تناولی، پرویز: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
جز (Mohammadi3 صفحهٔ تناولی، پرویز (تهران ۱۳۱۶ش) را بدون برجای‌گذاشتن تغییرمسیر به تناولی، پرویز منتقل کرد)
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۱: خط ۱:


تَناوُلی، پرویز (تهران ۱۳۱۶ش)<br>
تَناوُلی، پرویز (تهران ۱۳۱۶ش)<br>
[[پرونده: 14223100-1.jpg | بندانگشتی|تَناوُلي، پرويز]][[پرونده: 14223100.jpg | بندانگشتی|تَناوُلي، پرويز]]
{{جعبه زندگینامه
{{جعبه زندگینامه
|عنوان =پرویز تناولی
|عنوان =پرویز تناولی
خط ۱۴: خط ۱۳:
|ملیت=ایرانی
|ملیت=ایرانی
|محل زندگی=
|محل زندگی=
|تحصیلات و محل تحصیل=کارارا و آکادمی بررا، میلان، نزد مارینو مارینی (۱۹۵۸ـ۱۹۶۰)
|تحصیلات و محل تحصیل=کارارا و آکادمی بررا، میلان، نزد مارینو مارینی (۱۹۵۸ـ۱۹۶۰م)
| شغل و تخصص اصلی =مجسمه ساز
| شغل و تخصص اصلی =مجسمه ساز
|شغل و تخصص های دیگر=
|شغل و تخصص های دیگر=
|سبک =
|سبک =
|مکتب =
|مکتب =
|سمت =مدرس کالج هنرها و طراحی مینیاپولیس (۱۹۶۲ـ۱۹۶۳) و دانشگاه تهران (۱۳۴۳ش)
|سمت =مدرس کالج هنرها و طراحی مینیاپولیس (۱۹۶۲ـ۱۹۶۳م) و دانشگاه تهران (۱۳۴۳ش)
|جوایز و افتخارات =
|جوایز و افتخارات =
|آثار =مجموعه هیچ (۱۳۳۹-۱۳۴۹ش)؛ مجموعه قفل؛ مجموعه دیوار  
|آثار =مجموعه هیچ (۱۳۳۹-۱۳۴۹ش)؛ مجموعه قفل؛ مجموعه دیوار  
خط ۲۹: خط ۲۸:
|پست تخصصی =
|پست تخصصی =
|باشگاه =
|باشگاه =
}}<p>مجسمه‌ساز ایرانی. با مواد و مصالح مختلف، و در ابعاد گوناگون مجسمه ساخته، و از اسلوب‌های مختلف بهره برده است. در آثار سه‌بعدی‌اش، با درونمایه‌های دینی طبع‌آزمایی کرد، و در ایجاد مکتب سقاخانه نقش داشت. در ۱۳۳۹ش خلق مجموعۀ ''هیچ'' را آغاز کرد، و تا دهۀ ۱۳۴۹ش آن‌را پی‌گرفت؛ این مجموعه اعتراضی در برابر کارهای تقلیدی بود، و بسیار شهرت یافت. سپس مجموعۀ ''قفل'' را پدیدآورد؛ در برخی از آثار این مجموعه، قفل‌ها با اندام آدمی درهم تنیده‌اند. بعدها با تأثیر از فرهاد کوه‌کن، مجسمه‌ساز اساطیری پیش از اسلام، مجموعۀ ''دیوار'' را خلق کرد. ایجاز، مهارت، دقّت، و پرداخت عالیِ نقش‌برجسته‌هایش، و نیز چکیده‌نمایی و طراحی موشکافانۀ مجسمه‌هایش، از نگاه خلاق، و توجه او به مهارت و استادکاری نشان دارند. در هنرستان هنرهای زیبا، و بعد در ایتالیا، ابتدا در کارارا و سپس در آکادمی بررا، میلان، نزد مارینو مارینی، (۱۹۵۸ـ۱۹۶۰) هنر آموخت. در کالج هنرها و طراحی مینیاپولیس (۱۹۶۲ـ۱۹۶۳)، و دانشگاه تهران (۱۳۴۳ش) به‌تدریس پرداخت. در ۱۳۳۹ش آتلیۀ کبود را با نمایش آثار مارکو گریگوریان، سهراب سپهری، بیژن صفّاری، و حسین زنده‌رودی