱۹۵۱) |
| شغل و تخصص اصلی | رمان نویس |
| شغل و تخصص های دیگر | نویسنده داستان کوتاه و فیلم نامه نویس |
| آثار | چگونه من مادر مقدس شدم (۱۹۷۶)؛ فیلم نامه گرما و غبار (۱۹۸۳، بر پایه رمان خودش)؛ رمان شاعر و رقصنده (۱۹۹۳) |
| گروه مقاله | ادبیات غرب |
| خویشاوندان سرشناس | سی اس اچ جابوالا (همسر) |
جابوالا، روت پروئر (۱۹۲۷-2013)(Jhabvala, Ruth Prawer)
رمان‌نویس، نویسندۀ داستان کوتاه، و فیلم‌نامه‌نویس آلمانی‌تبار. جابوالا در کُلنِ[۱] آلمان زاده شد؛ پدرش لهستانی و مادرش آلمانی بود. چون خانواده‌اش یهودی بودند، در ۱۹۳۹ برای فرار از شکنجۀ نازی‌ها به انگلستان گریختند. در لندن به مدرسه رفت و در ۱۹۵۱ از کالج کویین مِری[۲]، دانشگاه لندن، فارغ‌التحصیل شد، با سی اس اِچ جابوالا، آرشیتکت هندی، ازدواج و در هند اقامت کرد و ۲۴ سال در آن‌جا بود. موضوع رمان‌ها و داستان‌هایش برگرفته از زندگی در دهلی بود. این داستان‌ها نوعاً شرحی طنزآمیز از زندگی هندی‌های طبقۀ متوسط است که می‌کوشند تضاد میان ارزش‌های سنتی هندی و گرایش روزافزون به غرب را بپذیرند. نخستین رمانش، برای چه کسی می‌خواهد[۳]، در ۱۹۵۵ به‌چاپ رسید. رمان دومش به نام طبیعت هیجان[۴] سال بعد منتشر شد. موضوع دیگر، که به نظر برخی از منتقدان موفق‌تر است، این بود که غربی‌ها می‌کوشیدند با فرهنگ هندی ارتباط برقرار کنند و جابوالا این را در اِسموند در هند[۵] (۱۹۵۸) و گرما و غبار بررسی کرده است. درخلال این دوره مرتباً داستان‌هایی برای نیویورکر[۶] نوشت و مجموعه‌های متعددی ازجمله مثل پرنده‌ها، مثل ماهی‌ها[۷] (۱۹۶۳) و چگونه من مادر مقدس شدم[۸] (۱۹۷۶) را منتشر کرد. در دهۀ ۱۹۶۰، با فیلم‌سازانی مانند اشمایل مرچنت[۹] و جیمز آیوری[۱۰] همکاری طولانی را آغاز کرد و برای فیلم‌هایی همچون متولی شکسپیر[۱۱] (۱۹۶۵)، گرما و غبار (۱۹۸۳، بر پایۀ رمان خودش)، بوستونی‌ها[۱۲] (۱۹۸۴، براساس رمانی از هنری جیمز[۱۳]) و هواردز اِند[۱۴] (براساس رمان ای ام فورستر) فیلم‌نامه نوشت. در ۱۹۷۵ در نیویورک اقامت کرد، و این شهر فضای داستان‌هایش به‌ویژه رمان‌های در جست‌وجوی عشق و زیبایی[۱۵] (۱۹۸۳) و شاعر و رقصنده[۱۶] (۱۹۹۳) را فراهم کرد. جابوالا در سال 2013 در همین شهر درگذشت.
- ↑ Cologne
- ↑ Queen Mary College
- ↑ To Whom She Will
- ↑ The Nature of Passion
- ↑ Esmond in India
- ↑ New Yorker
- ↑ Like Birds, Like Fishes
- ↑ How I Became a Holy Mother
- ↑ Ismail Merchant
- ↑ James Ivory
- ↑ Shakespeare Wallah
- ↑ The Bostonians
- ↑ Henry James
- ↑ Howards End
- ↑ In Search of Love and Beauty
- ↑ Poet and Dancer