پگاه احمدی: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
Mohammadi3 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳۲: | خط ۳۲: | ||
| | ||
<p style="text-align: justify;">شاعر، مترجم و پژوهشگر ایرانی ادبیات. او فارغالتحصیل کارشناسی زبان و ادبیات فارسی از [[دانشگاه_تهران|دانشگاه_تهران]] است. از زمان تحصیلات متوسطه، اشعار، مقالهها و ترجمههایش در نشریاتی چون ''تکاپو''، | <p style="text-align: justify;">شاعر، مترجم و پژوهشگر ایرانی ادبیات. او فارغالتحصیل کارشناسی زبان و ادبیات فارسی از [[دانشگاه_تهران|دانشگاه_تهران]] است. از زمان تحصیلات متوسطه، اشعار، مقالهها و ترجمههایش در نشریاتی چون ''تکاپو''، ''دوران''، ''کارنامه''، ''کِلک''، ''جهان کتاب''، ''بخارا''، ''بیدار''، ''سبک نو''، ''فیلم''، ''زنان''، ''عصر پنجشنبه''، ''آذرنگ''، ''نافه''، ''شوکران''، ''آزما''، ''نگاه نو'' و ''پیام شمال'' منتشر شده است. احمدی از شاعران جریان موسوم به شعر دههی هفتاد است و از اواخر همین دهه، بهعنوان عضو هیات داوران جشنوارهها و جوایز ادبی متعددی فعالیت داشته که به برخی از آنها اشاره میشود: نخستین دورهی جایزهی شعر فراپویان (در کنار [[حقوقی، محمد (اصفهان ۱۳۱۶ش ـ ۱۳۸۸)|محمد_حقوقی]]، بیژن الهی، کیومرث منشیزاده، [[آغداشلو، آیدین (رشت ۱۳۱۹ش)|آیدین_آغداشلو]] و [[اوجی، منصور (شیراز ۱۳۱۶ش)|منصور_اوجی]]- 1379)، دومین جشنوارهی شعر و ادب دانشجویی دانشگاههای کشور (1382)، نخستین دورهی جایزهی شعر والس (1385)، نخستین دورهی جایزهی ادبی دریا (1385) و جشنوارهی پیامآوران صلح و دوستی (به همراه [[باباچاهی، علی (بوشهر ۱۳۲۱ش)|علی_باباچاهی]] و علیرضا بهنام). او در اواخر دههی 1380 به اروپا مهاجرت کرد و از سال 2010، به دعوت انجمن جهانی قلم در شهر فرانکفورت آلمان زندگی و فعالیت میکند. تعدادی از شعرهای احمدی به زبانهای آلمانی، فرانسوی و انگلیسی ترجمه شدهاند و کتاب ''سردم نبود'' او نیز در دو زبان فارسی و آلمانی منتشر شده است.</p> <p style="text-align: justify;">از فعالیتهای مهم پگاه احمدی میتوان به شرکت در سی و هفتمین فستیوال جهانی شهر (رتردام هلند، 2006) بهعنوان تنها میهمان ایرانی و شرکت در نخستین کاروان شعر ایران و فرانسه اشاره کرد. پیچیدگی زبان و فرم و نیز بهرهگیری از دامنهی واژگانی گسترده، از ویژگیهای شعرهای احمدی است. او در دو مجموعهی شعری اخیرش به شکلی از شعر انتزاعی رسیده است که زبان موجز و اشارَتوارش، متاثر از شطحیات است. پژوهش نوینِ احمدی دربارهی شعر زنان ایرانی (با عنوان ''شعر زن از اغاز تا امروز'') در دو بخش تالیف و تدوین شده است. در بخش نخست، او به بررسی ادوار و سبکهای شعر زنان فارسیگوی ایران از آغاز (سدهی چهارم هجری) تا اوائل دههی 1380 پرداخته و در بخش دوم، نمونههایی از اشعار شاعران زن معاصر را ارائه نموده است.</p> <p style="text-align: justify;"></p> <p style="text-align: justify;"> | ||
نسخهٔ ۷ مهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۰۳:۲۷
| پگاه احمدی | |
|---|---|
| زادروز |
تهران 7 تیر 1353ش |
| محل زندگی | آلمان |
| ملیت | ایرانی |
| تحصیلات و محل تحصیل | کارشناسی زبان و ادبیات فارسی دانشگاه تهران |
