تسیگلر، کارل (۱۸۹۸ـ۱۹۷۳): تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
دیداریویکی‌متن
بدون خلاصۀ ویرایش
 
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۳۱: خط ۳۱:
}}
}}


متخصص آلمانی شیمی‌آلی. جایزۀ نوبل شیمی ۱۹۶۳ را با جولیو ناتا<ref>Giulio Natta</ref>ی ایتالیایی، به‌سبب تحقیق در زمینۀ شیمی و تکنولوژی پلیمرهای بزرگ<ref>large polymers</ref> به‌دست آورد. او مولکول‌های سادۀ گاز اتیلن<ref>ethylene </ref> (اتن<ref>ethene </ref>) را با هم ترکیب کرد و پلاستیک زنجیره‌بلند پلی‌اتیلن<ref>polyethylene</ref> (پلی‌اتن<ref>polyethene </ref>) ساخت. در ۱۹۵۳، تسیگلر و ناتا گروهی از کاتالیزورهای فضاویژه<ref>stereo-specific catalysts</ref> را کشف کردند که قادر به تولید ساختار دقیق و منظمی از پلیمرهای متفاوت بودند. این کشف تقریباً اصول همۀ پیشرفت‌های بعدی در پلاستیک‌های سنتزی<ref>synthetic plastics</ref>، الیاف (فیبرها)<ref>fibres </ref>، لاستیک‌ها<ref>rubbers </ref>، و فیلم‌ها<ref>films</ref>ی مشتق از اولفین‌هایی نظیر اتیلن (اتن) و بوتا دی ان<ref>butadiene </ref> (بوت ـ۱، ۲، ۳، ۴ـ دی ان<ref>but-1,2:3,4-diene</ref>) را بنا نهاد. تسیگلر در حوالی کاسل<ref>Kassel </ref> زاده شد و در ماربورگ<ref>Marburg </ref> درس خواند. از ۱۹۴۳، مدیر مؤسسۀ تحقیقات زغال‌سنگ کایزر (قیصر) ویلهلم<ref>Kaiser Wilhelm Institute for Coal Research</ref> (ماکس پلانک<ref>Max Planck</ref> فعلی) در مولهایم<ref>Mülheim </ref> بود. در ۱۹۳۳، روشی برای ساخت ترکیباتی کشف کرد که حاوی حلقه‌های بزرگی از اتم‌های کربن<ref>carbon </ref> بودند. بعدها تحقیقاتی در زمینۀ ترکیبات آلی آلومینیوم صورت داد. او با استفاده از تکنیک‌های الکتروشیمی<ref>electrochemy</ref> انواع متفاوتی از آلکیل‌های فلزی<ref>metal alkyl</ref> را از آلکیل‌های آلومینیوم<ref>(aluminium alkyl (alkyle</ref> تهیه کرد، از آن جمله است تترا اتیل سرب<ref>tetraethyl lead</ref> که از آن به‌منزلۀ مادۀ افزودنی به بنزین<ref>petrol </ref> استفاده شد. در ۱۹۵۳، تسیگلر دریافت که ترکیبات آلی فلزیِ<ref>organometallic compound</ref> آمیخته با فلزات سنگینِ<ref>heavy metals</ref> خاص اتیلن را در فشار اتمسفری پلیمره<ref>polymerize </ref> می‌کنند و پلیمری خطی با وزن مولکولی<ref>molecular weight</ref> (جرم مولکولی نسبی<ref>relative molecular mass</ref>) بالا می‌سازند که دارای خواص ارزشمند نظیر نقطه ذوب<ref>melting point</ref> بالاست.
متخصص آلمانی شیمی‌ آلی. جایزۀ نوبل شیمی ۱۹۶۳ را با جولیو ناتا<ref>Giulio Natta</ref>ی ایتالیایی، به‌سبب تحقیق در زمینۀ شیمی و تکنولوژی پلیمرهای بزرگ<ref>large polymers</ref> به‌دست آورد. او مولکول‌های سادۀ گاز اتیلن<ref>ethylene </ref> (اتن<ref>ethene </ref>) را با هم ترکیب کرد و پلاستیک زنجیره‌بلند پلی‌اتیلن<ref>polyethylene</ref> (پلی‌اتن<ref>polyethene </ref>) ساخت. در ۱۹۵۳، تسیگلر و ناتا گروهی از کاتالیزورهای فضاویژه<ref>stereo-specific catalysts</ref> را کشف کردند که قادر به تولید ساختار دقیق و منظمی از پلیمرهای متفاوت بودند. این کشف تقریباً اصول همۀ پیشرفت‌های بعدی در پلاستیک‌های سنتزی<ref>synthetic plastics</ref>، الیاف (فیبرها)<ref>fibres </ref>، لاستیک‌ها<ref>rubbers </ref>، و فیلم‌ها<ref>films</ref>ی مشتق از اولفین‌هایی نظیر اتیلن (اتن) و بوتا دی ان<ref>butadiene </ref> (بوت ـ۱، ۲، ۳، ۴ـ دی ان<ref>but-1,2:3,4-diene</ref>) را بنا نهاد. تسیگلر در حوالی کاسل<ref>Kassel </ref> زاده شد و در ماربورگ<ref>Marburg </ref> درس خواند. از ۱۹۴۳، مدیر مؤسسۀ تحقیقات زغال‌سنگ کایزر (قیصر) ویلهلم<ref>Kaiser Wilhelm Institute for Coal Research</ref> (ماکس پلانک<ref>Max Planck</ref> فعلی) در مولهایم<ref>Mülheim </ref> بود. در ۱۹۳۳، روشی برای ساخت ترکیباتی کشف کرد که حاوی حلقه‌های بزرگی از اتم‌های کربن<ref>carbon </ref> بودند. بعدها تحقیقاتی در زمینۀ ترکیبات آلی آلومینیوم صورت داد. او با استفاده از تکنیک‌های الکتروشیمی<ref>electrochemy</ref> انواع متفاوتی از آلکیل‌های فلزی<ref>metal alkyl</ref> را از آلکیل‌های آلومینیوم<ref>(aluminium alkyl (alkyle</ref> تهیه کرد، از آن جمله است تترا اتیل سرب<ref>tetraethyl lead</ref> که از آن به‌منزلۀ مادۀ افزودنی به بنزین<ref>petrol </ref> استفاده شد. در ۱۹۵۳، تسیگلر دریافت که ترکیبات آلی فلزیِ<ref>organometallic compound</ref> آمیخته با فلزات سنگینِ<ref>heavy metals</ref> خاص اتیلن را در فشار اتمسفری پلیمره<ref>polymerize </ref> می‌کنند و پلیمری خطی با وزن مولکولی<ref>molecular weight</ref> (جرم مولکولی نسبی<ref>relative molecular mass</ref>) بالا می‌سازند که دارای خواص ارزشمند نظیر نقطه ذوب<ref>melting point</ref> بالاست.


