پرودون، پیر پل (۱۷۵۸ـ۱۸۲۳): تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۶: | خط ۶: | ||
نقاش فرانسوی. از هنرمندان فرعیِ جنبش رمانتیک<ref>Romantic</ref>، و از مخالفان [[نیوکلاسی سیسم|نئوکلاسیسیسمِ]]<ref>neoclassicism </ref> ژاک لوئی داوید<ref>Jacques-Louis David </ref> بود؛ با تکچهرهسازیها و پردههای اساطیری<ref>mythological </ref> و تمثیلی<ref>allegorical </ref>اش، ازجمله ''عشق و رفاقت''<ref>''Love and Friendship'' </ref> (ح ۱۷۹۳م؛ مؤسسۀ هنری مینیاپولیس<ref>Minneapolis Institute of Arts </ref>) بهشهرت رسید، و مورد حمایت [[ناپلئون اول|ناپلئون]] قرار گرفت. پرودون پس از آنکه در ۱۷۸۴م برندۀ جایزۀ رم<ref>Prix de Rome </ref> شد، به [[ایتالیا]] رفت، اما برخلاف نقاش معاصرش، داوید، از نئوکلاسیسیسمِ رایج تأثیر نپذیرفت. سبک او که از [[کوردجو]]<ref>Correggio </ref>، نقاش ایتالیایی، مایه میگیرد نشان از آغاز رمانتیسم دارد. از میان آثار پرآوازهاش، تکچهرۀ ''امپراتریس ژوزفین در مالمِزون''<ref>''Empress Joséphine at Malmaison''</ref> (۱۸۰۵م؛ [[لوور]]<ref>Louvre </ref>، [[پاریس، شهر|پاریس]])؛ و ''عدالت و انتقام الهی در تعقیب جنایت''<ref>''Justice and Divine Vengeance Pursuing Crime'' </ref> (۱۸۰۸م؛ لوور) که برای تالار دادگاه جنایی در کاخ دادگستری<ref>Palais de Justice </ref> کشید، درخور ذکرند. نقاشی پرودون از مضامین کلاسیک<ref>classical </ref>، بیشتر مایۀ شهوانی<ref>voluptuous </ref> داشت تا حجمنما<ref>sculptural </ref>؛ از اینرو داوید او را «بوشۀ<ref>Boucher </ref> زمان ما» خواند. پرودون زندگی غمانگیزی داشت؛ ازدواج ناموفق زودهنگامش، سالها پریشانی برایش بهدنبال آورد، و سپس دلبستگیِ او به شاگردش کنستانس مایر<ref>Constance Mayer</ref>، به خودکشی دختر انجامید. | نقاش فرانسوی. از هنرمندان فرعیِ جنبش رمانتیک<ref>Romantic</ref>، و از مخالفان [[نیوکلاسی سیسم|نئوکلاسیسیسمِ]]<ref>neoclassicism </ref> ژاک لوئی داوید<ref>Jacques-Louis David </ref> بود؛ با تکچهرهسازیها و پردههای اساطیری<ref>mythological </ref> و تمثیلی<ref>allegorical </ref>اش، ازجمله ''عشق و رفاقت''<ref>''Love and Friendship'' </ref> (ح ۱۷۹۳م؛ مؤسسۀ هنری مینیاپولیس<ref>Minneapolis Institute of Arts </ref>) بهشهرت رسید، و مورد حمایت [[ناپلئون اول|ناپلئون]] قرار گرفت. پرودون پس از آنکه در ۱۷۸۴م برندۀ جایزۀ رم<ref>Prix de Rome </ref> شد، به [[ایتالیا]] رفت، اما برخلاف نقاش معاصرش، داوید، از نئوکلاسیسیسمِ رایج تأثیر نپذیرفت. سبک او که از [[کوردجو]]<ref>Correggio </ref>، نقاش ایتالیایی، مایه میگیرد نشان از آغاز رمانتیسم دارد. از میان آثار پرآوازهاش، تکچهرۀ ''امپراتریس ژوزفین در مالمِزون''<ref>''Empress Joséphine at Malmaison''</ref> (۱۸۰۵م؛ [[لوور]]<ref>Louvre </ref>، [[پاریس، شهر|پاریس]])؛ و ''عدالت و انتقام الهی در تعقیب جنایت''<ref>''Justice