| شغل و تخصص اصلی | شاعر |
| شغل و تخصص های دیگر | مترجم و پژوهشگر ادبیات |
| سبک | شعر سپید |
| آثار | شعر زن از آغاز تا امروز: آنتولوژی شعر زنان ایرانی (چشمه، 1383)؛ صد و یک هایکو از گذشته تا امروز (ترجمهی کتابی از جکی هاردی- کتاب خورشید، 1387)؛ سردم نبود(مجموعه شعر- آلمان: 2010) |
| گروه مقاله | ادبیات فارسی |
پگاه احمدی (تهران 7 تیر 1353ش- )
شاعر، مترجم و پژوهشگر ایرانی ادبیات. او فارغالتحصیل کارشناسی زبان و ادبیات فارسی از دانشگاه_تهران است. از زمان تحصیلات متوسطه، اشعار، مقالهها و ترجمههایش در نشریاتی چون تکاپو، دوران، کارنامه، کِلک، جهان کتاب، بخارا، بیدار، سبک نو، فیلم، زنان، عصر پنجشنبه، آذرنگ، نافه، شوکران، آزما، نگاه نو و پیام شمال منتشر شده است. احمدی از شاعران جریان موسوم به شعر دههی هفتاد است و از اواخر همین دهه، بهعنوان عضو هیات داوران جشنوارهها و جوایز ادبی متعددی فعالیت داشته که به برخی از آنها اشاره میشود: نخستین دورهی جایزهی شعر فراپویان (در کنار محمد_حقوقی، بیژن الهی، کیومرث منشیزاده، آیدین_آغداشلو و منصور_اوجی- 1379)، دومین جشنوارهی شعر و ادب دانشجویی دانشگاههای کشور (1382)، نخستین دورهی جایزهی شعر والس (1385)، نخستین دورهی جایزهی ادبی دریا (1385) و جشنوارهی پیامآوران صلح و دوستی (به همراه علی_باباچاهی و علیرضا بهنام). او در اواخر دههی 1380 به اروپا مهاجرت کرد و از سال 2010، به دعوت انجمن جهانی قلم در شهر فرانکفورت آلمان زندگی و فعالیت میکند. تعدادی از شعرهای احمدی به زبانهای آلمانی، فرانسوی و انگلیسی ترجمه شدهاند و کتاب سردم نبود او نیز در دو زبان فارسی و آلمانی منتشر شده است.
از فعالیتهای مهم پگاه احمدی میتوان به شرکت در سی و هفتمین فستیوال جهانی شهر (رتردام هلند، 2006) بهعنوان تنها میهمان ایرانی و شرکت در نخستین کاروان شعر ایران و فرانسه اشاره کرد. پیچیدگی زبان و فرم و نیز بهرهگیری از دامنهی واژگانی گسترده، از ویژگیهای شعرهای احمدی است. او در دو مجموعهی شعری اخیرش به شکلی از شعر انتزاعی رسیده است که زبان موجز و اشارَتوارش، متاثر از شطحیات است. پژوهش نوینِ احمدی دربارهی شعر زنان ایرانی (با عنوان شعر زن از اغاز تا امروز) در دو بخش تالیف و تدوین شده است. در بخش نخست، او به بررسی ادوار و سبکهای شعر زنان فارسیگوی ایران از آغاز (سدهی چهارم هجری) تا اوائل دههی 1380 پرداخته و در بخش دوم، نمونههایی از اشعار شاعران زن معاصر را ارائه نموده است.
کتابشناسی
روی سُل پایانی (مجموعه شعر- نگاه سبز، 1378)؛ آواز عاشقانهی دختر دیوانه (ترجمهی شعرهای سیلویا پلات- نگاه سبز، 1379)؛ کادنس (مجموعه شعر- نگاه سبز، 1378)؛ این روزهایم گلوست (مجموعه شعر- ثالث، 1383)؛ شعر زن از آغاز تا امروز: آنتولوژی شعر زنان ایرانی (چشمه، 1383)؛ صد و یک هایکو از گذشته تا امروز (ترجمهی کتابی از جکی هاردی- کتاب خورشید، 1387)؛ سردم نبود (مجموعه شعر- آلمان: 2010)؛ شدت (مجموعه شعر- آلمان/ فرانسه: 2017).
منابع:
- روزنمای ادبیات امروز ایران 1396؛ پژوهش و تدوین: محمد ولیزاده؛ تهران: انتشارات بامداد نو؛ چاپ اول: 1395.
- هفتهنامه رودکی، سال یازدهم، شماره پیاپی 190: پاییز 1396، ص 68.
- http://yon.ir/Q2bnf