افتتاح کرد. نمایش سراسری آثار هنرمندان ایرانی را در امریکا ـ نخست در مینیسوتا (۱۹۶۱) ـ ترتیب داد. در ۱۳۴۶ش همراه با کامران دیبا و رکسانا صبا، کافۀ هنرمندان با نام رشت ۲۹، و سپس همراه با محصص، سپهری، سعیدی، و زنده‌رودی، کلوپ ۵ را تأسیس کرد. انجمن فرش تهران را در ۱۳۵۲ش بنیاد نهاد، و از فرش‌های ایلی ایران چندین نمایش سراسری ترتیب داد. نمایشگاه مجموعه قفل‌های ایرانی، و نمایشگاه اخیرش از آثار فلزی در موزۀ اشمولین، آکسفورد (۲۰۰۰) برگزار شد. در تهران و ونکوور زندگی و هنرآفرینی می‌کند.</p>
}}
[[پرونده:14223100-4.jpg|بندانگشتی|پرویز تناولی]]
<p>مجسمه‌ساز ایرانی. با مواد و مصالح مختلف، و در ابعاد گوناگون مجسمه ساخته، و از اسلوب‌های مختلف بهره برده است. در آثار سه‌بعدی‌اش، با درونمایه‌های دینی طبع‌آزمایی کرد، و در ایجاد مکتب سقاخانه نقش داشت. در ۱۳۳۹ش خلق مجموعۀ ''هیچ'' را آغاز کرد، و تا دهۀ ۱۳۴۹ش آن‌را پی‌گرفت؛ این مجموعه اعتراضی در برابر کارهای تقلیدی بود، و بسیار شهرت یافت. سپس مجموعۀ ''قفل'' را پدیدآورد؛ در برخی از آثار این مجموعه، قفل‌ها با اندام آدمی درهم تنیده‌اند. بعدها با تأثیر از فرهاد کوه‌کن، مجسمه‌ساز اساطیری پیش از اسلام، مجموعۀ ''دیوار'' را خلق کرد. ایجاز، مهارت، دقّت، و پرداخت عالیِ نقش‌برجسته‌هایش، و نیز چکیده‌نمایی و طراحی موشکافانۀ مجسمه‌هایش، از نگاه خلاق، و توجه او به مهارت و استادکاری نشان دارند. در هنرستان هنرهای زیبا، و بعد در [[ایتالیا]]، ابتدا در [[کارارا]] و سپس در آکادمی بررا، [[میلان]]، نزد [[مارینی، مارینو (۱۹۰۱ـ۱۹۸۰)|مارینو مارینی]]، (۱۹۵۸ـ۱۹۶۰م) هنر آموخت. در کالج هنرها و طراحی مینیاپولیس (۱۹۶۲ـ۱۹۶۳م)، و [[دانشگاه تهران]] (۱۳۴۳ش) به‌تدریس پرداخت. در ۱۳۳۹ش آتلیۀ کبود را با نمایش آثار [[گریگوریان، مارکو (ارمنستان ۱۳۰۴ـ همان جا ۱۳۸۶ش)|مارکو گریگوریان]]، [[سپهری، سهراب (کاشان ۱۳۰۷ـ تهران ۱۳۵۹ش)|سهراب سپهری]]، [[صفاری، بیژن|بیژن صفّاری]]، و [[زنده رودی، حسین|حسین زنده‌رودی]] افتتاح کرد. نمایش سراسری آثار هنرمندان ایرانی را در [[امریکا، ایالات متحده|امریکا]] ـ نخست در مینیسوتا (۱۹۶۱م) ـ ترتیب داد. در ۱۳۴۶ش همراه با [[کامران دیبا]] و رکسانا صبا، کافۀ هنرمندان با نام رشت ۲۹، و سپس همراه با [[محصص، بهمن (رشت ۱۳۱۰ ـ رم ۱۳۸۹ش)|محصص]]، [[سپهری، سهراب (کاشان ۱۳۰۷ـ تهران ۱۳۵۹ش)|سپهری]]، سعیدی، و زنده‌رودی، کلوپ ۵ را تأسیس کرد. انجمن فرش تهران را در ۱۳۵۲ش بنیاد نهاد، و از فرش‌های ایلی ایران چندین نمایش سراسری ترتیب داد. نمایشگاه مجموعه قفل‌های ایرانی، و نمایشگاه اخیرش از آثار فلزی در موزۀ اشمولین، آکسفورد (۲۰۰۰م) برگزار شد. در تهران و [[ونکوور، شهر|ونکوور]] زندگی و هنرآفرینی می‌کند.</p>
