استثناء (ادبیات): تفاوت میان نسخه‌ها
DaneshGostar (بحث | مشارکتها) (جایگزینی متن - '\\1' به '<!--1') |
Mohammadi2 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
استثناء (ادبیات)<br> | استثناء (ادبیات)<br> | ||
<p>(در لغت به‌معنی بیرون‌کردن) اصطلاحی در بدیع. به دو معنی است:۱. بیرون‌آوردن چیزی از حکم، برای افزودن زیبایی کلام: بخوشید سرچشمه‌های قدیم/نماند آب، جز آب چشم یتیم (سعدی)؛۲. آوردن جملۀ «ان شاءالله» در سخن: «گر خدا خواهد» نگفتند از بَطَر/پس خدا بنمودشان عجز بشر/تَرک استثنا مرادم قسوتی‌ست/نی همین گفتن که عارض حالتی‌ست (مولوی).</p> | <p>(در لغت به‌معنی بیرون‌کردن) اصطلاحی در [[بدیع (ادبیات)|بدیع]]. به دو معنی است: ۱. بیرون‌آوردن چیزی از حکم، برای افزودن زیبایی کلام: بخوشید سرچشمه‌های قدیم/نماند آب، جز آب چشم یتیم (سعدی)؛۲. آوردن جملۀ «ان شاءالله» در سخن: «گر خدا خواهد» نگفتند از بَطَر/پس خدا بنمودشان عجز بشر/تَرک استثنا مرادم قسوتی‌ست/نی همین گفتن که عارض حالتی‌ست ([[مولوی، جلال الدین محمد (بلخ ۶۰۴ـ قونیه ۶۷۲ق)|مولوی]]).</p> | ||
<br><!--11250400--> | <br><!--11250400--> | ||
[[رده:ادبیات عمومی]] | [[رده:ادبیات عمومی]] | ||
[[رده:اصطلاحات، مفاهیم، تاریخ عمومی]] | [[رده:اصطلاحات، مفاهیم، تاریخ عمومی]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۲ فوریهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۰۹:۵۷
استثناء (ادبیات)
(در لغت به‌معنی بیرون‌کردن) اصطلاحی در بدیع. به دو معنی است: ۱. بیرون‌آوردن چیزی از حکم، برای افزودن زیبایی کلام: بخوشید سرچشمه‌های قدیم/نماند آب، جز آب چشم یتیم (سعدی)؛۲. آوردن جملۀ «ان شاءالله» در سخن: «گر خدا خواهد» نگفتند از بَطَر/پس خدا بنمودشان عجز بشر/تَرک استثنا مرادم قسوتی‌ست/نی همین گفتن که عارض حالتی‌ست (مولوی).