پژمان، احمد: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳۵: | خط ۳۵: | ||
احمد پژمان در دهههای آخر زندگیاش در امریکا و ایران زندگی میکرد. وی پس از چند هفته بیماری در لس آنجلس درگذشت. | احمد پژمان در دهههای آخر زندگیاش در امریکا و ایران زندگی میکرد. وی پس از چند هفته بیماری در لس آنجلس درگذشت. | ||
سبک موسیقی پژمان را تلفیقی از موسیقی محلی، موسیقی ردیف، سازهای ایرانی، همراه با هارمونی، کنترپوان، ارکستراسیون و سایر تکنیکهای موسیقی غرب میدانند. او آثار گوناگونی برای ارکستر سمفونیک، ارکستر مجلسی، پیانو، گروه کر، آواز، و موسیقی فیلم آهنگسازی کرده است که برخی از این آثار با همراهی [[ارکستر سمفونیک تهران]] و بسیاری دیگر توسط ارکسترهای معتبر خارجی اجرا شدهاند. | سبک موسیقی پژمان را تلفیقی از موسیقی محلی، موسیقی ردیف، سازهای ایرانی، همراه با هارمونی، کنترپوان، ارکستراسیون و سایر تکنیکهای موسیقی غرب میدانند. او آثار گوناگونی برای ارکستر سمفونیک، ارکستر مجلسی، پیانو، گروه کر، آواز، و موسیقی فیلم آهنگسازی کرده است که برخی از این آثار با همراهی [[ارکستر سمفونیک تهران]] و بسیاری دیگر توسط ارکسترهای معتبر خارجی (در کشورهایی چون اتریش، انگلستان، لهستان، بلژیک، آلمان، آفریقای جنوبی و آمریکا) اجرا شدهاند. علاوه بر این، وی برای خوانندگان موسیقی پاپ ایرانی نیز کار آهنگسازی یا تنظیم آهنگ کرده است. همکاری او با کارگردانان سینما ۲ سیمرغ بلورینِ جشنواره فیلم فجر و ۴ تندیس زرینِ جشن بزرگ سینمای ایران را برایش به ارمغان آورده است: سیمرغ بلورین بهترین موسیقی متن از هجدهمین دوره جشنواره فیلم فجر برای فیلم ''بوی کافور، عطر یاس'' (۱۳۷۸)؛ سیمرغ بلورین بهترین موسیقی متن از نوزدهمین دوره جشنواره فیلم فجر برای فیلم ''باران'' (۱۳۷۹ش)؛ تندیس زرین بهترین موسیقی متن از چهارمین دورهٔ جشن سینمای ایران برای فیلم ''بوی کافور، عطر یاس'' (۱۳۷۹ش)؛ تندیس زرین بهترین موسیقی متن از پنجمین دورهٔ جشن سینمای ایران برای فیلم ''باران'' (۱۳۸۰ش)؛ تندیس زرین بهترین موسیقی متن از نهمین دورهٔ جشن سینمای ایران برای فیلم ''بید مجنون'' (۱۳۸۴ش)؛ تندیس زرین بهترین موسیقی متن از دهمین دورهٔ جشن سینمای ایران برای فیلم ''یک بوس کوچولو'' (۱۳۸۵ش). | ||
<br><!--13128300--> | <br><!--13128300--> | ||
[[رده:موسیقی]] | [[رده:موسیقی]] | ||
[[رده:ایران - اشخاص]] | [[رده:ایران - اشخاص]] | ||
نسخهٔ ۳۰ اوت ۲۰۲۵، ساعت ۰۷:۵۸
پژمان، احمد (لار 18 تیر ۱۳۱۴ - لس آنجلس 7 شهریور 1404ش)
| احمد پژمان | |
|---|---|
| زادروز |
لار ۱۳۱۴ش |
| ملیت | ایرانی |
| تحصیلات و محل تحصیل | آکادمی موسیقی و هنرهای نمایشی وین |
| شغل و تخصص اصلی | آهنگساز |
| آثار | اوروتور پارسیان |
| گروه مقاله | موسیقی |
