آسام: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
 
[[پرونده:10120400.jpg|بندانگشتی|کاخ گارگان (Garhgaon)، 13 کیلومتری شرق شهر سیواساگر کنونی، آسام ]]
آسام (Assam)<br/> ایالتی در شمال شرقی [[هند]]، با ۷۸,۵۲۳ کیلومتر مربع مساحت و ۲۷,۴۲۸,۰۰۰ نفر جمعیت (۲۰۰۱). جمعیت آن شامل ۱۲میلیون نفر آسامی<ref>Assamese</ref>&nbsp;([[هندو]])، ۵میلیون نفر بنگالی (که اغلب مهاجران مسلمان از بنگلادش‌اند)، نپالی، و ۲میلیون نفر بومی (با مذاهب مسیحی و سنتی) است. آسامی زبان رسمی آن است. نیمی از نفت هند در این ایالت تولید می‌شود؛ تولید زغال سنگ، مواد پتروشیمی، کاغذ، و سیمان دیگر صنایع مهم آن را تشکیل می‌دهند. آسام همچنین نیمی از چای هند را تولید می‌کند. شهرهای مهم آن عبارت‌اند از [[گوواهاتی]]<ref>Guwahati</ref>، دیبروگر<ref>Dibrugarh</ref>، سیلچر<ref>Silchar</ref>، و دیس‌پور<ref>Dispur</ref>&nbsp;که مرکز آسام است و یکی از حومه‌های گوواهاتی نیز به‌شمار می‌رود. آسام از ۱۰۰۰پ‌م، با ورود مهاجرانی از [[چین]] و [[میانمار]]<ref>Myanmar</ref>&nbsp;(برمه) منطقه‌ای پر رونق بود. پس از هجوم برمه‌ای<ref>Burmese</ref>ها در ۱۸۲۶ [[بریتانیای کبیر|بریتانیا]] این منطقه را تصرف و در ۱۸۷۴ آن را به استانی مجزا تبدیل کرد؛ به استثنای بخش عمدۀ قسمت مسلمان‌نشین [[سیلهت]]<ref>Silhet</ref>، که در ۱۹۴۷ به [[پاکستان]] واگذار گردید، آسام به دومینیون هند<ref>Dominion of India</ref>&nbsp;ضمیمه شد.<br/> &nbsp;
[[پرونده:10120400-1.jpg|بندانگشتی|رنگ غار (Rang Ghar)، غرفه ورزشی سلطنتی در زمان پادشاهی آهوم (Ahom kings)، سه کیلومتری مرکز شهر سیواساگار، آسام]]
آسام (Assam)<br /> ایالتی در شمال شرقی [[هند]]، با ۷۸,۵۲۳ کیلومتر مربع مساحت و ۲۷,۴۲۸,۰۰۰ نفر جمعیت (۲۰۰۱). جمعیت آن شامل ۱۲میلیون نفر آسامی<ref>Assamese</ref>&nbsp;([[هندو]])، ۵میلیون نفر بنگالی (که اغلب مهاجران مسلمان از بنگلادش‌اند)، نپالی، و ۲میلیون نفر بومی (با مذاهب مسیحی و سنتی) است. آسامی زبان رسمی آن است. نیمی از نفت هند در این ایالت تولید می‌شود؛ تولید زغال سنگ، مواد پتروشیمی، کاغذ، و سیمان دیگر صنایع مهم آن را تشکیل می‌دهند. آسام همچنین نیمی از چای هند را تولید می‌کند. شهرهای مهم آن عبارت‌اند از [[گوواهاتی]]<ref>Guwahati</ref>، دیبروگر<ref>Dibrugarh</ref>، سیلچر<ref>Silchar</ref>، و دیس‌پور<ref>Dispur</ref> که مرکز آسام است و یکی از حومه‌های گوواهاتی نیز به‌شمار می‌رود. آسام از ۱۰۰۰پ‌م، با ورود مهاجرانی از [[چین]] و [[میانمار]]<ref>Myanmar</ref>&nbsp;(برمه) منطقه‌ای پر رونق بود. پس از هجوم برمه‌ای<ref>Burmese</ref>ها در ۱۸۲۶ [[بریتانیای کبیر|بریتانیا]] این منطقه را تصرف و در ۱۸۷۴ آن را به استانی مجزا تبدیل کرد؛ به استثنای بخش عمدۀ قسمت مسلمان‌نشین [[سیلهت]]<ref>Silhet</ref>، که در ۱۹۴۷ به [[پاکستان]] واگذار گردید، آسام به دومینیون هند<ref>Dominion of India</ref>&nbsp;ضمیمه شد.<br /> &nbsp;


----
----


[[Category:جغرافیای آسیا]] [[Category:جغرافیای انسانی هند]]
[[Category:جغرافیای آسیا]] [[Category:جغرافیای انسانی هند]]

نسخهٔ ‏۱۰ دسامبر ۲۰۲۳، ساعت ۲۰:۴۹

کاخ گارگان (Garhgaon)، 13 کیلومتری شرق شهر سیواساگر کنونی، آسام
رنگ غار (Rang Ghar)، غرفه ورزشی سلطنتی در زمان پادشاهی آهوم (Ahom kings)، سه کیلومتری مرکز شهر سیواساگار، آسام

آسام (Assam)
ایالتی در شمال شرقی هند، با ۷۸,۵۲۳ کیلومتر مربع مساحت و ۲۷,۴۲۸,۰۰۰ نفر جمعیت (۲۰۰۱). جمعیت آن شامل ۱۲میلیون نفر آسامی[۱] (هندو)، ۵میلیون نفر بنگالی (که اغلب مهاجران مسلمان از بنگلادش‌اند)، نپالی، و ۲میلیون نفر بومی (با مذاهب مسیحی و سنتی) است. آسامی زبان رسمی آن است. نیمی از نفت هند در این ایالت تولید می‌شود؛ تولید زغال سنگ، مواد پتروشیمی، کاغذ، و سیمان دیگر صنایع مهم آن را تشکیل می‌دهند. آسام همچنین نیمی از چای هند را تولید می‌کند. شهرهای مهم آن عبارت‌اند از گوواهاتی[۲]، دیبروگر[۳]، سیلچر[۴]، و دیس‌پور[۵] که مرکز آسام است و یکی از حومه‌های گوواهاتی نیز به‌شمار می‌رود. آسام از ۱۰۰۰پ‌م، با ورود مهاجرانی از چین و میانمار[۶] (برمه) منطقه‌ای پر رونق بود. پس از هجوم برمه‌ای[۷]ها در ۱۸۲۶ بریتانیا این منطقه را تصرف و در ۱۸۷۴ آن را به استانی مجزا تبدیل کرد؛ به استثنای بخش عمدۀ قسمت مسلمان‌نشین سیلهت[۸]، که در ۱۹۴۷ به پاکستان واگذار گردید، آسام به دومینیون هند[۹] ضمیمه شد.
 


  1. Assamese
  2. Guwahati
  3. Dibrugarh
  4. Silchar
  5. Dispur
  6. Myanmar
  7. Burmese
  8. Silhet
  9. Dominion of India