مشاور امنیت ملی: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۳: خط ۳:
رئیس [[امریکا، شورای امنیت ملی|شورای امنیت ملی]]<ref>National Security Council</ref> ایالات متحده امریکا، مسئول هماهنگ‌سازی سیاست دفاعی و خارجی آن کشور. مشاور امنیت ملی، در مقام دستیار رئیس‌جمهور ایالات متحد، در زمینۀ امور خارجی نیز خدمت می‌کند. در دسامبر 1996، ساموئل (سندی) بِرجر<ref>Samuel (Sandy) Berger</ref> به این مقام تعیین شد.
رئیس [[امریکا، شورای امنیت ملی|شورای امنیت ملی]]<ref>National Security Council</ref> ایالات متحده امریکا، مسئول هماهنگ‌سازی سیاست دفاعی و خارجی آن کشور. مشاور امنیت ملی، در مقام دستیار رئیس‌جمهور ایالات متحد، در زمینۀ امور خارجی نیز خدمت می‌کند. در دسامبر 1996، ساموئل (سندی) بِرجر<ref>Samuel (Sandy) Berger</ref> به این مقام تعیین شد.


این مقام در آغاز منصبی اداری بود ولی زمانی که مک‌جورج باندی<ref>McGeorge Bundy</ref> (1961ـ1966)، والت روستو<ref>Walt Rostow</ref> (1966ـ1969)، و [[کیسینجر، هنری (۱۹۲۳)|هنری کیسینجر]]<ref>Henry Kissinger</ref> (1969ـ1975) عهده‌دار آن شدند شأن و اهمیت فزون‌تری یافت. کیسینجر، در مقایسه با ویلیام راجرز<ref>William Rogers</ref>، وزیر امور خارجه، نفوذ بیشتری بر ریچارد نیکسون<ref>Richard Nixon</ref>، رئیس‌جمهور وقت داشت. [[برژینسکی، زبیگنیف|زبیگنیف برژینسکی]]<ref>Zbigniew Brzezinski</ref> هم، که در 1977 به این مقام تعیین شد، با سایرس ونس<ref>Cyrus Vance</ref>، وزیر امور خارجه، بر سر نفوذ بر جیمی کارتر<ref>Jimmy Carter</ref> کشمکش داشتند. دریاسالار جان پوین‌دکستر<ref>John Poindexter</ref>، مشاور امنیت ملی [[ریگان، رونالد ویلسون (۱۹۱۱ـ۲۰۰۴)|رونالد ریگان]]<ref>Ronald Reagan</ref>، که در 1985 به جای [[مک فارلین، رابرت (۱۹۳۷)|رابرت مک فارلین]]<ref>Robert Mc Fariane</ref> (1937ـ ) عهده‌دار این مقام شد، در 1986 به سبب مشارکت در فروش غیرقانونی اسلحه به ایران به ناچار استعفا کرد. پس از وی فرانک کارلوتچی<ref>Frank Carlucci</ref> (1930ـ )، سرتیپ کالین پاوئل<ref>Colin Powell</ref> (1937ـ )، ژنرال برنت اسکوکرافت<ref>Brent Scowcroft</ref> (1925ـ )، و آنتونی لیک<ref>Anthony Lake</ref> (1939ـ ) این مسئولیت را به عهده داشتند.
این مقام در آغاز منصبی اداری بود ولی زمانی که مک‌جورج باندی<ref>McGeorge Bundy</ref> (1961ـ1966)، والت روستو<ref>Walt Rostow</ref> (1966ـ1969)، و [[کیسینجر، هنری (۱۹۲۳)|هنری کیسینجر]]<ref>Henry Kissinger</ref> (1969ـ1975) عهده‌دار آن شدند شأن و اهمیت فزون‌تری یافت. کیسینجر، در مقایسه با ویلیام راجرز<ref>William Rogers</ref>، وزیر امور خارجه، نفوذ بیشتری بر ریچارد نیکسون<ref>Richard Nixon</ref>، رئیس‌جمهور وقت داشت. [[برژینسکی، زبیگنیف|زبیگنیف برژینسکی]]<ref>Zbigniew Brzezinski</ref> هم، که در 1977 به این مقام تعیین شد، با سایرس ونس<ref>Cyrus Vance</ref>، وزیر امور خارجه، بر سر نفوذ بر جیمی کارتر<ref>Jimmy Carter</ref> کشمکش داشتند. دریاسالار جان پوین‌دکستر<ref>John Poindexter</ref>، مشاور امنیت ملی [[ریگان، رونالد ویلسون (۱۹۱۱ـ۲۰۰۴)|رونالد ریگان]]<ref>Ronald Reagan</ref>، که در 1985 به جای [[مک فارلین، رابرت|رابرت مک فارلین]]<ref>Robert Mc Fariane</ref> (1937ـ ) عهده‌دار این مقام شد، در 1986 به سبب مشارکت در فروش غیرقانونی اسلحه به ایران به ناچار استعفا کرد. پس از وی فرانک کارلوتچی<ref>Frank Carlucci</ref> (1930ـ )، سرتیپ کالین پاوئل<ref>Colin Powell</ref> (1937ـ )، ژنرال برنت اسکوکرافت<ref>Brent Scowcroft</ref> (1925ـ )، و آنتونی لیک<ref>Anthony Lake</ref> (1939ـ ) این مسئولیت را به عهده داشتند.





