مطوی، محمدالعروسی: تفاوت میان نسخهها
Mohammadi3 (بحث | مشارکتها) جز (Mohammadi3 صفحهٔ مطوی، محمدالعروسی (مطویه تونس ۱۹۲۰) را بدون برجایگذاشتن تغییرمسیر به مطوی، محمدالعروسی منتقل کرد) |
Mohammadi3 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
مَطْوی، محمّدالْعَروسی (مَطویه تونس ۱۹۲۰)<br> | مَطْوی، محمّدالْعَروسی (مَطویه تونس ۱۹۲۰-۲۰۰۵م)<br> | ||
<p>نویسنده و شاعر و دولتمرد تونسی. مدرس دانشگاه زیتون، مشاور فرهنگی در قاهره، کاردار تونس در بغداد و سفیر این کشور در عربستان سعودی بوده است. مدتی رئیس دانشکدۀ الهیات و نمایندۀ مجلس بود. مطوی بنیادگذار مجلۀ ''قصص''، و نیز باشگاه نویسندگان داستانهای کوتاه در ۱۹۶۴ و از ۱۹۸۱ تا ۱۹۹۱ رئیس اتحادیۀ نویسندگان تونس بود. تصحیح و تحشیۀ چند متن کلاسیک، چند داستان کودکان، یک نمایشنامه، دو مجموعۀ شعر و سه رمان از وی بهچاپ رسیده است. رمانهای او به نامهای از ''قربانیها'' (۱۹۵۶)، ''حلیمه'' (۱۹۵۶) و ''توت تلخ'' (۱۹۶۷) از نمونههای مهم داستانهای واقعگرایانه در تونس بهشمار میآید.</p> | <p>نویسنده و شاعر و دولتمرد تونسی. مدرس دانشگاه زیتون، مشاور فرهنگی در قاهره، کاردار تونس در بغداد و سفیر این کشور در عربستان سعودی بوده است. مدتی رئیس دانشکدۀ الهیات و نمایندۀ مجلس بود. مطوی بنیادگذار مجلۀ ''قصص''، و نیز باشگاه نویسندگان داستانهای کوتاه در ۱۹۶۴ و از ۱۹۸۱ تا ۱۹۹۱ رئیس اتحادیۀ نویسندگان تونس بود. تصحیح و تحشیۀ چند متن کلاسیک، چند داستان کودکان، یک نمایشنامه، دو مجموعۀ شعر و سه رمان از وی بهچاپ رسیده است. رمانهای او به نامهای از ''قربانیها'' (۱۹۵۶)، ''حلیمه'' (۱۹۵۶) و ''توت تلخ'' (۱۹۶۷) از نمونههای مهم داستانهای واقعگرایانه در تونس بهشمار میآید.</p> | ||
<br><!--38322200--> | <br><!--38322200--> | ||
[[رده:ادبیات عرب]] | [[رده:ادبیات عرب]] | ||
[[رده:(ادبیات عرب)آثار و اشخاص]] | [[رده:(ادبیات عرب)آثار و اشخاص]] | ||
نسخهٔ ۲۸ اوت ۲۰۲۵، ساعت ۱۸:۳۷
مَطْوی، محمّدالْعَروسی (مَطویه تونس ۱۹۲۰-۲۰۰۵م)
نویسنده و شاعر و دولتمرد تونسی. مدرس دانشگاه زیتون، مشاور فرهنگی در قاهره، کاردار تونس در بغداد و سفیر این کشور در عربستان سعودی بوده است. مدتی رئیس دانشکدۀ الهیات و نمایندۀ مجلس بود. مطوی بنیادگذار مجلۀ قصص، و نیز باشگاه نویسندگان داستانهای کوتاه در ۱۹۶۴ و از ۱۹۸۱ تا ۱۹۹۱ رئیس اتحادیۀ نویسندگان تونس بود. تصحیح و تحشیۀ چند متن کلاسیک، چند داستان کودکان، یک نمایشنامه، دو مجموعۀ شعر و سه رمان از وی بهچاپ رسیده است. رمانهای او به نامهای از قربانیها (۱۹۵۶)، حلیمه (۱۹۵۶) و توت تلخ (۱۹۶۷) از نمونههای مهم داستانهای واقعگرایانه در تونس بهشمار میآید.