پیرو دی کوزیمو (ح ۱۴۶۲م ـ ح ۱۵۲۱): تفاوت میان نسخه‌ها

Piero di Cosimo
پیِرو دی کوزیمو; Piero di Cosimo
زادروز	ح ۱۴۶۲م;
درگذشت	ح ۱۵۲۱م
ملیت	فلورانسی
شغل و تخصص اصلی	نقاش غیرعادی
آثار	آتش جنگل (ح ۱۵۰۵م)، پرسئوس و آندرومدا (ح ۱۵۱۰ـ۱۵۱۵م)، مرگ پروکریس (ح ۱۵۰۰م)
گروه مقاله	نگارگری و مجسمه سازی جهان

دیداریویکی‌متن

نسخهٔ ‏۲۷ ژانویهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۱۰:۰۴

پیِرو دی کوزیمو (ح ۱۴۶۲م ـ ح ۱۵۲۱م)(Piero di Cosimo)

نقاش غیرعادیِ (اگر نه روان‌پریش) فلورانسی^[۱]. علاوه‌بر پرده‌های دینی، نقاشی‌های بدیعی از موضوع‌های اساطیری، اغلب فون‌^[۲]ها و قنطورس‌^[۳]ها، کشید؛ آتش جنگل^[۴] (ح ۱۵۰۵م؛ موزۀ اشمولین^[۵]، آکسفورد) از آن جمله است. دی کوزیمو پسر لورنتسو دِ مدیچی^[۶]، و شاگرد کوزیمو روسّلّی^[۷] بود، و نام کوچک او را روی خود گذاشت. اگرچه از سینیورلّی^[۸] و لئوناردو^[۹] تأثیر گرفت، تخّیلی شخصی و دمدمی داشت که به تصویرهایش از ساتیر^[۱۰]ها و قنطورس‌های افسانه‌های کهن، شوروحال می‌بخشید. تخیّل خلاق او در تصاویر حیوانات مختلفِ آثارش نیز تجلّی یافته است. در نقاشی پرسئوس و آندرومدا^[۱۱] (ح ۱۵۱۰ـ۱۵۱۵م؛ موزۀ اوفیتسی^[۱۲]، فلورانس^[۱۳])، اژدهایی خیالی را به‌تصویر می‌کشد؛ در اثر اسطوره‌ای دیگرش با نام مرگ پروکریس^[۱۴] (ح ۱۵۰۰م؛ نگارخانۀ ملی لندن^[۱۵])، همچون کار نقاش معاصرش بوتیچلی^[۱۶]، با رقت‌انگیزی ظریفی یک فون عجیب‌وغریب را به‌نمایش می‌گذارد. تک‌چهره‌هایی نیز با شخصیت‌پردازی قوی آفرید که نشان از کاریکاتورهای لئورناردو دارند. آندرآ دل سارتو^[۱۷] نزد او تعلیم دید.

↑ Florentine
↑ faun
↑ centaur
↑ Forest Fire
↑ Ashmolean Museum
↑ Lorenzo de Medici
↑ Cosimo Rosselli
↑ Signorelli
↑ Leonardo
↑ satyr
↑ Perseus and Andromeda
↑ Uffizi
↑ Florence
↑ The Death of Procris
↑ National Gallery, London
↑ Botticelli
↑ Andrea del Sarto

[1] Florentine

[2] un

[3] taur

[4] Forest Fire

[5] Ashmolean Museum

[6] Lorenzo de Medici

[7] Cosimo Rosselli

[8] Signorelli

[9] Leonardo

[10] satyr

[11] Perseus and Andromeda

[12] Uffizi

[13] Florence

[14] The Death of Procris

[15] National Gallery, London

[16] Botticelli

[17] Andrea del Sarto

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

[۵]

[۶]

[۷]

[۸]

[۹]

[۱۰]

[۱۱]

[۱۲]

[۱۳]

[۱۴]

[۱۵]

[۱۶]

[۱۷]

