ابواسحاق اینجو: تفاوت میان نسخه‌ها
Mohammadi2 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Mohammadi3 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲: | خط ۲: | ||
ابواِسحاقِ اینْجو (۷۲۱ـ۷۵۸ق)<br> | ابواِسحاقِ اینْجو (۷۲۱ـ۷۵۸ق)<br> | ||
<p>(یا: شاه ابواسحاق؛ شیخ ابواسحاق) حاکم فارس (حک: ۷۴۳ـ۷۵۸ق) آخرین امیر از سلسلۀ [[اینجویان]]، پسر کهتر شرف‌الدین [[محمودشاه اینجو ( ـ۷۳۶ق)|محمودشاه اینجو]]. پس از قتل پدرش به دست آرپاخان (۷۳۶ق)، در اردوگاه اُویرات‌ها برضد آرپاخان جنگید و در ۷۴۰ق مسعودشاه اینجو وی را مأمور اردوکشی به یزد کرد و دو سال بعد به فرمان امیر پیرحسین چوپانی به حکومت [[اصفهان، شهر|اصفهان]] رسید. وی به [[شیراز، شهر|شیراز]] نیز حمله برد و [[چوپانیان|چوپانیان]] را از [[فارس، استان|فارس]] بیرون کرد. بعد از قتل مسعودشاه جمال‌الدین با پشتیبانی مردم شیراز موفق شد تا اقتدار خانوادگی خود را در فارس مستحکم کند. جمال‌الدین از ۷۴۳ـ۷۵۳ق با امیر مبارزالدین محمد مظفری نبرد کرد، اما با فتح شیراز به دست این امیر [[آل مظفر]] در ۷۵۴ق به حاکمیت دودمان اینجو پایان داده شد. ابواسحاق تا ۷۵۷ق در [[اصفهان، شهرستان|اصفهان]]، [[خوزستان|خوزستان]] و [[لرستان|لرستان]] به مقاومت ادامه داد، ولی سرانجام دستگیر و کشته شد. ابواسحاق از امیران نامدار اینجو است که با دانشمندان دوستی و مراوده داشت. خود نیز اهل فضل بود و شعر می‌گفت. شاعران بزرگی چون [[حافظ]] و [[عبید زاکانی، عبیدالله ( ـ قزوین ۷۷۲ق)|عُبید زاکانی]] سروده‌هایی در مدح او دارند.</p> | <p>(یا: شاه ابواسحاق؛ شیخ ابواسحاق) حاکم فارس (حک: ۷۴۳ـ۷۵۸ق) آخرین امیر از سلسلۀ [[اینجویان]]، پسر کهتر شرف‌الدین [[محمودشاه اینجو ( ـ۷۳۶ق)|محمودشاه اینجو]]. پس از قتل پدرش به دست آرپاخان (۷۳۶ق)، در اردوگاه اُویرات‌ها برضد آرپاخان جنگید و در ۷۴۰ق مسعودشاه اینجو وی را مأمور اردوکشی به یزد کرد و دو سال بعد به فرمان امیر پیرحسین چوپانی به حکومت [[اصفهان، شهر|اصفهان]] رسید. وی به [[شیراز، شهر|شیراز]] نیز حمله برد و [[چوپانیان|چوپانیان]] را از [[فارس، استان|فارس]] بیرون کرد. بعد از قتل مسعودشاه جمال‌الدین با پشتیبانی مردم شیراز موفق شد تا اقتدار خانوادگی خود را در فارس مستحکم کند. جمال‌الدین از ۷۴۳ـ۷۵۳ق با امیر مبارزالدین محمد مظفری نبرد کرد، اما با فتح شیراز به دست این امیر [[آل مظفر]] در ۷۵۴ق به حاکمیت دودمان اینجو پایان داده شد. ابواسحاق تا ۷۵۷ق در [[اصفهان، شهرستان|اصفهان]]، [[خوزستان|خوزستان]] و [[لرستان|لرستان]] به مقاومت ادامه داد، ولی سرانجام دستگیر و کشته شد. ابواسحاق از امیران نامدار اینجو است که با دانشمندان دوستی و مراوده داشت. خود نیز اهل فضل بود و شعر می‌گفت. شاعران بزرگی چون [[حافظ، شمس الدین محمد ( ـ شیراز ۷۹۲/۷۹۱ق)|حافظ]] و [[عبید زاکانی، عبیدالله ( ـ قزوین ۷۷۲ق)|عُبید زاکانی]] سروده‌هایی در مدح او دارند.</p> | ||
<br><!--11050600--> | <br><!--11050600--> | ||
[[رده:تاریخ ایران]] | [[رده:تاریخ ایران]] | ||
[[رده:ایران از حکومت مغول تا صفویه]] | [[رده:ایران از حکومت مغول تا صفویه]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۶ ژانویهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۰۵:۳۶
| ابواسحاق اینجو | |
|---|---|
| زادروز |
۷۲۱ق |
| درگذشت | ۷۵۸ق |
| شغل و تخصص اصلی | دولتمرد |
| گروه مقاله | تاریخ ایران |
ابواِسحاقِ اینْجو (۷۲۱ـ۷۵۸ق)
(یا: شاه ابواسحاق؛ شیخ ابواسحاق) حاکم فارس (حک: ۷۴۳ـ۷۵۸ق) آخرین امیر از سلسلۀ اینجویان، پسر کهتر شرف‌الدین محمودشاه اینجو. پس از قتل پدرش به دست آرپاخان (۷۳۶ق)، در اردوگاه اُویرات‌ها برضد آرپاخان جنگید و در ۷۴۰ق مسعودشاه اینجو وی را مأمور اردوکشی به یزد کرد و دو سال بعد به فرمان امیر پیرحسین چوپانی به حکومت اصفهان رسید. وی به شیراز نیز حمله برد و چوپانیان را از فارس بیرون کرد. بعد از قتل مسعودشاه جمال‌الدین با پشتیبانی مردم شیراز موفق شد تا اقتدار خانوادگی خود را در فارس مستحکم کند. جمال‌الدین از ۷۴۳ـ۷۵۳ق با امیر مبارزالدین محمد مظفری نبرد کرد، اما با فتح شیراز به دست این امیر آل مظفر در ۷۵۴ق به حاکمیت دودمان اینجو پایان داده شد. ابواسحاق تا ۷۵۷ق در اصفهان، خوزستان و لرستان به مقاومت ادامه داد، ولی سرانجام دستگیر و کشته شد. ابواسحاق از امیران نامدار اینجو است که با دانشمندان دوستی و مراوده داشت. خود نیز اهل فضل بود و شعر می‌گفت. شاعران بزرگی چون حافظ و عُبید زاکانی سروده‌هایی در مدح او دارند.