المشیر: تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی «المشیر (Alamshir) روستایی در دهستان نوکنده‌کلا، بخش مرکزیِ شهرستان قائمشهر، استان مازندران. در فاصلۀ 5 کیلومتری شمال شرقی شهر قائمشهر، 10 کیلومتری غرب شهر ساری، 27 کیلومتری جنوب دریای خزر، 165 کیلومتری شمال شرقی تهران، و در ارتفاع حدود 10متری از سطح...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲: | خط ۲: | ||
روستایی در دهستان نوکنده‌کلا، بخش مرکزیِ شهرستان قائمشهر، استان مازندران. در فاصلۀ 5 کیلومتری شمال شرقی شهر قائمشهر، 10 کیلومتری غرب شهر ساری، 27 کیلومتری جنوب دریای خزر، 165 کیلومتری شمال شرقی تهران، و در ارتفاع حدود 10متری از سطح دریاهای آزاد قرار دارد. در منطقه‌ای جلگه‌ای در میانۀ کوه‌های البرز مرکزی و دریای خزر واقع شده و از طریق روستاهای پیرامونش در سه جهت به جاده‌های قائمشهر -ساری، ساری - جویبار، و جویبار - قائمشهر دسترسی دارد. سیاه‌رود با جریان کلی جنوبی - شمالی از 1.5 کیلومتری غرب روستا می‌گذرد. در شمال روستای گیله‌کلا به آن پیوسته است؛ در شرق به آبادی‌های شهرستان ساری، در جنوب به شهر ارطه، و در غرب با سیاه‌رود محدود شده است. متشکل از دو بخش بالامحله و پایین‌محله است که هرکدام در اراضی شرقی‌شان یک آب‌بندان (گونه‌ای آبگیر دست‌ساز برای ذخیرۀ آبِ مورد نیاز کشاورزی.) دارند. دو محوطۀ باستانی روستا با نام‌های تپۀ یوزباشی و تپۀ دینه‌کش (هردو مربوط به هزارۀ اول پیش از میلاد)، و حمام و سقانفار (سازۀ چوبیِ آیینی در مازندران برای برپایی عزاداری ماه محرم، در دو طبقۀ همکف و بالایی.) تاریخی آن (هردو مربوط به دورۀ قاجار) در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده‌اند. المشیر دبیرستان، سالن ورزشی، مرکز بهداشتی - درمانی، داروخانه، و زیارتگاهی به نام امامزاده قاسم دارد. | روستایی در دهستان نوکنده‌کلا، بخش مرکزیِ شهرستان قائمشهر، استان مازندران. در فاصلۀ 5 کیلومتری شمال شرقی شهر قائمشهر، 10 کیلومتری غرب شهر ساری، 27 کیلومتری جنوب دریای خزر، 165 کیلومتری شمال شرقی تهران، و در ارتفاع حدود 10متری از سطح دریاهای آزاد قرار دارد. در منطقه‌ای جلگه‌ای در میانۀ کوه‌های البرز مرکزی و دریای خزر واقع شده و از طریق روستاهای پیرامونش در سه جهت به جاده‌های قائمشهر -ساری، ساری - جویبار، و جویبار - قائمشهر دسترسی دارد. سیاه‌رود با جریان کلی جنوبی - شمالی از 1.5 کیلومتری غرب روستا می‌گذرد. در شمال روستای گیله‌کلا به آن پیوسته است؛ در شرق به آبادی‌های شهرستان ساری، در جنوب به شهر ارطه، و در غرب با سیاه‌رود محدود شده است. متشکل از دو بخش بالامحله و پایین‌محله است که هرکدام در اراضی شرقی‌شان یک آب‌بندان (گونه‌ای آبگیر دست‌ساز برای ذخیرۀ آبِ مورد نیاز کشاورزی.) دارند. دو محوطۀ باستانی روستا با نام‌های تپۀ یوزباشی و تپۀ دینه‌کش (هردو مربوط به هزارۀ اول پیش از میلاد)، و حمام و سقانفار (سازۀ چوبیِ آیینی در مازندران برای برپایی عزاداری ماه محرم، در دو طبقۀ همکف و بالایی.) تاریخی آن (هردو مربوط به دورۀ قاجار) در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده‌اند. المشیر دبیرستان، سالن ورزشی، مرکز بهداشتی - درمانی، داروخانه، و زیارتگاهی به نام امامزاده قاسم دارد. | ||
در سرشماری سراسری سال 1395ش، جمعیت المشیر 2,711نفر بوده است. شغل مردم این روستا کشاورزی، باغداری و دامداری است. محصولات المشیر شامل برنج، انواع مرکبات، صیفی‌جات، کلزا و تولیدات دامی می‌شود. مردم این روستا به زبان طبری (گویش قائمشهری) سخن می‌گویند. | |||
---- | |||
[[رده:جغرافیای ایران]] | |||
[[رده:مازندران]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۱۲ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۷:۴۲
المشیر (Alamshir)
روستایی در دهستان نوکنده‌کلا، بخش مرکزیِ شهرستان قائمشهر، استان مازندران. در فاصلۀ 5 کیلومتری شمال شرقی شهر قائمشهر، 10 کیلومتری غرب شهر ساری، 27 کیلومتری جنوب دریای خزر، 165 کیلومتری شمال شرقی تهران، و در ارتفاع حدود 10متری از سطح دریاهای آزاد قرار دارد. در منطقه‌ای جلگه‌ای در میانۀ کوه‌های البرز مرکزی و دریای خزر واقع شده و از طریق روستاهای پیرامونش در سه جهت به جاده‌های قائمشهر -ساری، ساری - جویبار، و جویبار - قائمشهر دسترسی دارد. سیاه‌رود با جریان کلی جنوبی - شمالی از 1.5 کیلومتری غرب روستا می‌گذرد. در شمال روستای گیله‌کلا به آن پیوسته است؛ در شرق به آبادی‌های شهرستان ساری، در جنوب به شهر ارطه، و در غرب با سیاه‌رود محدود شده است. متشکل از دو بخش بالامحله و پایین‌محله است که هرکدام در اراضی شرقی‌شان یک آب‌بندان (گونه‌ای آبگیر دست‌ساز برای ذخیرۀ آبِ مورد نیاز کشاورزی.) دارند. دو محوطۀ باستانی روستا با نام‌های تپۀ یوزباشی و تپۀ دینه‌کش (هردو مربوط به هزارۀ اول پیش از میلاد)، و حمام و سقانفار (سازۀ چوبیِ آیینی در مازندران برای برپایی عزاداری ماه محرم، در دو طبقۀ همکف و بالایی.) تاریخی آن (هردو مربوط به دورۀ قاجار) در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده‌اند. المشیر دبیرستان، سالن ورزشی، مرکز بهداشتی - درمانی، داروخانه، و زیارتگاهی به نام امامزاده قاسم دارد.
در سرشماری سراسری سال 1395ش، جمعیت المشیر 2,711نفر بوده است. شغل مردم این روستا کشاورزی، باغداری و دامداری است. محصولات المشیر شامل برنج، انواع مرکبات، صیفی‌جات، کلزا و تولیدات دامی می‌شود. مردم این روستا به زبان طبری (گویش قائمشهری) سخن می‌گویند.