حسینی جلالی، سید محمدرضا: تفاوت میان نسخهها
Mohammadi3 (بحث | مشارکتها) جز (Mohammadi3 صفحهٔ حسینی جلالی، سید محمدرضا (کربلا ۱۳۲۴ش) را بدون برجایگذاشتن تغییرمسیر به حسینی جلالی، سید محمدرضا منتقل کرد) |
Mohammadi3 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه زندگینامه | {{جعبه زندگینامه | ||
|عنوان =سید محمدرضا حسینی جلالی | |عنوان =سید محمدرضا حسینی جلالی | ||
| خط ۱۰: | خط ۷: | ||
|لقب= | |لقب= | ||
|زادروز=کربلا ۱۳۲۴ش | |زادروز=کربلا ۱۳۲۴ش | ||
|تاریخ مرگ= | |تاریخ مرگ=۱۴۰۳ش | ||
|دوره زندگی= | |دوره زندگی= | ||
|ملیت= ایرانی | |ملیت= ایرانی | ||
| خط ۲۹: | خط ۲۶: | ||
|پست تخصصی = | |پست تخصصی = | ||
|باشگاه = | |باشگاه = | ||
}}از محدّثان معاصر شیعه. ساکن و مدرّس در قم. پدرش آیتالله سیدمحسن از ائمۀ جماعت و مدرسان معروف حوزۀ علمیۀ کربلا بود. نَسَبِ او با چندین واسطه به عبیدالله اعرج و از آنجا به امام سجاد (ع) میرسد. مراحل اولیۀ علمی را در زادگاه و نزد پدر آموخت و در ۱۳۷۸ق به حوزۀ علمیه پیوست. نزد استادانی چون شیخ جعفر رشتی درس خواند. در ۱۳۸۴ق به نجف مهاجرت کرد و در حوزۀ علمیۀ این شهر نزد آیتالله شیخ مسلم ملکوتی، آیتالله سید اسدالله مدنی، شیخ صدرا بادکوبی و آیتالله سیدمرتضی موسوی خلخالی تلمذ کرد. آیات عظام امام خمینی (ره) و خویی هم از استادان بزرگ او بودند. در ۱۳۷۵ش به قم مهاجرت و به تدریس علوم اسلامی در حوزۀ علمیۀ قم مشغول شد. مقالات متعددی در مجله ''تراثنا'' و نشریۀ ''علومالحدیث'' نگاشته است. آثار دیگر او عبارتاند از ''تدوین'' ''السنةالشریفة''؛ ''جهادالامام السّجاد''؛ ''الحسین علیه السلام سمانه و سیرته''؛ ''المنهجالرجالی سیدالطائفةالبروجردی''؛ تصحیح متون کهن چون ''تاریخ اهلالبیت'' (منسوب به نصرالجهضمی متوفی ۲۵۰ق)؛ ''تفسیر الحِبَری'' ( -۲۸۱ق)؛ ''الامامة و التبصرة من الحیرة'' (از علی بن بابویه، - ۳۲۹ق)؛ ''رسالة ابی غالب الزُراری'' ( -۳۶۸ق)؛ ''الحکایات و النکت'' (از شیخ مفید، - ۴۱۳ق)؛ ''الرّجال لابن الغضائری''. بخشی از این آثار به فارسی ترجمه شده است. اینک در قم به تدریس و تحقیق، بهویژه در علمالحدیث، اشتغال دارد. | }}حسینی جلالی، سید محمدرضا (کربلا ۱۳۲۴-۱۴۰۳ش)<br> | ||
از محدّثان معاصر شیعه. ساکن و مدرّس در قم. پدرش آیتالله سیدمحسن از ائمۀ جماعت و مدرسان معروف حوزۀ علمیۀ کربلا بود. نَسَبِ او با چندین واسطه به عبیدالله اعرج و از آنجا به امام سجاد (ع) میرسد. مراحل اولیۀ علمی را در زادگاه و نزد پدر آموخت و در ۱۳۷۸ق به حوزۀ علمیه پیوست. نزد استادانی چون شیخ جعفر رشتی درس خواند. در ۱۳۸۴ق به نجف مهاجرت کرد و در حوزۀ علمیۀ این شهر نزد آیتالله شیخ مسلم ملکوتی، آیتالله سید اسدالله مدنی، شیخ صدرا بادکوبی و آیتالله سیدمرتضی موسوی خلخالی تلمذ کرد. آیات عظام امام خمینی (ره) و