زرین دست، علیرضا: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲: | خط ۲: | ||
علیرضا زریندست (تبریز ۱۳۲۴ش- )<br> | علیرضا زریندست (تبریز ۱۳۲۴ش- )<br> | ||
{{جعبه زندگینامه | {{جعبه زندگینامه | ||
|عنوان = علیرضا | |عنوان = علیرضا زریندست | ||
|نام = | |نام = | ||
|نام دیگر= | |نام دیگر= | ||
| خط ۳۰: | خط ۳۰: | ||
}} | }} | ||
[[پرونده:23035000- 2.jpg|جایگزین=علیرضا زریندست|بندانگشتی|علیرضا زریندست]] | [[پرونده:23035000- 2.jpg|جایگزین=علیرضا زریندست|بندانگشتی|علیرضا زریندست]] | ||
فیلمبردار سینمای ایران. فیلمبرداری مجموعۀ تلویزیونی ''داییجان ناپلئون'' (۱۳۵۴)، تجربۀ کمنظیری بود که در ۳۰سالگی کسب کرد؛ حدود ۴۰۰هزار فوت نگاتیو رنگی مصرف کرد و با بهرهگیری از دانشِ سینمایی [[ناصر تقوایی|ناصر تقوایی]] و نیز روانشناسی رنگها، کنتراست و تأثیر آنها را در | فیلمبردار سینمای ایران. فیلمبرداری مجموعۀ تلویزیونی ''داییجان ناپلئون'' (۱۳۵۴)، تجربۀ کمنظیری بود که در ۳۰سالگی کسب کرد؛ حدود ۴۰۰هزار فوت نگاتیو رنگی مصرف کرد و با بهرهگیری از دانشِ سینمایی [[ناصر تقوایی|ناصر تقوایی]] و نیز روانشناسی رنگها، کنتراست و تأثیر آنها را در ساختار فیلم آزمود. بعدها از قابلیتهای نورپردازی در فیلم رنگی بیشتر استفاده کرد، از آن جملهاند: ''بازجویی یک جنایت'' (۱۳۶۳)، ''نقطۀ ضعف'' (۱۳۶۲)، و ''تصویر آخر'' (۱۳۶۵). در ''طلسم'' (۱۳۶۵)، به مقتضای ساختار فیلم از نورپردازی کلاسیک و اکسپرسیونیستی بهره برد، و در ''خارج از محدوده'' (۱۳۶۷)، حرکاتِ روان دوربین را به امتیاز فیلم تبدیل کرد. زریندست پس از گذراندن سال دوم ابتدایی به تهران آمد. بهاتفاق [[امیر نادری]]<nowiki/>، و بهکمک برادرش [[محمد زرین دست|محمد زریندست]]، کارگردانی که در اواخر دهۀ ۱۳۴۰ از [[امریکا، ایالات متحده|امریکا]] به [[ایران]] آمد، وارد سینما شد. از تجربههای بهیادماندنی او در زمینۀ فیلمبرداری است: ''[[خداحافظ رفیق]]'' (۱۳۵۰) و ''[[گزارش (فیلم)|گزارش]]'' (۱۳۵۶). | ||
زریندست از دورۀ سیزدهم جشنواره فیلم فجر (برای فیلم پری) و از دورۀ سی و ششم همین جشنواره (برای فیلم سرو زیر آب) سیمرغ بلورین فیلمبرداری دریافت کرده و همچنین برندۀ چندین نشان و جایزۀ دیگر از جشنوارههای بینالمللی و داخلی است. وی در تولید بیشتر از 70 فیلم سینمایی به عنوان مدیر فیلمبرداری حضور داشته که از جملۀ آنها تعدادی از آثار عباس | زریندست از دورۀ سیزدهم جشنواره فیلم فجر (برای فیلم ''پری'') و از دورۀ سی و ششم همین جشنواره (برای فیلم ''سرو زیر آب'') سیمرغ بلورین فیلمبرداری دریافت کرده و همچنین