چرنومیردین، ویکتور: تفاوت میان نسخهها
Mohammadi3 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Mohammadi3 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳۱: | خط ۳۱: | ||
سیاستمدار روس، از ۱۹۹۲ تا ۱۹۹۸ نخستوزیر روسیه. او، که پیشتر مدیر صنایع دولتی گاز و از دیوانسالاران حزب کمونیست بود، در دسامبر ۱۹۹۲، زمانی که پارلمان روسیه زیر نفوذ کمونیستهای سابق یگور گایدار<ref>Yegor Gaidar</ref> از اصلاحطلبان بازارنگر را از کار برکنار کرده بود، به نخستوزیری رسید. در نوامبر ۱۹۹۵، پس از حملۀ قلبی رئیسجمهور بوریس یلتسین<ref>Boris Yeltsin</ref>، و بار دیگر در نوامبر ۱۹۹۶ که یلتسین تحت عمل جراحی قلب قرار گرفت، موقتاً نظارت بر سیاست خارجی و امنیتی کشور را برعهده گرفت. از مارس ۱۹۹۷ کنترل مستقیم بر اقتصاد را به نفع وزرای اقتصاد اصلاحطلب، آناتولی چوبایس<ref>Anatoly Chubais</ref> و بوریس نمتسوف<ref>Boris Nemtsov</ref>، از دست داد. در مارس ۱۹۹۸، در مقام نخستوزیر، به همراه دولتش با تصمیم بوریس یلتسین برکنار شد. چرنومیردین هرچند دارای جذابیت فرهمندانه نبود، در مقام اصلاحطلب و عملگرایی روی کار آمد که با برخورداری از پشتیبانی تشکیلات نیرومند دولت تا حدودی به کشور ثبات بخشید. در مه ۱۹۹۵، حزب خانۀ ما روسیه<ref>Russia is our Home</ref> را تشکیل داد و تا پیش از اعلام نامزدی یلتسین برای احراز دوبارۀ مقام ریاست جمهوری روسیه در ۱۹۹۶ مهمترین نامزد شناخته میشد. مذاکرات وی برای حل بحران گروگانگیری در جنوب روسیه در ماه ژوئن ۱۹۹۵، اگرچه مناقشاتی به همراه آورد، حمایت مردم را به نفع او جلب کرد. این مذاکرات به برقراری آتشبس موقت در جنگ داخلی چچن<ref>Chechnya</ref> و آغاز گفتوگوهای صلح میان دو طرف انجامید.<br/> | سیاستمدار روس، از ۱۹۹۲ تا ۱۹۹۸ نخستوزیر روسیه. او، که پیشتر مدیر صنایع دولتی گاز و از دیوانسالاران حزب کمونیست بود، در دسامبر ۱۹۹۲، زمانی که پارلمان روسیه زیر نفوذ کمونیستهای سابق یگور گایدار<ref>Yegor Gaidar</ref> از اصلاحطلبان بازارنگر را از کار برکنار کرده بود، به نخستوزیری رسید. در نوامبر ۱۹۹۵، پس از حملۀ قلبی رئیسجمهور بوریس یلتسین<ref>Boris Yeltsin</ref>، و بار دیگر در نوامبر ۱۹۹۶ که یلتسین تحت عمل جراحی قلب قرار گرفت، موقتاً نظارت بر سیاست خارجی و امنیتی کشور را برعهده گرفت. از مارس ۱۹۹۷ کنترل مستقیم بر اقتصاد را به نفع وزرای اقتصاد اصلاحطلب، آناتولی چوبایس<ref>Anatoly Chubais</ref> و بوریس نمتسوف<ref>Boris Nemtsov</ref>، از دست داد. در مارس ۱۹۹۸، در مقام نخستوزیر، به همراه دولتش با تصمیم بوریس یلتسین برکنار شد. چرنومیردین هرچند دارای جذابیت فرهمندانه نبود، در مقام اصلاحطلب و عملگرایی روی کار آمد که با برخورداری از پشتیبانی تشکیلات نیرومند دولت تا حدودی به کشور ثبات