مادر (فیلم سینمایی): تفاوت میان نسخه‌ها

نسخهٔ ‏۲ ژوئن ۲۰۲۵، ساعت ۰۵:۵۴

مادر

فیلم بلند سینمایی ساخته‌ی علی حاتمی. حاتمی به عنوان نویسنده و کارگردان این اثر را در سال 1368 تولید کرده است. مادر در هشتمین دوره‌ی جشنواره‌ی فیلم فجر به نمایش درآمد. رقیه چهره‌آزاد و اکبر عبدی برای بازی در این فیلم به ترتیب سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول زن و بهترین بازیگر نقش دوم مرد و عبدالله اسکندری سیمرغ بلورین بهترین چهره‌پردازی را دریافت کردند. اکرم محمدی، فریماه فرجامی و محمدعلی کشاورز نیز نامزد دریافت جایزه از جشنواره شدند.

خلاصه‌ی داستان

پیرزنی که در آسایشگاه سالمندان به سر می‌برد به شش فرزند خود اطلاع می‌دهد که می‌خواهد در لحظات واپسین اعضای متفرقه خانواده را در خانه‌ی‌ قدیمی پدری ببیند. فرزندان که هر کدام با دیگری، به دلیلی، اختلاف دارند به یکدیگر گوشه و کنایه می‌زنند، اما نصایح و مرگ مادر موجب می‌شود که به هم نزدیک شوند. قسمت اول داستان، معرفی است. آشنایان دیروز این خانه در اثر سالها دوری به دشواری می‌توانند نکته‌ای را بیابند تا درآن خصوص گفت و شنود کنند و همدل شوند. اما حاتمی، این بخش از فیلم را به خوبی برگزار کرده. به این ترتیب که دو به دو در فرزندان ارتباط ایجاد کرده و از رهگذر این ارتباط‌های دو نفره ماجرا را روایت می‌کند. برای مثال ارتباط محمدعلی کشاورز و اکبر عبدی یا ارتباط فریماه فرجامی با امین تارخ. در قسمت دوم ارتباط‌ها گسترش می‌یابد و فرصتی به دست می‌آید تا اهل خانه خود را بجویند و بیننده نیز بداند که اینان چه بوده‌اند و چرا غریبه و ناآشنا شده‌اند و کدام خواسته‌ی آنها در گذشته بی‌جواب مانده است. مادر در درونش می‌داند که جمعه شب خواهد مرد و ماجرای فیلم از روز شنبه آغاز می‌شود. مادر و فرزندانش یک هفته فرصت دارند تا درونشان را تخلیه کنند، دوباره به هم دلبسته و وابسته شوند و از آخرین فرصتشان برای بهره‌مندی از مهر مادر و اگر فرصت کنند مهرورزی به او استفاده کنند. در انتهای فیلم که همگی در یک اتاق جمع شده‌اند و اکبر عبدی با اشک و حسرت جمله‌ی «مادر مرد» را تکرار می‌کند، گویی این فرصت از دست نرفته است.

عوامل فیلم

کارگردان: علی حاتمی

تهیه‌کننده: مرتضی شایسته

نویسنده: علی حاتمی

بازیگران: رقیه چهره‌آزاد، محمدعلی کشاورز، فریماه فرجامی، امین تارخ، حمید جبلی، اکبر عبدی، جمشید هاشم‌پور، اکرم محمدی

