پیاتستا، جووانی باتیستا (۱۶۸۳ـ۱۷۵۴): تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:


{{جعبه زندگینامه|عنوان=جعبه زندگینامه|نام=|نام دیگر=|نام اصلی=|نام مستعار=|لقب=|زادروز=|تاریخ مرگ=|دوره زندگی=|ملیت=|محل زندگی=|تحصیلات و محل تحصیل=|شغل و تخصص اصلی=|شغل و تخصص های دیگر=|سبک=|مکتب=|سمت=|جوایز و افتخارات=|آثار=|خویشاوندان سرشناس=|گروه مقاله=|دوره=|فعالیت های مهم=|رشته=|پست تخصصی=|باشگاه=}}پیاتْسِتّا، جووانّی باتّیسْتا (۱۶۸۳ـ۱۷۵۴)(Piazzetta, Giovanni Battista)
{{جعبه زندگینامه|عنوان=جووانّی باتّیستا پیاتستّا|نام=Giovanni Battista Piazzetta|نام دیگر=|نام اصلی=|نام مستعار=|لقب=|زادروز=۱۶۸۳م|تاریخ مرگ=۱۷۵۴م|دوره زندگی=|ملیت=ایتالیایی|محل زندگی=|تحصیلات و محل تحصیل=|شغل و تخصص اصلی=نقاش|شغل و تخصص های دیگر=|سبک=|مکتب=|سمت=رئیس آکادمی هنرهای زیبای ونیز (۱۷۵۰م)|جوایز و افتخارات=|آثار=سقف‌نگاره جلال دومینیک قدیس (ح ۱۷۲۷م)|خویشاوندان سرشناس=|گروه مقاله=نگارگری و مجسمه سازی جهان|دوره=|فعالیت های مهم=|رشته=|پست تخصصی=|باشگاه=}}
 
پیاتستّا، جووانّی باتّیستا (۱۶۸۳ـ۱۷۵۴م)(Piazzetta, Giovanni Battista)


[[File:13218100.jpg|thumb|سه قديس دومينيکي، جووانّي باتّيسْتا پياتْسِتّا]]
[[File:13218100.jpg|thumb|سه قديس دومينيکي، جووانّي باتّيسْتا پياتْسِتّا]]


نقاش ایتالیایی. از خلّاق‌‌ترین هنرمندان ونیزی<ref>Venetian</ref> عصر خویش بود. نقاشی‌‌هایش از مضامین دینی و صحنه‌های زندگی روزمره<ref>genre scenes </ref>، راه را بر هنر تیه‌پولو<ref>Tiepolo </ref> و دیگر هنرمندان روکوکو<ref>rococo </ref> هموار کرد. پیاتسِتّا برای کلیساهای مختلف در ونیز کار کرد، و سقف‌نگارۀ ''جلال دومینیک قدیس''<ref>''The Glory of St Dominic'' </ref> (ح ۱۷۲۷؛ کلیسای قدیسان جووانّی و پائولو<ref>SS Giovanni e Paolo </ref>، ونیز) را کشید، که تیه‌پولو را متأثر ساخت. به‌تدریج استفاده از زمینۀ قرمز تیره برای ایجاد جلوۀ کم‌نورِ سایه‌روشن، در برخی از آثارش افزایش یافت، هرچند که به رنگ‌بندی روشن‌تر روکوکو نیز تمایل داشت. پیاتسِتّا به‌کُندی کار می‌کرد و قسمت‌هایی از بسیاری از آثار متأخرش را شاگردانش اجرا کردند. در ۱۷۵۰ به مقام نخستین رئیس آکادمی هنرهای زیبای ونیز<ref>Venice Academy of Fine Arts</ref> منتصب شد.
نقاش ایتالیایی. از خلّاق‌‌ترین هنرمندان ونیزی<ref>Venetian</ref> عصر خویش بود. نقاشی‌‌هایش از مضامین دینی و صحنه‌های زندگی روزمره<ref>genre scenes </ref>، راه را بر هنر [[تیه پولو، جووانی باتیستا (۱۶۹۶ـ۱۷۷۰)|تیه‌پولو]]<ref>Tiepolo </ref> و دیگر هنرمندان [[روکوکو]]<ref>rococo </ref> هموار کرد. پیاتسِتّا برای کلیساهای مختلف در [[ونیز]] کار کرد، و سقف‌نگارۀ ''جلال دومینیک قدیس''<ref>''The Glory of St Dominic'' </ref> (ح ۱۷۲۷م؛ کلیسای قدیسان جووانّی و پائولو<ref>SS Giovanni e Paolo </ref>، ونیز) را کشید، که تیه‌پولو را متأثر ساخت. به‌تدریج استفاده از زمینۀ قرمز تیره برای ایجاد جلوۀ کم‌نورِ سایه‌روشن، در برخی از آثارش افزایش یافت، هرچند که به رنگ‌بندی روشن‌تر روکوکو نیز تمایل داشت. پیاتسِتّا به‌کُندی کار می‌کرد و قسمت‌هایی از بسیاری از آثار متأخرش را شاگردانش اجرا کردند. در ۱۷۵۰م به مقام نخستین رئیس آکادمی هنرهای زیبای ونیز<ref>Venice Academy of Fine Arts</ref> منتصب شد.


&nbsp;
&nbsp;

نسخهٔ ‏۲۷ ژانویهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۰۸:۱۷

جووانّی باتّیستا پیاتستّا
Giovanni Battista Piazzetta
زادروز ۱۶۸۳م
درگذشت ۱۷۵۴م
ملیت ایتالیایی
شغل و تخصص اصلی نقاش
سمت رئیس آکادمی هنرهای زیبای ونیز (۱۷۵۰م)
آثار سقف‌نگاره جلال دومینیک قدیس (ح ۱۷۲۷م)
گروه مقاله نگارگری و مجسمه سازی جهان

پیاتستّا، جووانّی باتّیستا (۱۶۸۳ـ۱۷۵۴م)(Piazzetta, Giovanni Battista)

سه قديس دومينيکي، جووانّي باتّيسْتا پياتْسِتّا

نقاش ایتالیایی. از خلّاق‌‌ترین هنرمندان ونیزی[۱] عصر خویش بود. نقاشی‌‌هایش از مضامین دینی و صحنه‌های زندگی روزمره[۲]، راه را بر هنر تیه‌پولو[۳] و دیگر هنرمندان روکوکو[۴] هموار کرد. پیاتسِتّا برای کلیساهای مختلف در ونیز کار کرد، و سقف‌نگارۀ جلال دومینیک قدیس[۵] (ح ۱۷۲۷م؛ کلیسای قدیسان جووانّی و پائولو[۶]، ونیز) را کشید، که تیه‌پولو را متأثر ساخت. به‌تدریج استفاده از زمینۀ قرمز تیره برای ایجاد جلوۀ کم‌نورِ سایه‌روشن، در برخی از آثارش افزایش یافت، هرچند که به رنگ‌بندی روشن‌تر روکوکو نیز تمایل داشت. پیاتسِتّا به‌کُندی کار می‌کرد و قسمت‌هایی از بسیاری از آثار متأخرش را شاگردانش اجرا کردند. در ۱۷۵۰م به مقام نخستین رئیس آکادمی هنرهای زیبای ونیز[۷] منتصب شد.

 

 


  1. Venetian
  2. genre scenes
  3. Tiepolo
  4. rococo
  5. The Glory of St Dominic
  6. SS Giovanni e Paolo
  7. Venice Academy of Fine Arts