آدامز، گری (۱۹۴۸): تفاوت میان نسخه‌ها
Mohammadi2 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Mohammadi2 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳۱: | خط ۳۱: | ||
آدامز، گِری (۱۹۴۸م - )(Adams, Gerry) | آدامز، گِری (۱۹۴۸م - )(Adams, Gerry) | ||
(نام اصلی: جرارد آدامز) سیاستمدار [[ایرلند شمالی]]، رئیس [[شین فین]]<ref>Sinn Fein</ref> (جناح سیاسی [[ایرلند شمالی، ارتش جمهوری خواه|ارتش جمهوری‌خواه ایرلند]]<ref>Irish Republican Army</ref>)، از ۱۹۷۸م. آدامز زادۀ [[بلفاست]]<ref>Belfast</ref> و فرزند یکی از فعالان ارتش جمهوری‌خواه ایرلند بود. آدامز از نوجوانی درگیر مسائل سیاسی ایرلند شمالی شد. در ۱۹۷۱م، نخستین مقام فرماندهی خود را در ارتش جمهوری‌خواه ایرلند برعهده گرفت. در ۱۹۸۳م، در مقام نمایندۀ غرب بلفاست، به عضویت [[پارلمان انگلستان]] انتخاب شد، اما از ادای سوگند وفاداری به ملکۀ انگلستان سر باز زد و کرسی خود را نیز در [[وستمینستر]]<ref>Westminster</ref> خالی گذاشت. در ۱۹۹۲م، کرسی نمایندگی‌اش را از دست داد، اما بار دیگر در ۱۹۹۷م مقام خود را به‌دست آورد و این‌بار هم کرسی خود را در پارلمان خالی گذاشت. او از چهره‌های اصلی مذاکرات صلح ایرلند بوده است. از ۱۹۴۴م، برای ترویج آرمان شین‌فین و یکپارچگی همۀ بخش‌های ایرلند، به کشورهای مختلف، به‌ویژه [[امریکا، ایالات متحده|امریکا]]، سفر کرد. در ۱۹۹۴م، معمار اصلی آتش‌بس ارتش جمهوری‌خواه ایرلند بود و در ۱۹۹۷م، در مذاکرات چندجانبه با دولت انگلستان شرکت کرد و در روز [[جمعه نیک|جمعۀ نیک]]<ref>Good Friday</ref>، مقارن با ۱۰ آوریل ۱۹۹۸م، این مذاکرات به صدور توافق‌نامه‌ای انجامید که همۀ طرف‌ها آن را پذیرفتند و سپس در یک همه‌پرسی، که همزمان در ایرلند شمالی و جمهوری ایرلند برگزار شد، به تأیید مردم رسید. از ۱۹۷۲ تا ۱۹۷۷م به اتهام مشارکت در فعالیت‌های تروریستی در زندان به سر برد. در ۱۹۹۳م، فاش شد که دربارۀ امکان حصول راه‌حلی سیاسی با | (نام اصلی: جرارد آدامز) سیاستمدار [[ایرلند شمالی]]، رئیس [[شین فین]]<ref>Sinn Fein</ref> (جناح سیاسی [[ایرلند شمالی، ارتش جمهوری خواه|ارتش جمهوری‌خواه ایرلند]]<ref>Irish Republican Army</ref>)، از ۱۹۷۸م. آدامز زادۀ [[بلفاست]]<ref>Belfast</ref> و فرزند یکی از فعالان ارتش جمهوری‌خواه ایرلند بود. آدامز از نوجوانی درگیر مسائل سیاسی ایرلند شمالی شد. در ۱۹۷۱م، نخستین مقام فرماندهی خود را در ارتش جمهوری‌خواه ایرلند برعهده گرفت. در ۱۹۸۳م، در مقام نمایندۀ غرب بلفاست، به عضویت [[پارلمان انگلستان]] انتخاب شد، اما از ادای سوگند وفاداری به ملکۀ انگلستان سر باز زد و کرسی خود را نیز در [[وستمینستر]]<ref>Westminster</ref> خالی گذاشت. در ۱۹۹۲م، کرسی نمایندگی‌اش را از دست