کرمانشاهی، میرسیف الدین (۱۲۵۴ـ۱۳۱۱ش): تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
بدون خلاصۀ ویرایش
 
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۲۹: خط ۲۹:
}}
}}
میرسیف‌الدّین کرمانشاهی (۱۲۵۴ـ ۱۳۱۱ش)<br>
میرسیف‌الدّین کرمانشاهی (۱۲۵۴ـ ۱۳۱۱ش)<br>
<p>نمایش‌نامه‌نویس، کارگردان و بازیگر تئاتر و همچنین بنیاد‌گذار «[[استودیو درام کرمانشاهی]]». قبل از آن که فعالیتش را در ایران آغاز کند، درپی سال‌ها اقامت و تحصیل در تفلیس، مسکو و بادکوبه با تئاتر مدرن، نقاشی، و صحنه‌آرایی آشنا شده و نمایش‌نامه‌های ''خانوادۀ فناشده'' و ''محکمۀ صابر'' را در آن‌جا کارگردانی کرده بود. او پس از بازگشت به ایران (۱۳۰۶ش به تبریز و ۱۳۰۸ش به تهران)، چند نمایش‌نامه‌ای را که در مسکو نوشته بود (''پول یا وجدان''، ''حسن صورت یا سیرت''، و ''حیله و حقیقت'') به کمک جلال‌الدین شادمان ترجمه و به‌شکل حرفه‌ای در [[جامعه باربد|جامعۀ باربد]] و [[تیاتر نکیسا|تئاتر نکیسا]] کارگردانی کرد، و استعداد خود را در هدایت بازیگران و طراحی صحنه به‌خوبی نشان داد. اغلب اجراهای کرمانشاهی با استقبال گسترده‌ای مواجه شدند. </p>
<p>نمایش‌نامه‌نویس، کارگردان و بازیگر تئاتر و همچنین بنیاد‌گذار «[[استودیو درام کرمانشاهی]]». قبل از آن که فعالیتش را در ایران آغاز کند، درپی سال‌ها اقامت و تحصیل در [[تفلیس]]، [[مسکو، شهر|مسکو]] و بادکوبه با تئاتر مدرن، نقاشی، و صحنه‌آرایی آشنا شده و نمایش‌نامه‌های ''خانوادۀ فناشده'' و ''محکمۀ صابر'' را در آن‌جا کارگردانی کرده بود. او پس از بازگشت به ایران (۱۳۰۶ش به تبریز و ۱۳۰۸ش به تهران)، چند نمایش‌نامه‌ای را که در مسکو نوشته بود (''پول یا وجدان''، ''حسن صورت یا سیرت''، و ''حیله و حقیقت'') به کمک جلال‌الدین شادمان ترجمه و به‌شکل حرفه‌ای در [[جامعه باربد|جامعۀ باربد]] و [[تئاتر نکیسا]] کارگردانی کرد، و استعداد خود را در هدایت بازیگران و طراحی صحنه به‌خوبی نشان داد. اغلب اجراهای کرمانشاهی با استقبال گسترده‌ای مواجه شدند. </p>
<p>از اجراهای موفق کرمانشاهی در کارگردانی و صحنه‌آرایی عبارت‌اند از اپرت ''لیلی و مجنون''، اپرت ''خسرو و شیرین''، و ''عدالت'' در «جامعۀ باربد» و ''بتکدۀ هندی''، ''عزیز و عزیزه''، ''مشهدی عباد'' و ''نمرده بود'' در «تئاتر نکیسا». </p>
<p>از اجراهای موفق کرمانشاهی در کارگردانی و صحنه‌آرایی عبارت‌اند از اپرت ''لیلی و مجنون''، اپرت ''خسرو و شیرین''، و ''عدالت'' در «جامعۀ باربد» و ''بتکدۀ هندی''، ''عزیز و عزیزه''، ''مشهدی عباد'' و ''نمرده بود'' در «تئاتر نکیسا». </p>
<p>کرمانشاهی گروهی بازیگر را در کلاس‌های تئاتر خود، «استودیو درام کرمانشاهی»، در رشته‌های بازیگری، فن بیان و طراحی صحنه پرورش داد، و موفق شد تحولی شگرف در صحنه‌آرایی تئاتر (به‌ویژه ساختن صحنۀ گردان برای نمایش ''خسرو و شیرین'') به‌وجود آورد؛ اما در برابر تنگ‌نظری‌ها و تهمت‌های گروه‌های نمایشی رقیب (به‌ویژه «گروه [[تیاتر نکیسا|تئاتر نکیسا]]») تاب تحمل نیاورد، و در ناامیدی و دلسردی با خوردن تریاک به زندگی خود خاتمه داد. «گروه نکیسا» نیز یک سال پس از مرگ کرمانشاهی از ادامۀ فعالیت بازماند و منحل شد.</p>
کرمانشاهی گروهی بازیگر را در کلاس‌های تئاتر خود، «استودیو درام کرمانشاهی»، در رشته‌های بازیگری، فن بیان و طراحی صحنه پرورش داد، و موفق شد تحولی شگرف در صحنه‌آرایی تئاتر (به‌ویژه ساختن صحنۀ گردان برای نمایش ''خسرو و شیرین'') به‌وجود آورد؛ اما در برابر تنگ‌نظری‌ها و تهمت‌های گروه‌های نمایشی رقیب (به‌ویژه «گروه تئاتر نکیسا») تاب تحمل نیاورد، و در ناامیدی و دلسردی با خوردن تریاک به زندگی خود خاتمه داد. «گروه نکیسا» نیز یک سال پس از مرگ کرمانشاهی از ادامۀ فعالیت بازماند و منحل شد.
<br><!--35190200-->
----
----
<br><!--35190200-->
[[رده:تئاتر]]
[[رده:تئاتر]]
[[رده:ایران - اشخاص و گروه ها]]
[[رده:ایران - اشخاص و گروه ها]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۳۱ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۴:۴۸

