گیلفورد: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{الگو:جعبه اطلاعات شهر6 | |||
| کشور =انگلستان | |||
| نام فارسی = گیلْفورْد | |||
|نام لاتین = Guildford | |||
| نام قدیمی = | |||
| نام دیگر = | |||
| استان = | |||
| شهرستان = | |||
| بخش = ساری | |||
| موقعیت = جنوب شرقی انگلستان، ۴۸کیلومتری جنوب غربی لندن | |||
| جمعیت = 77,057 نفر (۲۰۱۱) | |||
| مساحت = | |||
| نوع اقلیم = | |||
| ارتفاع از سطح دریا = | |||
| تولیدات و صنایع مهم = صنایع ارتباطات راه دور، علوم مهندسی و تولید پلاستیک و دارو؛ در قرون وسطا مرکز تجارت پشم | |||
| برخی بناهای مهم = ویرانههای قلعهای نورمانی، کلیسای جامع (تأسیس در ۱۹۳۶ و تقدیس در ۱۹۶۱) و محوطه اصلی دانشگاه سارِی (۱۹۶۶) | |||
| شهر ها و آبادی های مهم = | |||
}} | |||
گیلْفورْد (Guildford)<br/> [[File:36202500.jpg|thumb|قلعه گيلفورد]]شهر و مرکز کاونتی (بخش)<ref>county | گیلْفورْد (Guildford)<br/> [[File:36202500.jpg|thumb|قلعه گيلفورد]]شهر و مرکز کاونتی (بخش)<ref>county | ||
نسخهٔ ۱ مهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۱۴:۰۸
| گیلفورد | |
|---|---|
| کشور | انگلستان |
| نام فارسی | گیلْفورْد |
| نام لاتین | Guildford |
| جمعیت | 77,057 نفر (۲۰۱۱) |
| موقعیت | جنوب شرقی انگلستان، ۴۸کیلومتری جنوب غربی لندن |
| تولیدات و صنایع مهم | صنایع ارتباطات راه دور، علوم مهندسی و تولید پلاستیک و دارو؛ در قرون وسطا مرکز تجارت پشم |
| برخی بناهای مهم | ویرانههای قلعهای نورمانی، کلیسای جامع (تأسیس در ۱۹۳۶ و تقدیس در ۱۹۶۱) و محوطه اصلی دانشگاه سارِی (۱۹۶۶) |
| بخش | ساری |
گیلْفورْد (Guildford)
شهر و مرکز کاونتی (بخش)[۱] ساری[۲] (از ۱۲۵۷م)، در جنوب شرقی انگلستان، کنار رود وِی[۳]، به فاصلۀ ۴۸کیلومتری جنوب غربی لندن. جمعیت آن 77,057 نفر است (۲۰۱۱). صنایع آن عبارتاند از ارتباطات راه دور، علوم مهندسی و تولید پلاستیک و دارو. گیلفورد ویرانههای قلعهای نورمانی، کلیسای جامع (تأسیس در ۱۹۳۶ و تقدیس در ۱۹۶۱) و محوطه اصلی دانشگاه سارِی[۴] (۱۹۶۶) را دربر میگیرد. فقط خرابههایی از دروازۀ قلعۀ قرن ۱۲م نورمانی، که زمانی اقامتگاه سلطنتی بود، برجا مانده است. حدود ۸۸۰م آلفرد کبیر[۵] شهر را به برادرزادهاش اتلولف[۶] واگذار کرد و توسعۀ آن بهمنزلۀ مرکز دفاعی و تجاری آغاز شد. گیلفورد تا ۱۱۰۰م ضرابخانۀ سلطنتی بود و نخستین منشور آن به ۱۲۵۷م بازمیگردد. در قرون وسطا مرکز تجارت پشم و در قرن ۱۷ نقطۀ حرکت کشتیها بود. راهآهن در ۱۸۴۵ به این شهر رسید.