@@ خط ۱: / خط ۱: @@
 {{جعبه زندگینامه|عنوان=پیِرو دی کوزیمو|نام=Piero di Cosimo|نام دیگر=|نام اصلی=|نام مستعار=|لقب=|زادروز=ح ۱۴۶۲م|تاریخ مرگ=ح ۱۵۲۱م|دوره زندگی=|ملیت=فلورانسی|محل زندگی=|تحصیلات و محل تحصیل=|شغل و تخصص اصلی=نقاش غیرعادی|شغل و تخصص های دیگر=|سبک=|مکتب=|سمت=|جوایز و افتخارات=|آثار=آتش جنگل (ح ۱۵۰۵م)، پرسئوس و آندرومدا (ح ۱۵۱۰ـ۱۵۱۵م)، مرگ پروکریس (ح ۱۵۰۰م)|خویشاوندان سرشناس=|گروه مقاله=نگارگری و مجسمه سازی جهان|دوره=|فعالیت های مهم=|رشته=|پست تخصصی=|باشگاه=}}
+[[پرونده:13236300-3.jpg|بندانگشتی|آتش جنگل اثر پیرو دی کوزیمو]]
-پیِرو دی کوزیمو (ح ۱۴۶۲م ـ ح ۱۵۲۱م)(Piero di Cosimo)<br/> [[File:13236300.jpg|thumb|آبستني مريم عذرا، اثر پيِرو دي کوزيمو]]نقاش غیرعادیِ (اگر نه روان‌پریش) فلورانسی<ref>Florentine </ref>. علاوه‌بر پرده‌های دینی، نقاشی‌های بدیعی از موضوع‌های اساطیری، اغلب فون‌<ref>faun </ref>ها و قنطورس‌<ref>centaur</ref>ها، کشید؛ ''آتش جنگل''<ref>''Forest Fire'' </ref> (ح ۱۵۰۵م؛ موزۀ اشمولین<ref>Ashmolean Museum </ref>، [[آکسفورد]]) از آن جمله است. دی کوزیمو پسر [[مدیچی، لورنتسو د (۱۴۴۹ـ۱۴۹۲م)|لورنتسو دِ مدیچی]]<ref>Lorenzo de Medici</ref>، و شاگرد [[روسلی، کوزیمو (۱۴۳۹م ـ۱۵۰۷)|کوزیمو روسّلّی]]<ref>Cosimo Rosselli </ref> بود، و نام کوچک او را روی خود گذاشت. اگرچه از [[سینیورلی، لوکا (ح ۱۴۵۰م ـ۱۵۲۳)|سینیورلّی]]<ref>Signorelli </ref> و [[داوینچی، لئوناردو|لئوناردو]]<ref>Leonardo </ref> تأثیر گرفت، تخّیلی شخصی و دمدمی داشت که به تصویرهایش از ساتیر<ref>satyr </ref>ها و قنطورس‌های افسانه‌های کهن، شوروحال می‌بخشید. تخیّل خلاق او در تصاویر حیوانات مختلفِ آثارش نیز تجلّی یافته است. در نقاشی ''پرسئوس و آندرومدا''<ref>''Perseus and Andromeda'' </ref> (ح ۱۵۱۰ـ۱۵۱۵م؛ موزۀ اوفیتسی<ref>Uffizi </ref>، [[فلورانس]]<ref>Florence</ref>)، اژدهایی خیالی را به‌تصویر می‌کشد؛ در اثر اسطوره‌ای دیگرش با نام ''مرگ پروکریس''<ref>''The Death of Procris'' </ref> (ح ۱۵۰۰م؛ [[نگارخانه ملی لندن|نگارخانۀ ملی لندن]]<ref>National Gallery, London </ref>)، همچون کار نقاش معاصرش [[بوتیچلی، ساندرو (۱۴۴۵م ـ۱۵۱۰)|بوتیچلی]]<ref>Botticelli</ref>، با رقت‌انگیزی ظریفی یک فون عجیب‌وغریب را به‌نمایش می‌گذارد. تک‌چهره‌هایی نیز با شخصیت‌پردازی قوی آفرید که نشان از کاریکاتورهای لئورناردو دارند. [[آندرآ دل سارتو]]<ref> Andrea del Sarto</ref> نزد او تعلیم دید.
+پیِرو دی کوزیمو (ح ۱۴۶۲م ـ ح ۱۵۲۱م)(Piero di Cosimo)<br/>
+نقاش غیرعادیِ (اگر نه روان‌پریش) فلورانسی<ref>Florentine </ref>. علاوه‌بر پرده‌های دینی، نقاشی‌های بدیعی از موضوع‌های اساطیری، اغلب فون‌<ref>faun </ref>ها و قنطورس‌<ref>centaur</ref>ها، کشید؛ ''آتش جنگل''<ref>''Forest Fire'' </ref> (ح ۱۵۰۵م؛ موزۀ اشمولین<ref>Ashmolean Museum </ref>، [[آکسفورد]]) از آن جمله است. دی کوزیمو پسر [[مدیچی، لورنتسو د (۱۴۴۹ـ۱۴۹۲م)|لورنتسو دِ مدیچی]]<ref>Lorenzo de Medici</ref>، و شاگرد [[روسلی، کوزیمو (۱۴۳۹م ـ۱۵۰۷)|کوزیمو روسّلّی]]<ref>Cosimo Rosselli </ref> بود، و نام کوچک او را روی خود گذاشت. اگرچه از [[سینیورلی، لوکا (ح ۱۴۵۰م ـ۱۵۲۳)|سینیورلّی]]<ref>Signorelli </ref> و [[داوینچی، لئوناردو|لئوناردو]]<ref>Leonardo </ref> تأثیر گرفت، تخّیلی شخصی و دمدمی داشت که به تصویرهایش از ساتیر<ref>satyr </ref>ها و قنطورس‌های افسانه‌های کهن، شوروحال می‌بخشید. تخیّل خلاق او در تصاویر حیوانات مختلفِ آثارش نیز تجلّی یافته است. در نقاشی ''پرسئوس و آندرومدا''<ref>''Perseus and Andromeda'' </ref> (ح ۱۵۱۰ـ۱۵۱۵م؛ موزۀ اوفیتسی<ref>Uffizi </ref>، [[فلورانس]]<ref>Florence</ref>)، اژدهایی خیالی را به‌تصویر می‌کشد؛ در اثر اسطوره‌ای دیگرش با نام ''مرگ پروکریس''<ref>''The Death of Procris'' </ref> (ح ۱۵۰۰م؛ [[نگارخانه ملی لندن|نگارخانۀ ملی لندن]]<ref>National Gallery, London </ref>)، همچون کار نقاش معاصرش [[بوتیچلی، ساندرو (۱۴۴۵م ـ۱۵۱۰)|بوتیچلی]]<ref>Botticelli</ref>، با رقت‌انگیزی ظریفی یک فون عجیب‌وغریب را به‌نمایش می‌گذارد. تک‌چهره‌هایی نیز با شخصیت‌پردازی قوی آفرید که نشان از کاریکاتورهای لئورناردو دارند. [[آندرآ دل سارتو]]<ref> Andrea del Sarto</ref> نزد او تعلیم دید.
 <br/> <!--13236300-->
 [[Category:نگارگری و مجسمه سازی جهان]] [[Category:پیش از قرن 20 - اشخاص]]