میرسیف‌الدّین کرمانشاهی
زادروز ۱۲۵۴ش
درگذشت ۱۳۱۱ش
ملیت ایرانی
تحصیلات و محل تحصیل تئاتر مدرن، نقاشی، و صحنه‌آرایی از تفلیس، مسکو و بادکوبه
شغل و تخصص اصلی نمایش‌نامه‌نویس، کارگردان
شغل و تخصص های دیگر بازیگر تئاتر
آثار

پول یا وجدان، حسن صورت یا سیرت، و حیله و حقیقت

اپرت لیلی و مجنون، اپرت خسرو و شیرین، و عدالت در «جامعۀ باربد»
گروه مقاله تیاتر

میرسیف‌الدّین کرمانشاهی (۱۲۵۴ـ ۱۳۱۱ش)

نمایش‌نامه‌نویس، کارگردان و بازیگر تئاتر و همچنین بنیاد‌گذار «استودیو درام کرمانشاهی». قبل از آن که فعالیتش را در ایران آغاز کند، درپی سال‌ها اقامت و تحصیل در تفلیس، مسکو و بادکوبه با تئاتر مدرن، نقاشی، و صحنه‌آرایی آشنا شده و نمایش‌نامه‌های خانوادۀ فناشده و محکمۀ صابر را در آن‌جا کارگردانی کرده بود. او پس از بازگشت به ایران (۱۳۰۶ش به تبریز و ۱۳۰۸ش به تهران)، چند نمایش‌نامه‌ای را که در مسکو نوشته بود (پول یا وجدان، حسن صورت یا سیرت، و حیله و حقیقت) به کمک جلال‌الدین شادمان ترجمه و به‌شکل حرفه‌ای در جامعۀ باربد و تئاتر نکیسا کارگردانی کرد، و استعداد خود را در هدایت بازیگران و طراحی صحنه به‌خوبی نشان داد. اغلب اجراهای کرمانشاهی با استقبال گسترده‌ای مواجه شدند.

از اجراهای موفق کرمانشاهی در کارگردانی و صحنه‌آرایی عبارت‌اند از اپرت لیلی و مجنون، اپرت خسرو و شیرین، و عدالت در «جامعۀ باربد» و بتکدۀ هندی، عزیز و عزیزه، مشهدی عباد و نمرده بود در «تئاتر نکیسا».

کرمانشاهی گروهی بازیگر را در کلاس‌های تئاتر خود، «استودیو درام کرمانشاهی»، در رشته‌های بازیگری، فن بیان و طراحی صحنه پرورش داد، و موفق شد تحولی شگرف در صحنه‌آرایی تئاتر (به‌ویژه ساختن صحنۀ گردان برای نمایش خسرو و شیرین) به‌وجود آورد؛ اما در برابر تنگ‌نظری‌ها و تهمت‌های گروه‌های نمایشی رقیب (به‌ویژه «گروه تئاتر نکیسا») تاب تحمل نیاورد، و در ناامیدی و دلسردی با خوردن تریاک به زندگی خود خاتمه داد. «گروه نکیسا» نیز یک سال پس از مرگ کرمانشاهی از ادامۀ فعالیت بازماند و منحل شد.