امامزاده احمد: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
[[پرونده:11484800.jpg|بندانگشتی|امامزاده احمد اصفهان]] | [[پرونده:11484800.jpg|بندانگشتی|امامزاده احمد اصفهان]] | ||
امامزاده احمد <br> | |||
<p>بقعهای واقع در محلۀ دروازۀ حسنآباد در اصفهان، بارگاه امامزاده احمد نبیرۀ امام محمدباقر (ع). کتیبههایی در این زیارتگاه وجود دارد که برخی از آنها تاریخ نوسازی و توسعۀ آن را دورۀ شاه سلطان حسین صفوی معرّفی میکنند. همچنین، کتیبۀ سنگی دیگری مربوط به ۵۶۳ق وجود دارد که میگویند پارهای از سنگ بُت سومنات است و از هند آورده شده است. تنی چند از بزرگان علم و ادب مانند همای شیرازی و فرزندش میرزا ابوالقاسم طرب در صحن امامزاده مدفونند. محوطۀ امامزاده تا اوایل قرن ۱۴ق محل بَستنشستن بود و مردم در مواقع ضروری در آنجا متحصّن میشدند.</p> | <p>بقعهای واقع در محلۀ دروازۀ حسنآباد در اصفهان، بارگاه امامزاده احمد نبیرۀ امام محمدباقر (ع). کتیبههایی در این زیارتگاه وجود دارد که برخی از آنها تاریخ نوسازی و توسعۀ آن را دورۀ شاه سلطان حسین صفوی معرّفی میکنند. همچنین، کتیبۀ سنگی دیگری مربوط به ۵۶۳ق وجود دارد که میگویند پارهای از سنگ بُت سومنات است و از هند آورده شده است. تنی چند از بزرگان علم و ادب مانند همای شیرازی و فرزندش میرزا ابوالقاسم طرب در صحن امامزاده مدفونند. محوطۀ امامزاده تا اوایل قرن ۱۴ق محل بَستنشستن بود و مردم در مواقع ضروری در آنجا متحصّن میشدند. بنای امامزاده در سال ۱۳۱۴ش به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.</p> | ||
<br><!--11484800--> | <br><!--11484800--> | ||
[[رده:جغرافیای ایران]] | [[رده:جغرافیای ایران]] | ||
نسخهٔ ۲۶ نوامبر ۲۰۲۳، ساعت ۰۶:۳۳
امامزاده احمد
بقعهای واقع در محلۀ دروازۀ حسنآباد در اصفهان، بارگاه امامزاده احمد نبیرۀ امام محمدباقر (ع). کتیبههایی در این زیارتگاه وجود دارد که برخی از آنها تاریخ نوسازی و توسعۀ آن را دورۀ شاه سلطان حسین صفوی معرّفی میکنند. همچنین، کتیبۀ سنگی دیگری مربوط به ۵۶۳ق وجود دارد که میگویند پارهای از سنگ بُت سومنات است و از هند آورده شده است. تنی چند از بزرگان علم و ادب مانند همای شیرازی و فرزندش میرزا ابوالقاسم طرب در صحن امامزاده مدفونند. محوطۀ امامزاده تا اوایل قرن ۱۴ق محل بَستنشستن بود و مردم در مواقع ضروری در آنجا متحصّن میشدند. بنای امامزاده در سال ۱۳۱۴ش به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.