گریمزبی: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲: | خط ۲: | ||
گریمزْبی (Grimsby) | گریمزْبی (Grimsby) | ||
بندر ماهیگیری و مرکز اداری لینکلنشر شمال شرقی<ref>North East Lincolnshire | بندر ماهیگیری و مرکز اداری [[لینکلن شر|لینکلنشر]] شمال شرقی<ref>North East Lincolnshire | ||
</ref>، در | </ref>، در [[انگلستان]]، کنار رود هامبر<ref>River Humber </ref>، به فاصلۀ ۲۴کیلومتری جنوب شرقی هال<ref>Hull </ref>. 86,138 نفر جمعیت دارد (۲۰۲۱). پس از بستهشدن آبهای [[ایسلند]] به روی کشتیهای ماهیگیری [[بریتانیا]] در دهۀ ۱۹۷۰، از اهمیت آن کاسته شد. مواد شیمیایی و [[مواد غذایی|غذایی]] در گریمزبی تولید میشود و صنایع وابسته به دریا و [[گردشگری]] آن نیز اهمیت دارند. مدارک نشان میدهد گریمزبی در دوران اشغالگری رومیها مسکونی بوده است. در اواخر قرن ۱۲م، بزرگترین بندر هامبر بود و [[ریچارد اول (۱۱۵۷ـ۱۱۹۹م)|ریچارد اول]]<ref>Richard I</ref> در ۱۱۹۴م جلسهای در این بندر برپا کرد. شاه جان<ref> King John | ||
</ref> دربرابر ۵۵ نشان طلا، نخستین منشور شهر را صادر کرد. ادوارد دوم<ref>Edward II | </ref> دربرابر ۵۵ نشان طلا، نخستین منشور شهر را صادر کرد. [[ادوارد دوم (۱۲۸۴ـ۱۳۲۷م)|ادوارد دوم]]<ref>Edward II | ||
</ref> در ۱۳۱۹م اجازه برپایی دو بازار مکاره و احداث زندان و دادگاه را صادر کرد. از ۱۸۰۰ با گشایش اسکلۀ جدید و رسیدن راهآهن در ۱۸۴۸ به گریمزبی و همچنین گشایش بارانداز سلطنتی<ref>Royal Dock</ref> در ۱۸۵۲، رشد آن سرعت بیشتری گرفت و به یکی از بزرگترین بندرهای ماهیگیری جهان تبدیل شد. گریمزبی در جنگ جهانی دوم پایگاه دریایی بود. | </ref> در ۱۳۱۹م اجازه برپایی دو بازار مکاره و احداث زندان و دادگاه را صادر کرد. از ۱۸۰۰ با گشایش اسکلۀ جدید و رسیدن راهآهن در ۱۸۴۸ به گریمزبی و همچنین گشایش بارانداز سلطنتی<ref>Royal Dock</ref> در ۱۸۵۲، رشد آن سرعت بیشتری گرفت و به یکی از بزرگترین بندرهای ماهیگیری جهان تبدیل شد. گریمزبی در [[جنگ جهانی دوم]] پایگاه دریایی بود. | ||
| | ||
نسخهٔ ۲۷ آوریل ۲۰۲۵، ساعت ۱۷:۲۶
گریمزْبی (Grimsby)
بندر ماهیگیری و مرکز اداری لینکلنشر شمال شرقی[۱]، در انگلستان، کنار رود هامبر[۲]، به فاصلۀ ۲۴کیلومتری جنوب شرقی هال[۳]. 86,138 نفر جمعیت دارد (۲۰۲۱). پس از بستهشدن آبهای ایسلند به روی کشتیهای ماهیگیری بریتانیا در دهۀ ۱۹۷۰، از اهمیت آن کاسته شد. مواد شیمیایی و غذایی در گریمزبی تولید میشود و صنایع وابسته به دریا و گردشگری آن نیز اهمیت دارند. مدارک نشان میدهد گریمزبی در دوران اشغالگری رومیها مسکونی بوده است. در اواخر قرن ۱۲م، بزرگترین بندر هامبر بود و ریچارد اول[۴] در ۱۱۹۴م جلسهای در این بندر برپا کرد. شاه جان[۵] دربرابر ۵۵ نشان طلا، نخستین منشور شهر را صادر کرد. ادوارد دوم[۶] در ۱۳۱۹م اجازه برپایی دو بازار مکاره و احداث زندان و دادگاه را صادر کرد. از ۱۸۰۰ با گشایش اسکلۀ جدید و رسیدن راهآهن در ۱۸۴۸ به گریمزبی و همچنین گشایش بارانداز سلطنتی[۷] در ۱۸۵۲، رشد آن سرعت بیشتری گرفت و به یکی از بزرگترین بندرهای ماهیگیری جهان تبدیل شد. گریمزبی در جنگ جهانی دوم پایگاه دریایی بود.