نجاریان، محمدحسن: تفاوت میان نسخهها
Mohammadi3 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
نجاریان، محمدحسن (زنجان ۱۳۳۴ش - )<br> | {{جعبه زندگینامه|عنوان=محمدحسن نجاریان|نام=|نام دیگر=|نام اصلی=|نام مستعار=|لقب=|زادروز=زنجان ۱۳۳۴ش|تاریخ مرگ=|دوره زندگی=|ملیت=ایرانی|محل زندگی=|تحصیلات و محل تحصیل=|شغل و تخصص اصلی=|شغل و تخصص های دیگر=|سبک=|مکتب=|سمت=عضو تیم ملی ایران (۱۳۷۲ش)|جوایز و افتخارات=۱۳۷۶ش، به قلۀ ۸۰۳۵متری «گاشربروم»، در ۱۳۷۷ش، به قلۀ ۸۸۸۱متری «اورست»، در ۱۳۸۰ش، به قلۀ ۸۴۶۳متری «ماکالو» و در ۱۳۸۱ش، به قلۀ ۸۵۶۱متری «لوتسه» نیز صعود کرده|آثار=|خویشاوندان سرشناس=|گروه مقاله=ورزش|دوره=|فعالیت های مهم=|رشته=کوهنوردی|پست تخصصی=|باشگاه=}}نجاریان، محمدحسن (زنجان ۱۳۳۴ش - )<br> | ||
<p>کوهنورد ایرانی در | <p>کوهنورد ایرانی در ۱۳۷۲ش، عضو تیم ملی ایران شد و با این تیم در اولین صعود بینالمللی خود در ۱۳۷۴ش، مسیر دیوارۀ «دمیرکازیک» [[ترکیه]] را گشود. او در ۱۳۷۶ش، به قلۀ ۸۰۳۵متری «گاشربروم»، در ۱۳۷۷ش، به قلۀ ۸۸۸۱متری «اورست»، در ۱۳۸۰ش، به قلۀ ۸۴۶۳متری «ماکالو» و در ۱۳۸۱ش، به قلۀ ۸۵۶۱متری «لوتسه» نیز صعود کرده است. در صعود نافرجام تیم ایران در ۱۳۸۱ش، به قلۀ «گاشربروم ـ یک»، او و دیگر اعضای تیم توانستند در اقدامی مثالزدنی دو تن از اعضای مصدوم تیم خود را که گرفتار بهمن شده بودند از ارتفاع ۷۹۰۰ متری به پایین کوه انتقال دهند. در این صعود نافرجام بود که [[اوراز، محمد (نقده ۱۳۴۸ـ هیمالیا ۱۳۸۲ش)|محمد اوراز]] جان باخت.</p> | ||
<br> | <br> | ||
[[پرونده:39076300-3.jpg|بندانگشتی|محمدحسن نجاریان]] | |||
[[رده:ورزش]] | [[رده:ورزش]] | ||
[[رده:اشخاص ایران]] | [[رده:اشخاص ایران]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۹ دسامبر ۲۰۲۵، ساعت ۱۶:۰۲
| محمدحسن نجاریان | |
|---|---|
| زادروز |
زنجان ۱۳۳۴ش |
| ملیت | ایرانی |
| سمت | عضو تیم ملی ایران (۱۳۷۲ش) |
| گروه مقاله | ورزش |
| رشته | کوهنوردی |
| جوایز و افتخارات | ۱۳۷۶ش، به قلۀ ۸۰۳۵متری «گاشربروم»، در ۱۳۷۷ش، به قلۀ ۸۸۸۱متری «اورست»، در ۱۳۸۰ش، به قلۀ ۸۴۶۳متری «ماکالو» و در ۱۳۸۱ش، به قلۀ ۸۵۶۱متری «لوتسه» نیز صعود کرده |
نجاریان، محمدحسن (زنجان ۱۳۳۴ش - )
کوهنورد ایرانی در ۱۳۷۲ش، عضو تیم ملی ایران شد و با این تیم در اولین صعود بینالمللی خود در ۱۳۷۴ش، مسیر دیوارۀ «دمیرکازیک» ترکیه را گشود. او در ۱۳۷۶ش، به قلۀ ۸۰۳۵متری «گاشربروم»، در ۱۳۷۷ش، به قلۀ ۸۸۸۱متری «اورست»، در ۱۳۸۰ش، به قلۀ ۸۴۶۳متری «ماکالو» و در ۱۳۸۱ش، به قلۀ ۸۵۶۱متری «لوتسه» نیز صعود کرده است. در صعود نافرجام تیم ایران در ۱۳۸۱ش، به قلۀ «گاشربروم ـ یک»، او و دیگر اعضای تیم توانستند در اقدامی مثالزدنی دو تن از اعضای مصدوم تیم خود را که گرفتار بهمن شده بودند از ارتفاع ۷۹۰۰ متری به پایین کوه انتقال دهند. در این صعود نافرجام بود که محمد اوراز جان باخت.