خویی هم از استادان بزرگ او بودند. در ۱۳۷۵ش به قم مهاجرت و به تدریس علوم اسلامی در حوزۀ علمیۀ قم مشغول شد. مقالات متعددی در مجله ''تراثنا'' و نشریۀ ''علومالحدیث'' نگاشته است. آثار دیگر او عبارتاند از ''تدوین'' ''السنةالشریفة''؛ ''جهادالامام السّجاد''؛ ''الحسین علیه السلام سمانه و سیرته''؛ ''المنهجالرجالی سیدالطائفةالبروجردی''؛ تصحیح متون کهن چون ''تاریخ اهلالبیت'' (منسوب به نصرالجهضمی متوفی ۲۵۰ق)؛ ''تفسیر الحِبَری'' ( -۲۸۱ق)؛ ''الامامة و التبصرة من الحیرة'' (از علی بن بابویه، - ۳۲۹ق)؛ ''رسالة ابی غالب الزُراری'' ( -۳۶۸ق)؛ ''الحکایات و النکت'' (از شیخ مفید، - ۴۱۳ق)؛ ''الرّجال لابن الغضائری''. بخشی از این آثار به فارسی ترجمه شده است. اینک در قم به تدریس و تحقیق، بهویژه در علمالحدیث، اشتغال دارد. | |||
<br><!--18064200--> | <br><!--18064200--> | ||
[[رده:دین اسلام]] | [[رده:دین اسلام]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۶ سپتامبر ۲۰۲۵، ساعت ۰۵:۱۴
| سید محمدرضا حسینی جلالی | |
|---|---|
| زادروز |
کربلا ۱۳۲۴ش |
| درگذشت | ۱۴۰۳ش |
| ملیت | ایرانی |
| تحصیلات و محل تحصیل | حوزه علمیه قم و نجف |
| شغل و تخصص اصلی | محدث |
| سمت | مدرس علوم اسلامی در حوزه علمیه قم |
| آثار | تدوین السنه الشریفه، جهادالامام السجاد،الحسین علیه السلام سمانه و سیرته |
| خویشاوندان سرشناس | آیت الله سیدمحسن (پدر) |
حسینی جلالی، سید محمدرضا (کربلا ۱۳۲۴-۱۴۰۳ش)
از محدّثان معاصر شیعه. ساکن و مدرّس در قم. پدرش آیتالله سیدمحسن از ائمۀ جماعت و مدرسان معروف حوزۀ علمیۀ کربلا بود. نَسَبِ او با چندین واسطه به عبیدالله اعرج و از آنجا به امام سجاد (ع) میرسد. مراحل اولیۀ علمی را در زادگاه و نزد پدر آموخت و در ۱۳۷۸ق به حوزۀ علمیه پیوست. نزد استادانی چون شیخ جعفر رشتی درس خواند. در ۱۳۸۴ق به نجف مهاجرت کرد و در حوزۀ علمیۀ این شهر نزد آیتالله شیخ مسلم ملکوتی، آیتالله سید اسدالله مدنی، شیخ صدرا بادکوبی و آیتالله سیدمرتضی موسوی خلخالی تلمذ کرد. آیات عظام امام خمینی (ره) و خویی هم از استادان بزرگ او بودند. در ۱۳۷۵ش به قم مهاجرت و به تدریس علوم اسلامی در حوزۀ علمیۀ قم مشغول شد. مقالات متعددی در مجله تراثنا و نشریۀ علومالحدیث نگاشته است. آثار دیگر او عبارتاند از تدوین السنةالشریفة؛ جهادالامام السّجاد؛ الحسین علیه السلام سمانه و سیرته؛ المنهجالرجالی سیدالطائفةالبروجردی؛ تصحیح متون کهن چون تاریخ اهلالبیت (منسوب به نصرالجهضمی متوفی ۲۵۰ق)؛ تفسیر الحِبَری ( -۲۸۱ق)؛ الامامة و التبصرة من الحیرة (از علی بن بابویه، - ۳۲۹ق)؛ رسالة ابی غالب الزُراری ( -۳۶۸ق)؛ الحکایات و النکت (از شیخ مفید، - ۴۱۳ق)؛ الرّجال لابن الغضائری. بخشی از این آثار به فارسی ترجمه شده است. اینک در قم به تدریس و تحقیق، بهویژه در علمالحدیث، اشتغال دارد.