<br><!--14223100-->
<br><!--14223100-->
[[رده:نگارگری و مجسمه سازی ایران]]
[[رده:نگارگری و مجسمه سازی ایران]]
[[رده:(نگارگری و مجسمه سازی ایران)اشخاص و آثار]]
[[رده:(نگارگری و مجسمه سازی ایران)اشخاص و آثار]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۲ اوت ۲۰۲۵، ساعت ۰۵:۴۰

تَناوُلی، پرویز (تهران ۱۳۱۶ش)

پرویز تناولی
زادروز تهران ۱۳۱۶ش
ملیت ایرانی
تحصیلات و محل تحصیل کارارا و آکادمی بررا، میلان، نزد مارینو مارینی (۱۹۵۸ـ۱۹۶۰م)
شغل و تخصص اصلی مجسمه ساز
سمت مدرس کالج هنرها و طراحی مینیاپولیس (۱۹۶۲ـ۱۹۶۳م) و دانشگاه تهران (۱۳۴۳ش)
آثار مجموعه هیچ (۱۳۳۹-۱۳۴۹ش)؛ مجموعه قفل؛ مجموعه دیوار
گروه مقاله نگارگری و مجسمه سازی ایران
پرویز تناولی

مجسمه‌ساز ایرانی. با مواد و مصالح مختلف، و در ابعاد گوناگون مجسمه ساخته، و از اسلوب‌های مختلف بهره برده است. در آثار سه‌بعدی‌اش، با درونمایه‌های دینی طبع‌آزمایی کرد، و در ایجاد مکتب سقاخانه نقش داشت. در ۱۳۳۹ش خلق مجموعۀ هیچ را آغاز کرد، و تا دهۀ ۱۳۴۹ش آن‌را پی‌گرفت؛ این مجموعه اعتراضی در برابر کارهای تقلیدی بود، و بسیار شهرت یافت. سپس مجموعۀ قفل را پدیدآورد؛ در برخی از آثار این مجموعه، قفل‌ها با اندام آدمی درهم تنیده‌اند. بعدها با تأثیر از فرهاد کوه‌کن، مجسمه‌ساز اساطیری پیش از اسلام، مجموعۀ دیوار را خلق کرد. ایجاز، مهارت، دقّت، و پرداخت عالیِ نقش‌برجسته‌هایش، و نیز چکیده‌نمایی و طراحی موشکافانۀ مجسمه‌هایش، از نگاه خلاق، و توجه او به مهارت و استادکاری نشان دارند. در هنرستان هنرهای زیبا، و بعد در ایتالیا، ابتدا در کارارا و سپس در آکادمی بررا، میلان، نزد مارینو مارینی، (۱۹۵۸ـ۱۹۶۰م) هنر آموخت. در کالج هنرها و طراحی مینیاپولیس (۱۹۶۲ـ۱۹۶۳م)، و دانشگاه تهران (۱۳۴۳ش) به‌تدریس پرداخت. در ۱۳۳۹ش آتلیۀ کبود را با نمایش آثار مارکو گریگوریان، سهراب سپهری، بیژن صفّاری، و حسین زنده‌رودی افتتاح کرد. نمایش سراسری آثار هنرمندان ایرانی را در امریکا ـ نخست در مینیسوتا (۱۹۶۱م) ـ ترتیب داد. در ۱۳۴۶ش همراه با کامران دیبا و رکسانا صبا، کافۀ هنرمندان با نام رشت ۲۹، و سپس همراه با محصص، سپهری، سعیدی، و زنده‌رودی، کلوپ ۵ را تأسیس کرد. انجمن فرش تهران را در ۱۳۵۲ش بنیاد نهاد، و از فرش‌های ایلی ایران چندین نمایش سراسری ترتیب داد. نمایشگاه مجموعه قفل‌های ایرانی، و نمایشگاه اخیرش از آثار فلزی در موزۀ اشمولین، آکسفورد (۲۰۰۰م) برگزار شد. در تهران و ونکوور زندگی و هنرآفرینی می‌کند.