داد، اما بار دیگر در ۱۹۹۷م مقام خود را به‌دست آورد و این‌بار هم کرسی خود را در پارلمان خالی گذاشت. او از چهره‌های اصلی مذاکرات صلح ایرلند بوده است. از ۱۹۴۴م، برای ترویج آرمان شین‌فین و یکپارچگی همۀ بخش‌های ایرلند، به کشورهای مختلف، به‌ویژه [[امریکا، ایالات متحده|امریکا]]، سفر کرد. در ۱۹۹۴م، معمار اصلی آتش‌بس ارتش جمهوری‌خواه ایرلند بود و در ۱۹۹۷م، در مذاکرات چندجانبه با دولت انگلستان شرکت کرد و در روز [[جمعه نیک|جمعۀ نیک]]<ref>Good Friday</ref>، مقارن با ۱۰ آوریل ۱۹۹۸م، این مذاکرات به صدور توافق‌نامه‌ای انجامید که همۀ طرف‌ها آن را پذیرفتند و سپس در یک همه‌پرسی، که همزمان در ایرلند شمالی و جمهوری ایرلند برگزار شد، به تأیید مردم رسید. از ۱۹۷۲ تا ۱۹۷۷م به اتهام مشارکت در فعالیت‌های تروریستی در زندان به سر برد. در ۱۹۹۳م، فاش شد که دربارۀ امکان حصول راه‌حلی سیاسی با جان هیوم<ref>John Hume</ref>، رهبر حزب سوسیال دموکرات<ref>Social Democratic Party</ref> و رهبر [[حزب کارگر]]<ref>Labour Party</ref> و نمایندگان دولت انگلستان مذاکراتی کرده است. در اوت ۱۹۹۴م، که آدامز آتش‌بس ارتش جمهوری‌خواه ایرلند را اعلام کرد، دولت انگلستان کلیۀ محدودیت‌هایی را که از ۱۹۸۸م برای حضور او در مجامع عمومی و آزادی مسافرت به خاک اصلی انگلستان برقرار کرده بود، از میان برداشت. عدم تمایل ارتش جمهوری‌خواه ایرلند به کنار گذاشتن سلاح‌های خود مگر پس از عقب‌نشینی کامل سربازان انگلیسی از ایرلند شمالی، به تأخیر مذاکرات همه‌جانبۀ صلح در ۱۹۹۵م انجامید و از سرگیری خشونت‌های ارتش جمهوری‌خواه ایرلند در فوریۀ ۱۹۹۶م به اعتبار او لطمه زد و بر روند صلح سایه‌ای از تردید افکند. بر آدامز خرده گرفته می‌شد که چرا این خشونت‌ها را محکوم نمی‌کند. با این‌حال، در سپتامبر ۱۹۹۸م، وی در استورمانت<ref>Stormont</ref>، واقع در بلفاست، با [[تریمبل، دیوید (۱۹۴۴)|دیوید تریمبل]]<ref>David Trimble</ref>، رهبر وحدت‌خواهان [[آلستر]]<ref>Ulster</ref>، دیدار کرد، که نخستین ملاقات میان رهبران طرفینِ منازعۀ ایرلند شمالی پس از چندین نسل بود. آثار بسیاری دربارۀ نهضت جمهوری‌خواهی در ایرلند پدید آورده است. آدامز تجربه‌هایش را در زندگی‌نامۀ خودنوشتی با عنوان ''سلول یازدهم''<ref>''Cage Eleven''</ref> (۱۹۹۰م) و زندگی‌نامه‌ای با نام ''گری آدامز: پیش از پگاه''<ref>''Gerry Adams: Before the Dawn''</ref> (۱۹۹۶م) بازگو کرده است. | ||
| | ||
نسخهٔ کنونی تا ۶ نوامبر ۲۰۲۳، ساعت ۲۱:۱۱
| گری آدامز Gerry Adams | |
|---|---|
| زادروز |
بلفاست ۱۹۴۸م |
| ملیت | ایرلندی |
| شغل و تخصص اصلی | دولتمرد |
| آثار | سلول یازدهم (زندگی نامه خودنوشت، ۱۹۹۰م) ؛ گری آدامز: پیش از پگاه (زندگی نامه ۱۹۹۶) |
| گروه مقاله | تاریخ جهان |
