تخیل (کتاب): تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
[[پرونده:2042165021.jpg|جایگزین=نسخه‌ای از چاپ‌های زبان اصلی کتاب|بندانگشتی|360x360پیکسل|نسخه‌ای از چاپ‌های زبان اصلی کتاب]]
[[پرونده:2042165021.jpg|جایگزین=نسخه‌ای از چاپ‌های زبان اصلی کتاب|بندانگشتی|360x360پیکسل|نسخه‌ای از چاپ‌های زبان اصلی کتاب]]
(به فرانسوی: ''L'Imagination'') نخستین اثر ژان پل سارتر، انتشار در سال ۱۹۳۶م. نویسنده در این اثر نظریه‌های کلاسیک دربارۀ تخیل را نقد می‌کند.
(به فرانسوی: ''L'Imagination'') نخستین اثر [[ژان پل سارتر]]، انتشار در سال ۱۹۳۶م. نویسنده در این اثر نظریه‌های کلاسیک دربارۀ تخیّل را نقد می‌کند.
 
فلسفۀ کلاسیک صورت خیالی را چیزی در درون آگاهی و دارای واقعیتی کم‌تر از عین می داند و با آنچه خود نمایندۀ آن است فقط روابطی خارجی دارد. [[دکارت، رنه (۱۵۹۶ـ۱۶۵۰)|دکارت]] با توسل به تفکیک مکانیسم و اندیشه، صورت خیالی را هم مثل اعیان خارجی در ردیف واقعیت‌های جسمانی قرار داد. [[اسپینوزا، باروخ (۱۶۳۲ـ۱۶۷۷)|اسپینوزا]] صورت خیالی را حالتی از جسم انسان و تخیل را شناختی ناقص و خطاآمیز می‌داند که در عین حال با شناخت حقیقی دارای پیوند است؛ نظیر [[لایب نیتس، گوتفرید ویلهلم فون (۱۶۴۶ـ۱۷۱۶)|لایبنیتس]] که جهان صور خیالی را از جهان عقل متمایز می‌داند، گرچه هر دو جزء نفسند. این فلاسفه وقتی که صورت خیالی را به اندیشه مرتبط می‌سازند، ویژگی آن را از میان می‌برند. و وقتی که ویژگی آن را حفظ می‌کنند، آن را واقعیتی جسمانی و ناهمگون با آگاهی می‌شمرند.  
----
----



نسخهٔ ‏۶ آوریل ۲۰۲۲، ساعت ۰۶:۲۸

نسخه‌ای از چاپ‌های زبان اصلی کتاب
نسخه‌ای از چاپ‌های زبان اصلی کتاب

(به فرانسوی: L'Imagination) نخستین اثر ژان پل سارتر، انتشار در سال ۱۹۳۶م. نویسنده در این اثر نظریه‌های کلاسیک دربارۀ تخیّل را نقد می‌کند.

فلسفۀ کلاسیک صورت خیالی را چیزی در درون آگاهی و دارای واقعیتی کم‌تر از عین می داند و با آنچه خود نمایندۀ آن است فقط روابطی خارجی دارد. دکارت با توسل به تفکیک مکانیسم و اندیشه، صورت خیالی را هم مثل اعیان خارجی در ردیف واقعیت‌های جسمانی قرار داد. اسپینوزا صورت خیالی را حالتی از جسم انسان و تخیل را شناختی ناقص و خطاآمیز می‌داند که در عین حال با شناخت حقیقی دارای پیوند است؛ نظیر لایبنیتس که جهان صور خیالی را از جهان عقل متمایز می‌داند، گرچه هر دو جزء نفسند. این فلاسفه وقتی که صورت خیالی را به اندیشه مرتبط می‌سازند، ویژگی آن را از میان می‌برند. و وقتی که ویژگی آن را حفظ می‌کنند، آن را واقعیتی جسمانی و ناهمگون با آگاهی می‌شمرند.