برج آتش نشانی: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲۰: خط ۲۰:


برج آتش‌نشانی (تبریز)<br>
برج آتش‌نشانی (تبریز)<br>
<p>برجی آجری در نبش خیابان‌های خاقانی و بهادریِ [[تبریز، شهر|تبریز]] از اواخر دورۀ [[قاجاریه، سلسله|قاجار]] و اولین تشکیلات منظم اطفای حریق در ایران. در گذشته به همۀ شهر اشراف داشت و شب‌ها در اتاقک بالای آن شخصی نگهبانی می‌داد تا در صورت بروز آتش‌سوزی در هر نقطۀ شهر محل آن شناسایی شود و مأموران برای خاموش‌ کردن آتش اعزام شوند. دستگاه‌های اطفای حریق و پمپ‌های دستی مسی دوطرفه داشت. در دورۀ [[پهلوی، سلسله (۱۳۰۴ـ۱۳۵۷ش)|پهلوی]] به تلفن‌خانه ادارۀ آتش‌نشانی تبریز و بعدها به انبار متروکه تبدیل شد. در سال 1377ش، به شمارهٔ ۲۰۱۱ در فهرست آثار تاریخی ایران به ثبت رسیده است.</p>
<p>برجی آجری در محوطۀ ایستگاه آتش‌نشانی [[تبریز، شهر|شهر تبریز]]، نبش خیابان‌های خاقانی و بهادری، از اواخر دورۀ [[قاجاریه، سلسله|قاجار]]. اولین تشکیلات منظم اطفای حریق در ایران بوده است. در گذشته به همۀ شهر اشراف داشت و شب‌ها در اتاقک بالای آن شخصی نگهبانی می‌داد تا در صورت بروز آتش‌سوزی در هر نقطۀ شهر محل آن شناسایی شود و مأموران برای خاموش‌ کردن آتش اعزام شوند. دستگاه‌های اطفای حریق و پمپ‌های دستی مسی دوطرفه داشت. در دورۀ [[پهلوی، سلسله (۱۳۰۴ـ۱۳۵۷ش)|پهلوی]] به تلفن‌خانه ادارۀ آتش‌نشانی تبریز و بعدها به انبار متروکه تبدیل شد. در سال 1377ش، به شمارهٔ ۲۰۱۱ در فهرست آثار تاریخی ایران به ثبت رسیده است.</p>
<p></p>
<p></p>
<p></p>
<p></p>

نسخهٔ ‏۵ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۰۸:۳۴

برج آتش‌نشانی
نام فارسی برج آتش‌نشانی
کشور ایران
استان آذربایجان شرقی
موقعیت نبش خیابان‌های خاقانی و بهادریِ تبریز
کاربری برج
مشخصات معماری برج شش‌ضلعیِ ۲۳متری با 8 نورگیر هلالی در بالایش
زمان ساخت دورۀ قاجار

برج آتش‌نشانی (تبریز)

برجی آجری در محوطۀ ایستگاه آتش‌نشانی شهر تبریز، نبش خیابان‌های خاقانی و بهادری، از اواخر دورۀ قاجار. اولین تشکیلات منظم اطفای حریق در ایران بوده است. در گذشته به همۀ شهر اشراف داشت و شب‌ها در اتاقک بالای آن شخصی نگهبانی می‌داد تا در صورت بروز آتش‌سوزی در هر نقطۀ شهر محل آن شناسایی شود و مأموران برای خاموش‌ کردن آتش اعزام شوند. دستگاه‌های اطفای حریق و پمپ‌های دستی مسی دوطرفه داشت. در دورۀ پهلوی به تلفن‌خانه ادارۀ آتش‌نشانی تبریز و بعدها به انبار متروکه تبدیل شد. در سال 1377ش، به شمارهٔ ۲۰۱۱ در فهرست آثار تاریخی ایران به ثبت رسیده است.

مشخصات بنا

ارتفاع آن ۲۳ متر و از خارج شش‌ضلعی و از داخل دایره‌ای‌شکل است. هشت نورگیر هلالی دارد. بخش پایینی آن چارتاقی آجری است که پایۀ برج محسوب می‌شود و قرنیز سنگی دارد.