and Divine Vengeance Pursuing Crime'' </ref> (۱۸۰۸م؛ لوور) که برای تالار دادگاه جنایی در کاخ دادگستری<ref>Palais de Justice </ref> کشید، درخور ذکرند. نقاشی پرودون از مضامین کلاسیک<ref>classical </ref>، بیشتر مایۀ شهوانی<ref>voluptuous </ref> داشت تا حجمنما<ref>sculptural </ref>؛ از اینرو داوید او را «بوشۀ<ref>Boucher </ref> زمان ما» خواند. پرودون زندگی غمانگیزی داشت؛ ازدواج ناموفق زودهنگامش، سالها پریشانی برایش بهدنبال آورد، و سپس دلبستگیِ او به شاگردش کنستانس مایر<ref>Constance Mayer</ref>، به خودکشی دختر انجامید. | ||
---- | |||
<!--13112100--> | <!--13112100--> | ||
[[Category:نگارگری و مجسمه سازی جهان]] [[Category:پیش از قرن 20 - اشخاص]] | [[Category:نگارگری و مجسمه سازی جهان]] [[Category:پیش از قرن 20 - اشخاص]] | ||
نسخهٔ ۲۵ ژانویهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۱۱:۳۵
| پیر پُل پرودون Pierre Paul Prud\'hon | |
|---|---|
| زادروز |
۱۷۵۸م |
| درگذشت | ۱۸۲۳م |
| ملیت | فرانسوی |
| شغل و تخصص اصلی | نقاش |
| آثار | عشق و رفاقت (ح ۱۷۹۳م)، امپراتریس ژوزفین در مالمِزون (۱۸۰۵م)، عدالت و انتقام الهی در تعقیب جنایت (۱۸۰۸م) |
| گروه مقاله | نگارگری و مجسمه سازی جهان |
| جوایز و افتخارات | ۱۷۸۴م برنده جایزه رم |
پرودون، پیِر پُل (۱۷۵۸ـ۱۸۲۳م)(Prud\'hon, Pierre Paul)
نقاش فرانسوی. از هنرمندان فرعیِ جنبش رمانتیک[۱]، و از مخالفان نئوکلاسیسیسمِ[۲] ژاک لوئی داوید[۳] بود؛ با تکچهرهسازیها و پردههای اساطیری[۴] و تمثیلی[۵]اش، ازجمله عشق و رفاقت[۶] (ح ۱۷۹۳م؛ مؤسسۀ هنری مینیاپولیس[۷]) بهشهرت رسید، و مورد حمایت ناپلئون قرار گرفت. پرودون پس از آنکه در ۱۷۸۴م برندۀ جایزۀ رم[۸] شد، به ایتالیا رفت، اما برخلاف نقاش معاصرش، داوید، از نئوکلاسیسیسمِ رایج تأثیر نپذیرفت. سبک او که از کوردجو[۹]، نقاش ایتالیایی، مایه میگیرد نشان از آغاز رمانتیسم دارد. از میان آثار پرآوازهاش، تکچهرۀ امپراتریس ژوزفین در مالمِزون[۱۰] (۱۸۰۵م؛ لوور[۱۱]، پاریس)؛ و عدالت و انتقام الهی در تعقیب جنایت[۱۲] (۱۸۰۸م؛ لوور) که برای تالار دادگاه جنایی در کاخ دادگستری[۱۳] کشید، درخور ذکرند. نقاشی پرودون از مضامین کلاسیک[۱۴]، بیشتر مایۀ شهوانی[۱۵] داشت تا حجمنما[۱۶]؛ از اینرو داوید او را «بوشۀ[۱۷] زمان ما» خواند. پرودون زندگی غمانگیزی داشت؛ ازدواج ناموفق زودهنگامش، سالها پریشانی برایش بهدنبال آورد، و سپس دلبستگیِ او به شاگردش کنستانس مایر[۱۸]، به خودکشی دختر انجامید.
- ↑ Romantic
- ↑ neoclassicism
- ↑ Jacques-Louis David
- ↑ mythological
- ↑ allegorical
- ↑ Love and Friendship
- ↑ Minneapolis Institute of Arts
- ↑ Prix de Rome
- ↑ Correggio
- ↑ Empress Joséphine at Malmaison
- ↑ Louvre
- ↑ Justice and Divine Vengeance Pursuing Crime
- ↑ Palais de Justice
- ↑ classical
- ↑ voluptuous
- ↑ sculptural
- ↑ Boucher
- ↑ Constance Mayer