نسخهٔ ‏۲ دسامبر ۲۰۲۵، ساعت ۰۶:۰۳

مشاور امنیت ملی national security adviser

رئیس شورای امنیت ملی[۱] ایالات متحده امریکا، مسئول هماهنگ‌سازی سیاست دفاعی و خارجی آن کشور. مشاور امنیت ملی، در مقام دستیار رئیس‌جمهور ایالات متحد، در زمینۀ امور خارجی نیز خدمت می‌کند. در دسامبر 1996، ساموئل (سندی) بِرجر[۲] به این مقام تعیین شد.

این مقام در آغاز منصبی اداری بود ولی زمانی که مک‌جورج باندی[۳] (1961ـ1966)، والت روستو[۴] (1966ـ1969)، و هنری کیسینجر[۵] (1969ـ1975) عهده‌دار آن شدند شأن و اهمیت فزون‌تری یافت. کیسینجر، در مقایسه با ویلیام راجرز[۶]، وزیر امور خارجه، نفوذ بیشتری بر ریچارد نیکسون[۷]، رئیس‌جمهور وقت داشت. زبیگنیف برژینسکی[۸] هم، که در 1977 به این مقام تعیین شد، با سایرس ونس[۹]، وزیر امور خارجه، بر سر نفوذ بر جیمی کارتر[۱۰] کشمکش داشتند. دریاسالار جان پوین‌دکستر[۱۱]، مشاور امنیت ملی رونالد ریگان[۱۲]، که در 1985 به جای رابرت مک فارلین[۱۳] (1937ـ ) عهده‌دار این مقام شد، در 1986 به سبب مشارکت در فروش غیرقانونی اسلحه به ایران به ناچار استعفا کرد. پس از وی فرانک کارلوتچی[۱۴] (1930ـ )، سرتیپ کالین پاوئل[۱۵] (1937ـ )، ژنرال برنت اسکوکرافت[۱۶] (1925ـ )، و آنتونی لیک[۱۷] (1939ـ ) این مسئولیت را به عهده داشتند.



  1. National Security Council
  2. Samuel (Sandy) Berger
  3. McGeorge Bundy
  4. Walt Rostow
  5. Henry Kissinger
  6. William Rogers
  7. Richard Nixon
  8. Zbigniew Brzezinski
  9. Cyrus Vance
  10. Jimmy Carter
  11. John Poindexter
  12. Ronald Reagan
  13. Robert Mc Fariane
  14. Frank Carlucci
  15. Colin Powell
  16. Brent Scowcroft
  17. Anthony Lake