صدیقی، ابوالحسن (تهران ۱۲۷۳ـ۱۳۷۴ش): تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۷: | خط ۲۷: | ||
|پست تخصصی = | |پست تخصصی = | ||
|باشگاه = | |باشگاه = | ||
}} | }} | ||
[[پرونده: 27027700- | [[پرونده:27027700-6.jpg|بندانگشتی|ابوالحسن صدیقی]] | ||
صَدیقی، ابوالحسن (تهران ۱۲۷۳ـ۱۳۷۴ش) | |||
[[پرونده:27027700-7.jpg|بندانگشتی|مجسمه خیام اثر ابوالحسن صدیقی]] | |||
<p>مجسمهساز و نقاش ایرانی. بیشتر عمرش را صرف خلق آثار هنری از بزرگان علم، ادب، و هنر کرد. در ۱۲۹۱ش به مدرسۀ صنایع مستظرفه، با سرپرستی [[کمال الملک، محمد (تهران ۱۲۲۷ـ۱۳۱۹ش)|کمالالملک]]، راه یافت. در ۱۲۹۷ش، تعلیم گروهی از شاگردان مدرسۀ صنایع مستظرفه را برعهده گرفت. نیمتنۀ گچی ''سیاه نیزن «حاج مقبل»''، و'' پیرمرد دورهگرد''، از آثار آغازین اوست. در ۱۳۰۷ش به [[فرانسه]] رفت و در دانشکدۀ هنرهای زیبای پاریس به فراگیری نقاشی و مجسمهسازی پرداخت. در ۱۳۱۱ش پس از بازگشت به ایران، مدرسۀ صنایع مستظرفه را دوباره برپا ساخت و سرپرستی آن را، پس از آشتیانی، برعهده گرفت. بعدها در [[دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران|دانشکدۀ هنرهای زیبای دانشگاه تهران]] بهتدریس مجسمهسازی پرداخت. چندین جایزه دریافت کرد که ازجمله عبارتاند از نشان درجۀ یک هنر از سوی دولت فنلاند، نشان و مدال طلای فنلاندیا از دانشکدۀ هنرهای زیبای هلسینکی، [[فنلاند]]، نشان طلا از رئیسجمهوری [[ایتالیا]]، و چندین نشان و مدال دیگر. ازجمله دیگر آثار اوست: ''فرشتۀ عدالت'' (۱۳۲۲ش، کاخ دادگستری)، مجسمۀ ''فردوسی'' (آرامگاه فردوسی در طوس)، مجسمۀ مفرغین ''امیرکبیر'' (ایتالیا) و بسیاری آثار دیگر. علیاکبر صنعتی از نخستین شاگردانش بود.</p> | |||
<br><!--27027700--> | <br><!--27027700--> | ||
[[رده:نگارگری و مجسمه سازی ایران]] | [[رده:نگارگری و مجسمه سازی ایران]] | ||
[[رده:(نگارگری و مجسمه سازی ایران)اشخاص و آثار]] | [[رده:(نگارگری و مجسمه سازی ایران)اشخاص و آثار]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۶ سپتامبر ۲۰۲۵، ساعت ۰۵:۱۵
| ابوالحسن صَدیقی | |
|---|---|
| زادروز |
تهران 1273ش |
| درگذشت | 1374ش |
| ملیت | ایرانی |
| تحصیلات و محل تحصیل | دانشکدۀ هنرهای زیبای پاریس |
| شغل و تخصص اصلی | مجسمهساز |
| شغل و تخصص های دیگر | نقاش |
| آثار | فرشتۀ عدالت (1322ش، کاخ دادگستری)؛ مجسمۀ فردوسی (آرامگاه فردوسی در طوس)؛ مجسمۀ مفرغین امیرکبیر (ایتالیا) |
| گروه مقاله | نگارگری و مجسمهسازی ایران |
| جوایز و افتخارات | نشان درجۀ یک هنر از سوی دولت فنلاند، نشان و مدال طلای فنلاندیا از دانشکدۀ هنرهای زیبای هلسینکی فنلاند، نشان طلا از رئیسجمهوری ایتالیا |
صَدیقی، ابوالحسن (تهران ۱۲۷۳ـ۱۳۷۴ش)
مجسمهساز و نقاش ایرانی. بیشتر عمرش را صرف خلق آثار هنری از بزرگان علم، ادب، و هنر کرد. در ۱۲۹۱ش به مدرسۀ صنایع مستظرفه، با سرپرستی کمالالملک، راه یافت. در ۱۲۹۷ش، تعلیم گروهی از شاگردان مدرسۀ صنایع مستظرفه را برعهده گرفت. نیمتنۀ گچی سیاه نیزن «حاج مقبل»، و پیرمرد دورهگرد، از آثار آغازین اوست. در ۱۳۰۷ش به فرانسه رفت و در دانشکدۀ هنرهای زیبای پاریس به فراگیری نقاشی و مجسمهسازی پرداخت. در ۱۳۱۱ش پس از بازگشت به ایران، مدرسۀ صنایع مستظرفه را دوباره برپا ساخت و سرپرستی آن را، پس از آشتیانی، برعهده گرفت. بعدها در دانشکدۀ هنرهای زیبای دانشگاه تهران بهتدریس مجسمهسازی پرداخت. چندین جایزه دریافت کرد که ازجمله عبارتاند از نشان درجۀ یک هنر از سوی دولت فنلاند، نشان و مدال طلای فنلاندیا از دانشکدۀ هنرهای زیبای هلسینکی، فنلاند، نشان طلا از رئیسجمهوری ایتالیا، و چندین نشان و مدال دیگر. ازجمله دیگر آثار اوست: فرشتۀ عدالت (۱۳۲۲ش، کاخ دادگستری)، مجسمۀ فردوسی (آرامگاه فردوسی در طوس)، مجسمۀ مفرغین امیرکبیر (ایتالیا) و بسیاری آثار دیگر. علیاکبر صنعتی از نخستین شاگردانش بود.