اورومچی: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
}} | }} | ||
(یا: وولوموچی<ref>Wulumuqi</ref>؛ نام سابق: دیهائو<ref>Dihau </ref>، تا ۱۹۵۳) شهر صنعتی و مرکز ناحیۀ خودمختار سینکیانگ اویغور<ref>Xinjiang Uygur Autonomous Region</ref>، در شمال غربی | (یا: وولوموچی<ref>Wulumuqi</ref>؛ نام سابق: دیهائو<ref>Dihau </ref>، تا ۱۹۵۳) شهر صنعتی و مرکز ناحیۀ خودمختار [[سین کیانگ اویغور|سینکیانگ اویغور]]<ref>Xinjiang Uygur Autonomous Region</ref>، در شمال غربی [[چین]]، کنار رود اورومچی<ref>Urumqi River</ref>، در دامنۀ<ref>foot </ref> شمالی کوههای [[تین شان|تین شان]]<ref>Tian Shan Mountains</ref>. جمعیت آن 4,054,000 نفر است (۲۰۲۰) و 14,577 کیلومتر مربع مساحت دارد. در ارتفاع ۸۶۰ متری از سطح دریا واقع شده است. صنایع آن عبارتاند از پالایش [[نفت]]، فرآوری [[مواد غذایی]]، تولید پارچههای نخی، [[سیمان|سیمان]]، [[آهن]]، [[فولاد]]، [[پلاستیک]]، و وسایل [[کشاورزی]]. اورومچی واحه<ref>oasis </ref>ای کوچک و مرکز تجاری بر سر راههای کاروانرو در غرب چین بود؛ از لحاظ استراتژیکی در گردنۀ کوههای تین شان قرار دارد که حوضه<ref>basin </ref>های تاریم<ref>Tarim </ref> و دزونگاری<ref>Dzungaria </ref> را از یکدیگر جدا میکند. در ۱۷۶۳، که سینکیانگ در امپراتوری چین<ref>Chinese Empire </ref> ادغام شد، آن را دیهائو مینامیدند. پس از پیمان چین و روسیه<ref>Sino-Russian Treaty</ref> (۱۸۸۱)، شهر به روی تجارت خارجی باز، و در ۱۸۸۴ مرکز استان جدید سینکیانگ چین شد. پس از ۱۹۱۷، تعداد زیادی از آوارگان [[انقلاب روسیه (۱۹۰۵)|انقلاب روسیه]]<ref>Russian Revolution</ref> به این شهر روآوردند که در آن زمان از سه بخش تشکیل میشد: جامعۀ قدیمی مسلماننشین، محلۀ جدیدتر چینی، و محلۀ روسها. اورومچی از ۱۹۱۱ تا ۱۹۵۰ مرکز فرماندهان نظامی حاکم بر سینکیانگ بود. نام شهر در ۱۹۵۳ به اورومچی تغییر یافت. سهچهارم جمعیت آن را چینیها و یکهشتم آن را [[اویغور]]<ref>(Uighur (Uygur</ref>ها تشکیل میدهند و اقلیتهای هوئی<ref>Hui </ref>، قزاق<ref>Kazakh </ref>، مغول، و قرقیز<ref>Kyrgyz</ref> نیز در این شهر زندگی میکنند. | ||
| | ||
نسخهٔ ۲۷ دسامبر ۲۰۲۵، ساعت ۱۴:۰۵
اورومْچی (Urumqi)
| اورومچی | |
|---|---|
| نام فارسی | اورومچی |
| نام های دیگر | وولوموچی |
| نام پیشین | دی هایو |
| نام لاتین | Urumqi |
| کشور | چین |
| ایالت | سین کیانگ اویغور |
| موقعیت | شمال غربی چین |
| جمعیت | ۱,۲۴۰,۰۰۰ نفر (۱۹۹۴) |
| تولیدات و صنایع مهم | پالایش نفت، فرآوری مواد غذایی، تولید پارچه های نخی، سیمان ، آهن، فولاد، پلاستیک، و وسایل کشاورزی |
(یا: وولوموچی[۱]؛ نام سابق: دیهائو[۲]، تا ۱۹۵۳) شهر صنعتی و مرکز ناحیۀ خودمختار سینکیانگ اویغور[۳]، در شمال غربی چین، کنار رود اورومچی[۴]، در دامنۀ[۵] شمالی کوههای تین شان[۶]. جمعیت آن 4,054,000 نفر است (۲۰۲۰) و 14,577 کیلومتر مربع مساحت دارد. در ارتفاع ۸۶۰ متری از سطح دریا واقع شده است. صنایع آن عبارتاند از پالایش نفت، فرآوری مواد غذایی، تولید پارچههای نخی، سیمان، آهن، فولاد، پلاستیک، و وسایل کشاورزی. اورومچی واحه[۷]ای کوچک و مرکز تجاری بر سر راههای کاروانرو در غرب چین بود؛ از لحاظ استراتژیکی در گردنۀ کوههای تین شان قرار دارد که حوضه[۸]های تاریم[۹] و دزونگاری[۱۰] را از یکدیگر جدا میکند. در ۱۷۶۳، که سینکیانگ در امپراتوری چین[۱۱] ادغام شد، آن را دیهائو مینامیدند. پس از پیمان چین و روسیه[۱۲] (۱۸۸۱)، شهر به روی تجارت خارجی باز، و در ۱۸۸۴ مرکز استان جدید سینکیانگ چین شد. پس از ۱۹۱۷، تعداد زیادی از آوارگان انقلاب روسیه[۱۳] به این شهر روآوردند که در آن زمان از سه بخش تشکیل میشد: جامعۀ قدیمی مسلماننشین، محلۀ جدیدتر چینی، و محلۀ روسها. اورومچی از ۱۹۱۱ تا ۱۹۵۰ مرکز فرماندهان نظامی حاکم بر سینکیانگ بود. نام شهر در ۱۹۵۳ به اورومچی تغییر یافت. سهچهارم جمعیت آن را چینیها و یکهشتم آن را اویغور[۱۴]ها تشکیل میدهند و اقلیتهای هوئی[۱۵]، قزاق[۱۶]، مغول، و قرقیز[۱۷] نیز در این شهر زندگی میکنند.