کانو، ماسانوبو (ح ۱۴۳۴م ـ ح ۱۵۳۰): تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه زندگینامه|عنوان=ماسانوبو کانو|نام=Kano Masanobu|نام دیگر=|نام اصلی=|نام مستعار=|لقب=|زادروز=ح ۱۴۳۴م|تاریخ مرگ=ح ۱۵۳۰م|دوره زندگی=|ملیت=ژاپنی|محل زندگی=|تحصیلات و محل تحصیل=|شغل و تخصص اصلی=نقاش|شغل و تخصص های دیگر=|سبک=|مکتب=کانو|سمت=|جوایز و افتخارات=|آثار=حکیم چو مائو ـ شو در حوض نیلوفر، پاراوانی|خویشاوندان سرشناس=|گروه مقاله=نگارگری و مجسمه سازی جهان|دوره=|فعالیت های مهم=|رشته=|پست تخصصی=|باشگاه=}}کانو، ماسانوبو (ح ۱۴۳۴م ـ ح ۱۵۳۰)(Kano Masanobu)<br/> | {{جعبه زندگینامه|عنوان=ماسانوبو کانو|نام=Kano Masanobu|نام دیگر=|نام اصلی=|نام مستعار=|لقب=|زادروز=ح ۱۴۳۴م|تاریخ مرگ=ح ۱۵۳۰م|دوره زندگی=|ملیت=ژاپنی|محل زندگی=|تحصیلات و محل تحصیل=|شغل و تخصص اصلی=نقاش|شغل و تخصص های دیگر=|سبک=|مکتب=کانو|سمت=|جوایز و افتخارات=|آثار=حکیم چو مائو ـ شو در حوض نیلوفر، پاراوانی|خویشاوندان سرشناس=|گروه مقاله=نگارگری و مجسمه سازی جهان|دوره=|فعالیت های مهم=|رشته=|پست تخصصی=|باشگاه=}} | ||
[[پرونده:35122100-3.jpg|بندانگشتی|حکیم چو مائوشو در حوض نیلوفر اثر ماسانوبو کانو]] | |||
کانو، ماسانوبو (ح ۱۴۳۴م ـ ح ۱۵۳۰)(Kano Masanobu)<br/> | |||
نقاش ژاپنی. صدر نقاشان [[آشیکاگا، خاندان|خاندان آشیکاگا]]<ref>Ashikaga | نقاش ژاپنی. صدر نقاشان [[آشیکاگا، خاندان|خاندان آشیکاگا]]<ref>Ashikaga | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۸ فوریهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۰۶:۱۸
| ماسانوبو کانو Kano Masanobu | |
|---|---|
| زادروز |
ح ۱۴۳۴م |
| درگذشت | ح ۱۵۳۰م |
| ملیت | ژاپنی |
| شغل و تخصص اصلی | نقاش |
| آثار | حکیم چو مائو ـ شو در حوض نیلوفر، پاراوانی |
| گروه مقاله | نگارگری و مجسمه سازی جهان |
کانو، ماسانوبو (ح ۱۴۳۴م ـ ح ۱۵۳۰)(Kano Masanobu)
نقاش ژاپنی. صدر نقاشان خاندان آشیکاگا[۱] (خاندان نظامی حاکم در ژاپن از ۱۳۳۸ تا ۱۵۷۳م) بود. سبک رسمی چینی «ژاپنیشده[۲]»ای را بنیاد نهاد ـ مکتب حکیم چو مائو ـ شو در حوض نیلوفر[۳]، و پاراوانی[۴] ـ که بیش از ۳۰۰ سال در عرصۀ نقاشی ژاپن حاکم بود. ماسانوبو از تنشو شوبون[۵]، کاهنِ نقاش، تأثیر پذیرفت؛ و بهشیوۀ چینی، با آبمرکب تکرنگ هنر آفرید. ولی او کاهن نبود، و بههمین سبب در منظرهسازیهای سیاهقلمش، بهجای خطوط محیطیِ محو و مرکب رقیقِ متناسب با عرفان بودایی ذن[۶]، از شکلهای صریحترِ خاصِّ هنر بومی ژاپن بهره گرفت. حکیم چو مائو ـ شو در حوض نیلوفر[۳]، و پاراوانی[۷] با تصویر یک لکلک، از معدود آثار برجامانده از اوست.