مدیر فیلم‌برداری: محمود کلاری

تدوین: حسن حسندوست

موسیقی: ارسلان کامکار

cinema-theatre

@@ خط ۳: / خط ۳: @@
-فیلم بلند سینمایی ساخته‌ی علی حاتمی. حاتمی به عنوان نویسنده و کارگردان این اثر را در سال 1368 تولید کرده است. مادر در [[هشتمین دوره جشنواره فیلم فجر|هشتمین دوره‌ی جشنواره‌ی فیلم فجر]] به نمایش درآمد. [[چهره آزاد، رقیه (تهران ۱۲۸۶ـ۱۳۷۳ش)|رقیه چهره‌آزاد]] و [[عبدی، اکبر|اکبر عبدی]] برای بازی در این فیلم به ترتیب سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول زن و بهترین بازیگر نقش دوم مرد و [[اسکندری، عبدالله (تهران ۱۳۲۴ش)|عبدالله اسکندری]] سیمرغ بلورین بهترین چهره‌پردازی را دریافت کردند. اکرم محمدی، [[فرجامی، فریماه (تهران ۱۳۳۱ش)|فریماه فرجامی]] و [[کشاورز، محمدعلی|محمدعلی کشاورز]] نیز نامزد دریافت جایزه از جشنواره شدند.
+فیلم بلند سینمایی ساخته‌ی علی حاتمی. حاتمی به عنوان نویسنده و کارگردان این اثر را در سال 1368 تولید کرده است. مادر در [[هشتمین دوره جشنواره فیلم فجر|هشتمین دوره‌ی جشنواره‌ی فیلم فجر]] به نمایش درآمد. [[چهره آزاد، رقیه (تهران ۱۲۸۶ـ۱۳۷۳ش)|رقیه چهره‌آزاد]] و [[عبدی، اکبر|اکبر عبدی]] برای بازی در این فیلم به ترتیب سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول زن و بهترین بازیگر نقش دوم مرد و [[اسکندری، عبدالله (تهران ۱۳۲۴ش)|عبدالله اسکندری]] سیمرغ بلورین بهترین چهره‌پردازی را دریافت کردند. اکرم محمدی، [[فرجامی، فریماه|فریماه فرجامی]] و [[کشاورز، محمدعلی|محمدعلی کشاورز]] نیز نامزد دریافت جایزه از جشنواره شدند.
 '''خلاصه‌ی داستان'''
-پیرزنی كه در آسایشگاه سالمندان به سر می‌برد به شش فرزند خود اطلاع می‌دهد كه می‌خواهد در لحظات واپسین اعضای متفرقه خانواده را در خانه‌ی‌ قدیمی پدری ببیند. فرزندان كه هر كدام با دیگری، به دلیلی، اختلاف دارند به یكدیگر گوشه و كنایه می‌زنند، اما نصایح و مرگ مادر موجب می‌شود كه به هم نزدیك شوند. قسمت اول داستان، معرفی است. آشنایان دیروز این خانه در اثر سالها دوری به دشواری می‌توانند نکته‌ای را بیابند تا درآن خصوص گفت و شنود کنند و همدل شوند. اما حاتمی، این بخش از فیلم را به خوبی برگزار کرده. به این ترتیب که دو به دو در فرزندان ارتباط ایجاد کرده و از رهگذر این ارتباط‌های دو نفره ماجرا را روایت می‌کند. برای مثال ارتباط محمدعلی کشاورز و اکبر عبدی یا ارتباط فریماه فرجامی با امین تارخ. در قسمت دوم ارتباط‌ها گسترش می‌یابد و فرصتی به دست می‌آید تا اهل خانه خود را بجویند و بیننده نیز بداند که اینان چه بوده‌اند و چرا غریبه و ناآشنا شده‌اند و کدام خواسته‌ی آنها در گذشته بی‌جواب مانده است. مادر در درونش می‌داند که جمعه شب خواهد مرد و ماجرای فیلم از روز شنبه آغاز می‌شود. مادر و فرزندانش یک هفته فرصت دارند تا درونشان را تخلیه کنند، دوباره به هم دلبسته و وابسته شوند و از آخرین فرصتشان برای بهره‌مندی از مهر مادر و اگر فرصت کنند مهرورزی به او استفاده کنند. در انتهای فیلم که همگی در یک اتاق جمع شده‌اند و اکبر عبدی با اشک و حسرت جمله‌ی «مادر مرد» را تکرار می‌کند، گویی این فرصت از دست نرفته است.
+پیرزنی که در آسایشگاه سالمندان به سر می‌برد به شش فرزند خود اطلاع می‌دهد که می‌خواهد در لحظات واپسین اعضای متفرقه خانواده را در خانه‌ی‌ قدیمی پدری ببیند. فرزندان که هر کدام با دیگری، به دلیلی، اختلاف دارند به یکدیگر گوشه و کنایه می‌زنند، اما نصایح و مرگ مادر موجب می‌شود که به هم نزدیک شوند. قسمت اول داستان، معرفی است. آشنایان دیروز این خانه در اثر سالها دوری به دشواری می‌توانند نکته‌ای را بیابند تا درآن خصوص گفت و شنود کنند و همدل شوند. اما حاتمی، این بخش از فیلم را به خوبی برگزار کرده. به این ترتیب که دو به دو در فرزندان ارتباط ایجاد کرده و از رهگذر این ارتباط‌های دو نفره ماجرا را روایت می‌کند. برای مثال ارتباط محمدعلی کشاورز و اکبر عبدی یا ارتباط فریماه فرجامی با امین تارخ. در قسمت دوم ارتباط‌ها گسترش می‌یابد و فرصتی به دست می‌آید تا اهل خانه خود را بجویند و بیننده نیز بداند که اینان چه بوده‌اند و چرا غریبه و ناآشنا شده‌اند و کدام خواسته‌ی آنها در گذشته بی‌جواب مانده است. مادر در درونش می‌داند که جمعه شب خواهد مرد و ماجرای فیلم از روز شنبه آغاز می‌شود. مادر و فرزندانش یک هفته فرصت دارند تا درونشان را تخلیه کنند، دوباره به هم دلبسته و وابسته شوند و از آخرین فرصتشان برای بهره‌مندی از مهر مادر و اگر فرصت کنند مهرورزی به او استفاده کنند. در انتهای فیلم که همگی در یک اتاق جمع شده‌اند و اکبر عبدی با اشک و حسرت جمله‌ی «مادر مرد» را تکرار می‌کند، گویی این فرصت از دست نرفته است.