&nbsp;
&nbsp;

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۰ آوریل ۲۰۲۳، ساعت ۱۹:۱۸

تِسیگْلِر، کارْل (۱۸۹۸ـ۱۹۷۳)(Ziegler, Karl)

کارل تسیگلر
Karl Ziegler
زادروز کاسل ۱۸۹۸م
درگذشت ۱۹۷۳م
ملیت آلمانی
تحصیلات و محل تحصیل ماربورگ
شغل و تخصص اصلی شیمی دان
گروه مقاله شیمی و بیوشیمی
جوایز و افتخارات نوبل شیمی (همراه با جولیو ناتا، ۱۹۶۳)

متخصص آلمانی شیمی‌ آلی. جایزۀ نوبل شیمی ۱۹۶۳ را با جولیو ناتا[۱]ی ایتالیایی، به‌سبب تحقیق در زمینۀ شیمی و تکنولوژی پلیمرهای بزرگ[۲] به‌دست آورد. او مولکول‌های سادۀ گاز اتیلن[۳] (اتن[۴]) را با هم ترکیب کرد و پلاستیک زنجیره‌بلند پلی‌اتیلن[۵] (پلی‌اتن[۶]) ساخت. در ۱۹۵۳، تسیگلر و ناتا گروهی از کاتالیزورهای فضاویژه[۷] را کشف کردند که قادر به تولید ساختار دقیق و منظمی از پلیمرهای متفاوت بودند. این کشف تقریباً اصول همۀ پیشرفت‌های بعدی در پلاستیک‌های سنتزی[۸]، الیاف (فیبرها)[۹]، لاستیک‌ها[۱۰]، و فیلم‌ها[۱۱]ی مشتق از اولفین‌هایی نظیر اتیلن (اتن) و بوتا دی ان[۱۲] (بوت ـ۱، ۲، ۳، ۴ـ دی ان[۱۳]) را بنا نهاد. تسیگلر در حوالی کاسل[۱۴] زاده شد و در ماربورگ[۱۵] درس خواند. از ۱۹۴۳، مدیر مؤسسۀ تحقیقات زغال‌سنگ کایزر (قیصر) ویلهلم[۱۶] (ماکس پلانک[۱۷] فعلی) در مولهایم[۱۸] بود. در ۱۹۳۳، روشی برای ساخت ترکیباتی کشف کرد که حاوی حلقه‌های بزرگی از اتم‌های کربن[۱۹] بودند. بعدها تحقیقاتی در زمینۀ ترکیبات آلی آلومینیوم صورت داد. او با استفاده از تکنیک‌های الکتروشیمی[۲۰] انواع متفاوتی از آلکیل‌های فلزی[۲۱] را از آلکیل‌های آلومینیوم[۲۲] تهیه کرد، از آن جمله است تترا اتیل سرب[۲۳] که از آن به‌منزلۀ مادۀ افزودنی به بنزین[۲۴] استفاده شد. در ۱۹۵۳، تسیگلر دریافت که ترکیبات آلی فلزیِ[۲۵] آمیخته با فلزات سنگینِ[۲۶] خاص اتیلن را در فشار اتمسفری پلیمره[۲۷] می‌کنند و پلیمری خطی با وزن مولکولی[۲۸] (جرم مولکولی نسبی[۲۹]) بالا می‌سازند که دارای خواص ارزشمند نظیر نقطه ذوب[۳۰] بالاست.

 

  1. ↑ Giulio Natta
  2. ↑ large polymers
  3. ↑ ethylene
  4. ↑ ethene
  5. ↑ polyethylene
  6. ↑ polyethene
  7. ↑ stereo-specific catalysts
  8. ↑ synthetic plastics
  9. ↑ fibres
  10. ↑ rubbers
  11. ↑ films
  12. ↑ butadiene
  13. ↑ but-1,2:3,4-diene
  14. ↑ Kassel
  15. ↑ Marburg
  16. ↑ Kaiser Wilhelm Institute for Coal Research
  17. ↑ Max Planck
  18. ↑ Mülheim
  19. ↑ carbon
  20. ↑ electrochemy
  21. ↑ metal alkyl
  22. ↑ (aluminium alkyl (alkyle
  23. ↑ tetraethyl lead
  24. ↑ petrol
  25. ↑ organometallic compound
  26. ↑ heavy metals
  27. ↑ polymerize
  28. ↑ molecular weight
  29. ↑ relative molecular mass
  30. ↑ melting point
برگرفته از «https://wikijoo.ir/index.php?title=تسیگلر،_کارل_(۱۸۹۸ـ۱۹۷۳)&oldid=2010146506»