آهنگساز ایرانی. در آغاز نزد حشمت سنجری به فراگیری ویولن پرداخت و پس از آموختن تئوری موسیقی نزد پرویز منصوری، از حسین ناصحی علوم آهنگسازی را فراگرفت. پژمان نوازندۀ ویولن با ارکستر صبا، به رهبری حسین دهلوی، بود و از ۱۳۴۳ش به مدت پنج سال در آکادمی موسیقی و هنرهای نمایشی وین در اتریش به تحصیل در رشتۀ آهنگسازی پرداخت. در این دوران یکی از آثارش با نام راپسودی را ارکستر رادیو وین اجرا کرد. موسیقی نخستین اپرا به زبان فارسی را نیز او تصنیف کرد که در مراسم گشایش تالار رودکی به اجرا درآمد. چندی نیز به تدریس آهنگسازی در دانشکدۀ هنرهای زیبا، دانشگاه تهران، و هنرستان موسیقی ملی اشتغال داشت و در ۱۳۵۵ش برای تحصیل در رشتۀ موسیقی جاز راهی دانشگاه کلمبیا در امریکا شد. پس از پیروزی انقلاب اسلامی در آن کشور ماندگار شد و به تدریس و ساخت موسیقی فیلم پرداخت. در ۱۳۷۰ش به ایران بازگشت و ضمن ساخت موسیقی فیلم به تدریس در دانشگاه هنر نیز مشغول شد. آثار او عموماً ملهم از موسیقی ایرانی است و در برنامههای گوناگونی در داخل و خارج کشور اجرا شدهاند که از آن جملهاند: اوروتور پارسیان، بالۀ روشنایی، اپرای جشن دهقان، اپرای دلاور سهند و سمندر، افسانه برای کودکان؛ همچنین موسیقی فیلمهای شازده احتجاب و بوی کافور عطر یاس به کارگردانی بهمن فرمانآرا، و کتابهای آهنگهای محلی جنوب ایران، آهنگهای محلی شمال ایران.
احمد پژمان در دهههای آخر زندگیاش در امریکا و ایران زندگی میکرد. وی پس از چند هفته بیماری در لس آنجلس درگذشت.
سبک موسیقی پژمان را تلفیقی از موسیقی محلی، موسیقی ردیف، سازهای ایرانی، همراه با هارمونی، کنترپوان، ارکستراسیون و سایر تکنیکهای موسیقی غرب میدانند. او آثار گوناگونی برای ارکستر سمفونیک، ارکستر مجلسی، پیانو، گروه کر، آواز، و موسیقی فیلم آهنگسازی کرده است که برخی از این آثار با همراهی ارکستر سمفونیک تهران و بسیاری دیگر توسط ارکسترهای معتبر خارجی (در کشورهایی چون اتریش، انگلستان، لهستان، بلژیک، آلمان، آفریقای جنوبی و آمریکا) اجرا شدهاند. علاوه بر این، وی برای خوانندگان موسیقی پاپ ایرانی نیز کار آهنگسازی یا تنظیم آهنگ کرده است. همکاری او با کارگردانان سینما ۲ سیمرغ بلورینِ جشنواره فیلم فجر و ۴ تندیس زرینِ جشن بزرگ سینمای ایران را برایش به ارمغان آورده است: سیمرغ بلورین بهترین موسیقی متن از هجدهمین دوره جشنواره فیلم فجر برای فیلم بوی کافور، عطر یاس (۱۳۷۸)؛ سیمرغ بلورین بهترین موسیقی متن از نوزدهمین دوره جشنواره فیلم فجر برای فیلم باران (۱۳۷۹ش)؛ تندیس زرین بهترین موسیقی متن از چهارمین دورهٔ جشن سینمای ایران برای فیلم بوی کافور، عطر یاس (۱۳۷۹ش)؛ تندیس زرین بهترین موسیقی متن از پنجمین دورهٔ جشن سینمای ایران برای فیلم باران (۱۳۸۰ش)؛ تندیس زرین بهترین موسیقی متن از نهمین دورهٔ جشن سینمای ایران برای فیلم بید مجنون (۱۳۸۴ش)؛ تندیس زرین بهترین موسیقی متن از دهمین دورهٔ جشن سینمای ایران برای فیلم یک بوس کوچولو (۱۳۸۵ش).