افرابن: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۱: خط ۱:
{{الگو: جعبه اطلاعات شهر ایران
{{الگو: جعبه اطلاعات شهر ایران
| نام فارسی =  
| نام فارسی =  
|نام لاتین =Matverij
|نام لاتین =Afrabon
| نام‌ قدیمی =  
| نام‌ قدیمی =  
| نام دیگر =  
| نام دیگر =  
| استان = مازندران
| استان = مازندران
| شهرستان =محمودآباد
| شهرستان =بابل
| بخش = مرکزی
| بخش = بندپی شرقی
| موقعیت = فاصله ۷کیلومتری جنوب شرقی شهر محمودآباد
| موقعیت = 27 کیلومتری جنوب غربی شهر بابل
| جمعیت = ۶۴۲نفر (1395ش)
| جمعیت = 441نفر (1395ش)
| نوع اقلیم =   
| نوع اقلیم =   
| ارتفاع از سطح دریا =۱۷متر
| ارتفاع از سطح دریا =240متر
| تولیدات و صنایع مهم =برنج، انواع مرکبات و صیفی‌جات
| تولیدات و صنایع مهم =برنج
| برخی بناهای مهم =امامزاده سیدمحمد
| برخی بناهای مهم =  
| شهر ها و آبادی های مهم =  
| شهر ها و آبادی های مهم =  
|دهستان=هرازپی غربی}}
|دهستان=سجادرود}}
افرابن (Afrabon)  
افرابن (Afrabon)  



نسخهٔ کنونی تا ‏۷ اوت ۲۰۲۵، ساعت ۰۸:۰۶

افرابن
استان مازندران
شهرستان بابل
بخش بندپی شرقی
دهستان سجادرود
جمعیت 441نفر (1395ش)
موقعیت 27 کیلومتری جنوب غربی شهر بابل
ارتفاع از سطح دریا 240متر
تولیدات و صنایع مهم برنج
نام لاتین Afrabon

افرابن (Afrabon)

روستایی در دهستان سجادرود، بخش بندپی شرقی شهرستان بابل، استان مازندران. در فاصلۀ 27 کیلومتری جنوب غربی شهر بابل، 50 کیلومتری جنوب غربی شهر ساری، 48 کیلومتری جنوب دریای خزر، 125 کیلومتری شمال شرقی تهران، و در ارتفاع حدود 240متری از سطح دریاهای آزاد قرار دارد. در منطقه‌ای جنگلی - کوهستانی در دامنه‌های شمالی البرز مرکزی و در میان جنگل‌های بندپی (بخشی از جنگل‌های هیرکانی)، در کنارۀ غربی سجادرود واقع شده است. به وسیلۀ راه روستایی به گلوگاه و از این طریق به بابل دسترسی دارد. روستایی منفرد در میانۀ جنگل، و مهم‌ترین آبادهای نزدیکش روستای ویشگون و شهر گلوگاه در شمال، روستاهای هلی‌بن و چاسرکا در شمال شرق و شرق، و روستای میرملک در جنوب شرق است. افرابن خانۀ بهداشت دارد. باید توجه داشت که در چند کیلومتری جنوب این روستا، آبادی دیگری به همین نام وجود دارد که خالی از سکنه است.

در سرشماری سراسری سال 1395ش، جمعیت افرابن 441نفر بوده است. به دلیل کوهستانی و جنگلی بودن، اراضی کشاورزی آن بسیار محدود و شغل عموم مردم دامداری است. برنج، صیفی‌جات و سبزیجات در حد مصرف اهالی روستا کشت می‌شود. مردم افرابن به زبان طبری (گویش بابلی) سخن می‌گویند.