پری، یاکوپو (۱۵۶۱ـ۱۶۳۳م)

پِری‌، یاکوپو (۱۵۶۱ـ۱۶۳۳)(Peri, Jacopo)

آهنگ‌ساز ایتالیایی. در خدمت خاندان مدیچی در فلورانس به‌سر می‌برد. ائورودیکه (۱۶۰۰)، اپرای ملودیک تجربی او، فرم اپرا را بنا نهاد و بر مونته‌وردی تأثیر گذاشت. دافنه (۱۵۹۷)، نخستین اپرای پری، که اکنون مفقود شده است را، نخستین اپرا می‌دانند. پری از شاگردان کریستوفورو مالوتسی بود، و بعد از خادمان روحانی کلیسای سان لورنتسو در فلورانس شد. از حدود ۱۵۸۸ با دربار مدیچی ارتباط یافت و بعدها به‌مقام مائسترو دی کاپلا و پیشکاری این خاندان رسید. از اعضای هنرمندان پیشرویی شد که گرد کُنت جووانی باردی جمع شده بودند، و آهنگ‌سازانی همچون جولیو کاچینی، یاکوپو کورسی، و وینچنتسو گالیلئی، و نیز اوتاویو رینوچینی شاعر در میان‌شان به‌چشم می‌خورد. این گروه در تلاش برای احیای نمایش یونانی با نوعی از موسیقی که می‌پنداشتند موسیقی بدیع و هوشمندانۀ یونانی است، اتفاقی به ابداع اپرا رسیدند. آن‌ها کنترپوان را به نفع ملودی و هارمونی بیانگرانه کنار گذاشتند. پری همراه با کاچینی، به تجربه در زمینۀ دکلمۀ موسیقایی با یک همراهی مناسب دست زد و بدین‌ترتیب، آن دو نخستین آهنگ‌سازان رسیتاتیف شناخته شدند. آنان را نخستین آهنگ‌سازان اپرایی جهان نیز می‌توان برشمرد. از‌جمله آثار اوست: اپرا و صحنه‌ای. تتیس (۱۶۰۸)، آدونیس (۱۶۱۱)؛ رقابت همراه با موسیقی برتری بانوان (۱۶۲۵)؛ بخش‌هایی از اپراها (همراه با دیگران)، شاملنبرد عشق و فلورا (با گالیانو)؛ چند باله. آوازی شکوه و زاری ایوله برای سوپرانو و سازها؛ مادریگال‌ها، غزل‌واره‌ها، و آریاها در کتاب ترانه (۱۶۰۹).