خرمشاهی، محمد: تفاوت میان نسخهها
Mohammadi3 (بحث | مشارکتها) جز (Mohammadi3 صفحهٔ خرمشاهی، محمد (ساوه ۱۳۰۰ش) را بدون برجایگذاشتن تغییرمسیر به خرمشاهی، محمد منتقل کرد) |
Mohammadi3 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
[[پرونده:19045700.jpg|جایگزین=محمد خرمشاهی|بندانگشتی|محمد خرمشاهی]] | [[پرونده:19045700.jpg|جایگزین=محمد خرمشاهی|بندانگشتی|محمد خرمشاهی]] | ||
محمد | محمد خرمشاهی (ساوه ۱۳۰۰ش- ۲۳ فروردین ۱۳۹۶ش)<br> | ||
<p>شاعر طنزپرداز ایرانی. تحصیلات خود را در زادگاهش و تهران انجام داد و از آغاز نوجوانی به سرودن شعر پرداخت. او از پیشکسوتان طنز معاصر ایران است و با اسامی مستعار بسیاری چون گل مولا، درویش، مرشد، عمویادگار، مرد میدان (مرد میدون) و ولد چموش آثار طنزآمیز خود را نوشته است. علاوه بر آن بیش از ۲هزار لطیفه نیز ساخته و پرداخته است. بیشتر آثار او در مجلههای ''تهران مصور'' و ''امید ایران'' و بیش از همه در ''توفیق فکاهی'' بهچاپ رسیده است. از آثار اوست: ''دنیای شادی ما''؛ ''شیخ شنگول''.</p> | <p>شاعر طنزپرداز ایرانی. تحصیلات خود را در زادگاهش و تهران انجام داد و از آغاز نوجوانی به سرودن شعر پرداخت. او از پیشکسوتان طنز معاصر ایران است و با اسامی مستعار بسیاری چون گل مولا، درویش، مرشد، عمویادگار، مرد میدان (مرد میدون) و ولد چموش آثار طنزآمیز خود را نوشته است. علاوه بر آن بیش از ۲هزار لطیفه نیز ساخته و پرداخته است. بیشتر آثار او در مجلههای ''تهران مصور'' و ''امید ایران'' و بیش از همه در ''توفیق فکاهی'' بهچاپ رسیده است. از آثار اوست: ''دنیای شادی ما''؛ ''شیخ شنگول''.</p> | ||
وی در در سن ۱۰۶ سالگی بر اثر سکتهی مغزی درگذشت. | |||
<br><!--19045700--> | |||
---- | ---- | ||
[[رده:ادبیات فارسی]] | [[رده:ادبیات فارسی]] | ||
[[رده:ادبیات معاصر - اشخاص]] | [[رده:ادبیات معاصر - اشخاص]] | ||
نسخهٔ ۲۹ اوت ۲۰۲۵، ساعت ۱۹:۳۸
محمد خرمشاهی (ساوه ۱۳۰۰ش- ۲۳ فروردین ۱۳۹۶ش)
شاعر طنزپرداز ایرانی. تحصیلات خود را در زادگاهش و تهران انجام داد و از آغاز نوجوانی به سرودن شعر پرداخت. او از پیشکسوتان طنز معاصر ایران است و با اسامی مستعار بسیاری چون گل مولا، درویش، مرشد، عمویادگار، مرد میدان (مرد میدون) و ولد چموش آثار طنزآمیز خود را نوشته است. علاوه بر آن بیش از ۲هزار لطیفه نیز ساخته و پرداخته است. بیشتر آثار او در مجلههای تهران مصور و امید ایران و بیش از همه در توفیق فکاهی بهچاپ رسیده است. از آثار اوست: دنیای شادی ما؛ شیخ شنگول.
وی در در سن ۱۰۶ سالگی بر اثر سکتهی مغزی درگذشت.