لوکوک، پیر: تفاوت میان نسخهها
Mohammadi3 (بحث | مشارکتها) جز (Mohammadi3 صفحهٔ لوکوک، پیر (۱۹۳۹) را بدون برجایگذاشتن تغییرمسیر به لوکوک، پیر منتقل کرد) |
Mohammadi3 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
لوکوک، پیِر ( | لوکوک، پیِر (۱۹۳۹م - )(Lecoq, Pierre)<br> | ||
<p>ایرانشناس بلژیکی. در ۱۹۷۳ از دانشگاه لیژ و در ۱۹۸۳ از دانشگاه سوربون دانشنامۀ دکتری زبانهای شرقی گرفت. دربارۀ گویشهای نواحی مرکزی ایران پژوهش کرده است. پژوهشگر مرکز ملی پژوهشهای علمی و سپس استاد زبانشناسی در مدرسۀ مطالعات عالی پاریس بود. از آثارش: ''گویش ابیانه'' (۱۹۷۴)؛ ''خط میخی فارسی باستان'' (۱۹۷۴)؛ ''گویش ابوزیدآباد'' (۱۹۷۵)؛ ''گویش سیوندی'' (۱۹۷۹)؛ ''طبقهبندی زبانهای باختری ایران'' (پاریس، ۱۹۸۸)؛ ''بهشت در متنهای پارسی باستان'' (پاریس، ۱۹۹۱)؛ ''یک جنبه از سیاست مذهبی گوماتای مغ'' (پاریس، ۱۹۹۳)؛ ''کتیبههای هخامنشی'' که به فارسی ترجمه شده است (تهران، ۱۳۸۲ش).</p> | <p>ایرانشناس بلژیکی. در ۱۹۷۳ از دانشگاه لیژ و در ۱۹۸۳ از دانشگاه سوربون دانشنامۀ دکتری زبانهای شرقی گرفت. دربارۀ گویشهای نواحی مرکزی ایران پژوهش کرده است. پژوهشگر مرکز ملی پژوهشهای علمی و سپس استاد زبانشناسی در مدرسۀ مطالعات عالی پاریس بود. از آثارش: ''گویش ابیانه'' (۱۹۷۴)؛ ''خط میخی فارسی باستان'' (۱۹۷۴)؛ ''گویش ابوزیدآباد'' (۱۹۷۵)؛ ''گویش سیوندی'' (۱۹۷۹)؛ ''طبقهبندی زبانهای باختری ایران'' (پاریس، ۱۹۸۸)؛ ''بهشت در متنهای پارسی باستان'' (پاریس، ۱۹۹۱)؛ ''یک جنبه از سیاست مذهبی گوماتای مغ'' (پاریس، ۱۹۹۳)؛ ''کتیبههای هخامنشی'' که به فارسی ترجمه شده است (تهران، ۱۳۸۲ش).</p> | ||
<br><!--37118300--> | <br><!--37118300--> | ||
[[رده:زبان شناسی و ترجمه]] | [[رده:زبان شناسی و ترجمه]] | ||
[[رده:زبان ها و گویش های ایران فرهنگی]] | [[رده:زبان ها و گویش های ایران فرهنگی]] | ||
نسخهٔ ۲۲ سپتامبر ۲۰۲۵، ساعت ۰۸:۱۴
لوکوک، پیِر (۱۹۳۹م - )(Lecoq, Pierre)
ایرانشناس بلژیکی. در ۱۹۷۳ از دانشگاه لیژ و در ۱۹۸۳ از دانشگاه سوربون دانشنامۀ دکتری زبانهای شرقی گرفت. دربارۀ گویشهای نواحی مرکزی ایران پژوهش کرده است. پژوهشگر مرکز ملی پژوهشهای علمی و سپس استاد زبانشناسی در مدرسۀ مطالعات عالی پاریس بود. از آثارش: گویش ابیانه (۱۹۷۴)؛ خط میخی فارسی باستان (۱۹۷۴)؛ گویش ابوزیدآباد (۱۹۷۵)؛ گویش سیوندی (۱۹۷۹)؛ طبقهبندی زبانهای باختری ایران (پاریس، ۱۹۸۸)؛ بهشت در متنهای پارسی باستان (پاریس، ۱۹۹۱)؛ یک جنبه از سیاست مذهبی گوماتای مغ (پاریس، ۱۹۹۳)؛ کتیبههای هخامنشی که به فارسی ترجمه شده است (تهران، ۱۳۸۲ش).