بخشید. در مه ۱۹۹۵، حزب خانۀ ما روسیه<ref>Russia is our Home</ref> را تشکیل داد و تا پیش از اعلام نامزدی یلتسین برای احراز دوبارۀ مقام ریاست جمهوری روسیه در ۱۹۹۶ مهمترین نامزد شناخته میشد. مذاکرات وی برای حل بحران گروگانگیری در جنوب روسیه در ماه ژوئن ۱۹۹۵، اگرچه مناقشاتی به همراه آورد، حمایت مردم را به نفع او جلب کرد. این مذاکرات به برقراری آتشبس موقت در جنگ داخلی چچن<ref>Chechnya</ref> و آغاز گفتوگوهای صلح میان دو طرف انجامید.<br/> | ||
چرنومیردین، در تاریخ ۳ نوامبر ۲۰۱۰ میلادی (۱۲ آبان ۱۳۸۹ شمسی) در سن ۷۲ سالگی در مسکو، روسیه درگذشت. | چرنومیردین، در تاریخ ۳ نوامبر ۲۰۱۰ میلادی (۱۲ آبان ۱۳۸۹ شمسی) در سن ۷۲ سالگی بر اثر حمله قلبی در مسکو، روسیه درگذشت. | ||
<!--17028300--> | <!--17028300--> | ||
نسخهٔ کنونی تا ۸ دسامبر ۲۰۲۵، ساعت ۰۷:۴۱
| ویکتور چرنومیردین Viktor Chernomyrdin | |
|---|---|
| زادروز |
1938م |
| ملیت | روسی |
| شغل و تخصص اصلی | سیاستمدار |
| سمت | نخستوزیر (1992 تا 1998)، مدیر صنایع دولتی گاز و از دیوانسالاران حزب کمونیست |
| گروه مقاله | تاریخ جهان |
| جوایز و افتخارات | تشکیل حزب خانۀ ما در روسیه |
چِرنومیردین، ویکتور (۱۹۳۸-۲۰۱۰م)(Chernomyrdin, Viktor)
سیاستمدار روس، از ۱۹۹۲ تا ۱۹۹۸ نخستوزیر روسیه. او، که پیشتر مدیر صنایع دولتی گاز و از دیوانسالاران حزب کمونیست بود، در دسامبر ۱۹۹۲، زمانی که پارلمان روسیه زیر نفوذ کمونیستهای سابق یگور گایدار[۱] از اصلاحطلبان بازارنگر را از کار برکنار کرده بود، به نخستوزیری رسید. در نوامبر ۱۹۹۵، پس از حملۀ قلبی رئیسجمهور بوریس یلتسین[۲]، و بار دیگر در نوامبر ۱۹۹۶ که یلتسین تحت عمل جراحی قلب قرار گرفت، موقتاً نظارت بر سیاست خارجی و امنیتی کشور را برعهده گرفت. از مارس ۱۹۹۷ کنترل مستقیم بر اقتصاد را به نفع وزرای اقتصاد اصلاحطلب، آناتولی چوبایس[۳] و بوریس نمتسوف[۴]، از دست داد. در مارس ۱۹۹۸، در مقام نخستوزیر، به همراه دولتش با تصمیم بوریس یلتسین برکنار شد. چرنومیردین هرچند دارای جذابیت فرهمندانه نبود، در مقام اصلاحطلب و عملگرایی روی کار آمد که با برخورداری از پشتیبانی تشکیلات نیرومند دولت تا حدودی به کشور ثبات بخشید. در مه ۱۹۹۵، حزب خانۀ ما روسیه[۵] را تشکیل داد و تا پیش از اعلام نامزدی یلتسین برای احراز دوبارۀ مقام ریاست جمهوری روسیه در ۱۹۹۶ مهمترین نامزد شناخته میشد. مذاکرات وی برای حل بحران گروگانگیری در جنوب روسیه در ماه ژوئن ۱۹۹۵، اگرچه مناقشاتی به همراه آورد، حمایت مردم را به نفع او جلب کرد. این مذاکرات به برقراری آتشبس موقت در جنگ داخلی چچن[۶] و آغاز گفتوگوهای صلح میان دو طرف انجامید.
چرنومیردین، در تاریخ ۳ نوامبر ۲۰۱۰ میلادی (۱۲ آبان ۱۳۸۹ شمسی) در سن ۷۲ سالگی بر اثر حمله قلبی در مسکو، روسیه درگذشت.