سنگ تجن: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳: | خط ۳: | ||
روستایی در دهستان خیرودکنار، بخش مرکزیِ شهرستان نوشهر، استان مازندران. در فاصلۀ 3کیلومتری جنوب غربی مرکز شهر نوشهر، 140کیلومتری غرب شهر ساری، 4کیلومتری جنوب دریای خزر، 100کیلومتری شمال تهران، و در ارتفاع 15متری از سطح دریا قرار دارد. سنگتجن در منطقهای از مازندران واقع شده که در آن کوه و دریا در کمترین فاصله از همند، و به این ترتیب، روستا در دشتهای مجاور ارتفاعات شمالی البرز مرکزی واقع شده و به وسیلۀ جادهای که از میان روستا مستقیم به مرکز شهر نوشهر میرود به شهر و ساحل خزر دسترسی دارد. رودخانۀ سنگتجن در غرب سنگتجن و حد فاصل آن با روستای خیرسر به سمت دریا در جریان است. جز این، شرق و شمال روستا را چند شهرک نوبنیاد و جنوبش را جنگل احاطه کرده است. سنگتجن دبستان، خانۀ بهداشت، نیروگاه برق، مسجد، دو چشمه به نامهای گردوک و اسپییو، کارخانۀ نخریسی، بوستان تفریحی، زمین فوتبال، کافه، رستوران، اقامتگاههای اجارهای، نانوایی و خواروبارفروشی دارد. | روستایی در دهستان خیرودکنار، بخش مرکزیِ شهرستان نوشهر، استان مازندران. در فاصلۀ 3کیلومتری جنوب غربی مرکز شهر نوشهر، 140کیلومتری غرب شهر ساری، 4کیلومتری جنوب دریای خزر، 100کیلومتری شمال تهران، و در ارتفاع 15متری از سطح دریا قرار دارد. سنگتجن در منطقهای از مازندران واقع شده که در آن کوه و دریا در کمترین فاصله از همند، و به این ترتیب، روستا در دشتهای مجاور ارتفاعات شمالی البرز مرکزی واقع شده و به وسیلۀ جادهای که از میان روستا مستقیم به مرکز شهر نوشهر میرود به شهر و ساحل خزر دسترسی دارد. رودخانۀ سنگتجن در غرب سنگتجن و حد فاصل آن با روستای خیرسر به سمت دریا در جریان است. جز این، شرق و شمال روستا را چند شهرک نوبنیاد و جنوبش را جنگل احاطه کرده است. سنگتجن دبستان، خانۀ بهداشت، نیروگاه برق، مسجد، دو چشمه به نامهای گردوک و اسپییو، کارخانۀ نخریسی، بوستان تفریحی، زمین فوتبال، کافه، رستوران، اقامتگاههای اجارهای، نانوایی و خواروبارفروشی دارد. | ||
در سرشماری سراسری سال 1395ش، جمعیت سنگتجن 2,148نفر بوده است. | در سرشماری سراسری سال 1395ش، جمعیت سنگتجن 2,148نفر بوده است. شغل مردم این روستا کشاورزی، باغداری و ماهیگیری، و محصولات اصلی آنها برنج، مرکبات و کیوی است. مردم بومی سنگتجن به زبان طبری (گویش کجوری) سخن میگویند. | ||
[[رده:جغرافیای ایران]] | [[رده:جغرافیای ایران]] | ||
[[رده:مازندران]] | [[رده:مازندران]] | ||
نسخهٔ ۱۷ دسامبر ۲۰۲۵، ساعت ۰۴:۴۶
سنگتجن (Sang Tajan)
روستایی در دهستان خیرودکنار، بخش مرکزیِ شهرستان نوشهر، استان مازندران. در فاصلۀ 3کیلومتری جنوب غربی مرکز شهر نوشهر، 140کیلومتری غرب شهر ساری، 4کیلومتری جنوب دریای خزر، 100کیلومتری شمال تهران، و در ارتفاع 15متری از سطح دریا قرار دارد. سنگتجن در منطقهای از مازندران واقع شده که در آن کوه و دریا در کمترین فاصله از همند، و به این ترتیب، روستا در دشتهای مجاور ارتفاعات شمالی البرز مرکزی واقع شده و به وسیلۀ جادهای که از میان روستا مستقیم به مرکز شهر نوشهر میرود به شهر و ساحل خزر دسترسی دارد. رودخانۀ سنگتجن در غرب سنگتجن و حد فاصل آن با روستای خیرسر به سمت دریا در جریان است. جز این، شرق و شمال روستا را چند شهرک نوبنیاد و جنوبش را جنگل احاطه کرده است. سنگتجن دبستان، خانۀ بهداشت، نیروگاه برق، مسجد، دو چشمه به نامهای گردوک و اسپییو، کارخانۀ نخریسی، بوستان تفریحی، زمین فوتبال، کافه، رستوران، اقامتگاههای اجارهای، نانوایی و خواروبارفروشی دارد.
در سرشماری سراسری سال 1395ش، جمعیت سنگتجن 2,148نفر بوده است. شغل مردم این روستا کشاورزی، باغداری و ماهیگیری، و محصولات اصلی آنها برنج، مرکبات و کیوی است. مردم بومی سنگتجن به زبان طبری (گویش کجوری) سخن میگویند.