آدامز، گِری (۱۹۴۸م - )(Adams, Gerry)
(نام اصلی: جرارد آدامز) سیاستمدار ایرلند شمالی، رئیس شین فین[۱] (جناح سیاسی ارتش جمهوری‌خواه ایرلند[۲])، از ۱۹۷۸م. آدامز زادۀ بلفاست[۳] و فرزند یکی از فعالان ارتش جمهوری‌خواه ایرلند بود. آدامز از نوجوانی درگیر مسائل سیاسی ایرلند شمالی شد. در ۱۹۷۱م، نخستین مقام فرماندهی خود را در ارتش جمهوری‌خواه ایرلند برعهده گرفت. در ۱۹۸۳م، در مقام نمایندۀ غرب بلفاست، به عضویت پارلمان انگلستان انتخاب شد، اما از ادای سوگند وفاداری به ملکۀ انگلستان سر باز زد و کرسی خود را نیز در وستمینستر[۴] خالی گذاشت. در ۱۹۹۲م، کرسی نمایندگی‌اش را از دست داد، اما بار دیگر در ۱۹۹۷م مقام خود را به‌دست آورد و این‌بار هم کرسی خود را در پارلمان خالی گذاشت. او از چهره‌های اصلی مذاکرات صلح ایرلند بوده است. از ۱۹۴۴م، برای ترویج آرمان شین‌فین و یکپارچگی همۀ بخش‌های ایرلند، به کشورهای مختلف، به‌ویژه امریکا، سفر کرد. در ۱۹۹۴م، معمار اصلی آتش‌بس ارتش جمهوری‌خواه ایرلند بود و در ۱۹۹۷م، در مذاکرات چندجانبه با دولت انگلستان شرکت کرد و در روز جمعۀ نیک[۵]، مقارن با ۱۰ آوریل ۱۹۹۸م، این مذاکرات به صدور توافق‌نامه‌ای انجامید که همۀ طرف‌ها آن را پذیرفتند و سپس در یک همه‌پرسی، که همزمان در ایرلند شمالی و جمهوری ایرلند برگزار شد، به تأیید مردم رسید. از ۱۹۷۲ تا ۱۹۷۷م به اتهام مشارکت در فعالیت‌های تروریستی در زندان به سر برد. در ۱۹۹۳م، فاش شد که دربارۀ امکان حصول راه‌حلی سیاسی با جان هیوم[۶]، رهبر حزب سوسیال دموکرات[۷] و رهبر حزب کارگر[۸] و نمایندگان دولت انگلستان مذاکراتی کرده است. در اوت ۱۹۹۴م، که آدامز آتش‌بس ارتش جمهوری‌خواه ایرلند را اعلام کرد، دولت انگلستان کلیۀ محدودیت‌هایی را که از ۱۹۸۸م برای حضور او در مجامع عمومی و آزادی مسافرت به خاک اصلی انگلستان برقرار کرده بود، از میان برداشت. عدم تمایل ارتش جمهوری‌خواه ایرلند به کنار گذاشتن سلاح‌های خود مگر پس از عقب‌نشینی کامل سربازان انگلیسی از ایرلند شمالی، به تأخیر مذاکرات همه‌جانبۀ صلح در ۱۹۹۵م انجامید و از سرگیری خشونت‌های ارتش جمهوری‌خواه ایرلند در فوریۀ ۱۹۹۶م به اعتبار او لطمه زد و بر روند صلح سایه‌ای از تردید افکند. بر آدامز خرده گرفته می‌شد که چرا این خشونت‌ها را محکوم نمی‌کند. با این‌حال، در سپتامبر ۱۹۹۸م، وی در استورمانت[۹]، واقع در بلفاست، با دیوید تریمبل[۱۰]، رهبر وحدت‌خواهان آلستر[۱۱]، دیدار کرد، که نخستین ملاقات میان رهبران طرفینِ منازعۀ ایرلند شمالی پس از چندین نسل بود. آثار بسیاری دربارۀ نهضت جمهوری‌خواهی در ایرلند پدید آورده است. آدامز تجربه‌هایش را در زندگی‌نامۀ خودنوشتی با عنوان سلول یازدهم[۱۲] (۱۹۹۰م) و زندگی‌نامه‌ای با نام گری آدامز: پیش از پگاه[۱۳] (۱۹۹۶م) بازگو کرده است.