برندۀ چندین نشان و جایزۀ دیگر از جشنوارههای بینالمللی و داخلی است. وی در تولید بیشتر از 70 فیلم سینمایی به عنوان مدیر فیلمبرداری حضور داشته که از جملۀ آنها تعدادی از آثار [[کیارستمی ، عباس (تهران ۱۳۱۹)|عباس کیارستمی]]، [[مخملباف، محسن (تهران ۱۳۳۶)|محسن مخلملباف]]، [[کیمیایی ، مسعود (تهران ۱۳۲۰ش)|مسعود کیمیایی]]، [[پوراحمد، کیومرث (نجف آباد ۱۳۲۸ش)|کیومرث پوراحمد]] و [[داودنژاد، علیرضا (تهران ۱۳۳۲ش)|علیرضا داوودنژاد]] بوده است.<br> | ||
<nowiki/><!--23035000--> | <nowiki/><!--23035000--> | ||
[[رده:سینما]] | [[رده:سینما]] | ||
[[رده:ایران - اشخاص (سایر عوامل)]] | [[رده:ایران - اشخاص (سایر عوامل)]] | ||
نسخهٔ ۴ آوریل ۲۰۲۲، ساعت ۰۵:۵۴
علیرضا زریندست (تبریز ۱۳۲۴ش- )
| علیرضا زریندست | |
|---|---|
| زادروز |
تبریز ۱۳۲۴ش |
| ملیت | ایرانی |
| شغل و تخصص اصلی | فیلمبردار |
| آثار | خداحافظ رفیق (1350) و گزارش (1356) |
| گروه مقاله | سینما |
| جوایز و افتخارات | سیمرغ بلورین بهترین فیلمبرداری از دورههای سیزدهم (برای فیلم پری) و سی و ششم جشنواره فیلم فجر (برای فیلم سرو زیر آب) |
فیلمبردار سینمای ایران. فیلمبرداری مجموعۀ تلویزیونی داییجان ناپلئون (۱۳۵۴)، تجربۀ کمنظیری بود که در ۳۰سالگی کسب کرد؛ حدود ۴۰۰هزار فوت نگاتیو رنگی مصرف کرد و با بهرهگیری از دانشِ سینمایی ناصر تقوایی و نیز روانشناسی رنگها، کنتراست و تأثیر آنها را در ساختار فیلم آزمود. بعدها از قابلیتهای نورپردازی در فیلم رنگی بیشتر استفاده کرد، از آن جملهاند: بازجویی یک جنایت (۱۳۶۳)، نقطۀ ضعف (۱۳۶۲)، و تصویر آخر (۱۳۶۵). در طلسم (۱۳۶۵)، به مقتضای ساختار فیلم از نورپردازی کلاسیک و اکسپرسیونیستی بهره برد، و در خارج از محدوده (۱۳۶۷)، حرکاتِ روان دوربین را به امتیاز فیلم تبدیل کرد. زریندست پس از گذراندن سال دوم ابتدایی به تهران آمد. بهاتفاق امیر نادری، و بهکمک برادرش محمد زریندست، کارگردانی که در اواخر دهۀ ۱۳۴۰ از امریکا به ایران آمد، وارد سینما شد. از تجربههای بهیادماندنی او در زمینۀ فیلمبرداری است: خداحافظ رفیق (۱۳۵۰) و گزارش (۱۳۵۶).
زریندست از دورۀ سیزدهم جشنواره فیلم فجر (برای فیلم پری) و از دورۀ سی و ششم همین جشنواره (برای فیلم سرو زیر آب) سیمرغ بلورین فیلمبرداری دریافت کرده و همچنین برندۀ چندین نشان و جایزۀ دیگر از جشنوارههای بینالمللی و داخلی است. وی در تولید بیشتر از 70 فیلم سینمایی به عنوان مدیر فیلمبرداری حضور داشته که از جملۀ آنها تعدادی از آثار عباس کیارستمی، محسن مخلملباف، مسعود کیمیایی، کیومرث پوراحمد و علیرضا داوودنژاد بوده است.